Οι πρώτες εκτιμήσεις για το φαινόμενο είχαν βασιστεί σε παρατηρήσεις των σκαφών Voyager 1 και 2 στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Τώρα οι νέα εκτιμήσεις είναι ότι η εξαφάνιση γίνεται με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι είχε αρχικά υποτεθεί και οι δακτύλιοι πέφτουν σταδιακά στον Κρόνο με τη μορφή μιας «βροχής» παγωμένων σωματιδίων.

«Εκτιμούμε ότι αυτή η ‘βροχή’ των δακτυλίων γίνεται με ρυθμό που θα μπορούσε να γεμίσει σε μισή ώρα μια πισίνα Ολυμπιακών διαστάσεων στον Κρόνο», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Τζέιμς Ο’Ντόναχιου του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NASA, ο οποίος έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό διαστημικής επιστήμης “Icarus” (Ίκαρος).

«Αν ήταν μόνο αυτό», πρόσθεσε, «όλο το σύστημα των δακτυλίων θα έχει εξαφανιστεί σε 300 εκατομμύρια χρόνια, αλλά πρέπει να προστεθούν και τα υλικά των δακτυλίων που συνεχώς πέφτουν προς τον ισημερινό του Κρόνου, όπως ανίχνευσε το σκάφος Cassini, με αποτέλεσμα οι δακτύλιοι να έχουν ζωή μικρότερη από 100 εκατομμύρια χρόνια. Το διάστημα αυτό είναι σχετικά μικρό, σε σύγκριση με την άνω των τεσσάρων δισεκατομμυρίων ετών ηλικία του Κρόνου».

Εδώ και πολλά χρόνια οι επιστήμονες αναρωτιούνται αν ο Κρόνος γεννήθηκε με τους δακτυλίους του ή τους απέκτησε στην πορεία. Η νέα μελέτη ενισχύει το δεύτερο σενάριο, καθώς εκτιμά ότι είναι απίθανο να έχουν ηλικία μεγαλύτερη των 100 εκατ. ετών.

«Είμαστε τυχεροί που ζούμε για να δούμε το σύστημα δακτυλίων του Κρόνου, το οποίο βρίσκεται κάπου στο μέσον της ζωής του. Δεν αποκλείεται ότι στο παρελθόν υπήρχαν επίσης γιγάντια συστήματα δακτυλίων στο Δία, στον Ουρανό και στον Ποσειδώνα, τα οποία όμως δεν έχουμε πια την ευκαιρία να δούμε» ανέφερε ο Ο’Ντόναχιου.

Οι δακτύλιοι του Κρόνου αποτελούνται κυρίως από κομμάτια πάγου, που έχουν μια μεγάλη ποικιλία μεγεθών, από μικροσκοπικούς κόκκους σκόνης ως βράχους διαμέτρου αρκετών μέτρων.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]