Αν και ο ύπνος στη δουλειά αποδοκιμαζόταν στις ΗΠΑ, ποτέ δεν είχε απαγορευτεί εντελώς μέχρι σήμερα.

Δεν είναι ξεκάθαρο τι οδήγησε στη θέσπιση αυτής της επίσημης οδηγίας, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση το προσπάθησε.

Το 2018, δημοσιεύτηκε μια έκθεση σχετικά με μια υπάλληλο του Τμήματος Μηχανοκίνητων Οχημάτων η οποία κοιμόταν περίπου τρεις ώρες την ημέρα. Η έκθεση υπολόγισε ότι ο ύπνος της εργαζόμενης κόστιζε στο κράτος 36.000 ευρώ χαμένης παραγωγικότητας σε διάστημα τεσσάρων ετών.

Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έκθεση, η συμπεριφορά της αυτή ανάγκαζε τους συναδέλφους της διαρκώς να την καλύπτουν και να τη βγάζουν από τη δύσκολη θέση.

Η εργαζόμενη δεν κατηγορήθηκε, επειδή ο προϊστάμενός της ανησυχούσε ότι υπήρχε ένα πρόβλημα υγείας που προκαλούσε την υπνηλία. Η σκέψη για ένα εργατικό δυναμικό που συλλογικά αναπληρώνει τον χαμένο ύπνο προκαλεί ανησυχία σε όλο και περισσότερες εταιρίες, αλλά, αν επιτραπεί, είναι πιο πιθανό να αυξήσει παρά να μειώσει την παραγωγικότητα.

Ο δρ Λόρενς Έπστεϊν, πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Ακαδημίας για την Ιατρική του Ύπνου και Ιατρικός Διευθυντής στο Νοσοκομείο της Βοστόνης “Brigham and Women’s”, υπολογίζει ότι περίπου 70 εκατομμύρια Αμερικανοί υποφέρουν από διαταραχές ύπνου.

Μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από Πανεπιστήμιο Ball State της Ιντιάνα, η οποία εξέτασε τη διάρκεια του ύπνου σε 150.000 άτομα, βρήκε ότι το ποσοστό αυτών που κοιμούνται λιγότερες από επτά ώρες κάθε βράδυ αυξήθηκε από 30,9% το 2010 σε 35,5% το 2018. Περίπου οι μισοί συμμετέχοντες δήλωναν ότι δεν κοιμούνταν αρκετά.

Ο Έπστεϊν δήλωσε στο BBC ότι ορισμένες εταιρείες έχουν συνείδηση αυτού του προβλήματος και διερευνούν τρόπους για την καταπολέμησή του.

“Είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί αλλά δυστυχώς συχνά δεν αντιμετωπίζεται”, είπε.

Η έλλειψη ύπνου μπορεί να έχει επιπτώσεις τόσο στην υγεία των ανθρώπων (καθώς έχει συνδεθεί με παχυσαρκία, διαβήτη, καρδιακά νοσήματα, εγκεφαλικά, άγχος και κατάθλιψη) όσο και στην οικονομία.

Μια ανάλυση που διεξήχθη το 2016 έδειξε ότι οι εργαζόμενοι που δεν είναι αρκετά ξεκούραστοι “κοστίζουν” στη αμερικανική οικονομία περίπου 371 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, συμπεριλαμβανομένης της απολεσθείσας παραγωγικότητας.

Ο Έπστεϊν και άλλοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι πρέπει να επιτρέπεται στους εργαζομένους να κοιμούνται λίγο στη δουλειά.

“Οι άνθρωποι που στερούνται ύπνου δεν μπορούν να δουλέψουν και διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για ατυχήματα στο εργασιακό περιβάλλον καταλήγοντας να κοστίζουν ακόμα περισσότερο στις εταιρείες καθώς έχουν περισσότερα προβλήματα υγείας”, εξηγεί ο ίδιος.

Σε άλλες χώρες υπάρχει λιγότερο στίγμα σχετικά με τον ύπνο στη δουλειά. Στην Ιαπωνία, οι εταιρείες έχουν δωμάτια με ηχομόνωση για να ενθαρρύνουν τους εργαζομένους που δουλεύουν πολλές ώρες να ξεκουραστούν.

Η εταιρεία “Ben & Jerry” παρέχει στους εργαζομένους της δωμάτια τα οποία είναι σχεδόν πολυτελή. Αυτοί που χρειάζονται να κοιμηθούν λίγο πρέπει να βγάλουν τα παπούτσια τους για να μπουν στο δωμάτιο και έχουν χρόνο 20 λεπτά. Οι άρρωστοι εργαζόμενοι που έχουν ανάγκη από περισσότερη ώρα στέλνονται σπίτι. Η Λόρα Πίτερσον, εκπρόσωπος τύπου της Ben & Jerry, υποστηρίζει πάντως ότι το στίγμα σχετικά με τον ύπνο στη δουλεία παραμένει και λίγοι είναι αυτοί που παραδέχονται ότι χρησιμοποιούν τα δωμάτια ξεκούρασης.

Η ίδια το έχει χρησιμοποιήσει τέσσερις φορές από όταν μπήκε στην εταιρεία, πριν από τρία χρόνια και δηλώνει: “Πράγματι κοιμάμαι μερικές φορές και χρησιμοποιούσα ξυπνητήρι στο κινητό για να σιγουρευτώ ότι δε θα κοιμηθώ υπερβολικά. Ναι, είναι ένα καλό διάλειμμα και νιώθω πιο παραγωγική”. Οι συνάδελφοί της συμφωνούν και εξηγούν ότι αν και είναι λίγο περίεργο την πρώτη φορά, μετά το συναίσθημα που σου δημιουργείται είναι πραγματικά φανταστικό.

Η εταιρεία MetroNaps υποστηρίζει ότι μπορεί να βρει κανείς τέτοια δωμάτια ενέργειας σε νοσοκομεία, αεροδρόμια και πανεπιστήμια.

Ορισμένες εταιρείες της βόρειας Αμερικής έχουν μετατρέψει την ανάγκη για έναν σύντομο υπνάκο σε ολόκληρη επιχείρηση.

Το πρώτο στούντιο ύπνου του Καναδά –το οποίο ονομάζεται “Nap It Up” — άνοιξε πρόσφατα τις πόρτες του. Η ιδρύτριά του, Μεζαμπίν Ράχμαν, δήλωσε ότι συνέλαβε αυτή την ιδέα όταν εργάστηκε πολλές ώρες σε μια τράπεζα.

Βρίσκεται σε ένα πολυσύχναστο μέρος του Τορόντο, οι εργαζόμενοι μπορούν να πάνε στο στούντιο και να νοικιάσουν ένα διπλό κρεβάτι για 25 λεπτά για 10 δολάρια. Τα κρεβάτια χωρίζονται από βαριές κουρτίνες, που προστατεύουν την ιδιωτική ζωή και το δωμάτιο είναι αρωματισμένο με καταπραϋντική λεβάντα.

Ο Κρίστοφερ Λίντχολμ από την εταιρεία MetroNaps που επέκτεινε αυτή την ιδέα σε πανεπιστήμια, νοσοκομεία και επιχειρήσεις τονίζει ότι στην αρχή το εγχείρημα αυτό φαινόταν τρελό καθώς στο παρελθόν οι εταιρείες θεωρούσαν αυτονόητο ότι όταν πας στη δουλειά πρέπει να είσαι έτοιμος να κάνεις το καθήκον σου.