«Δεν είχα την πολυτέλεια να σταθώ πολύ στο πώς και γιατί έγινε γιατί τον Σεπτέμβριο του 2000 έπρεπε να αγωνιστώ. Από την δεύτερη μέρα που ξάπλωσα στο κρεβάτι με σπασμένο πόδι σκεφτόμουν πώς θα γίνει να βγάλω τον γύψο όσο πιο γρήγορα γίνεται για να μπορώ έστω να συμμετάσχω. Το ξεπέρασα αρκετά εύκολα, το δύσκολο ήταν όταν το έσπασα ξανά στους Ολυμπιακούς», δήλωσε σε μια μεγάλη συνέντυξη για τη ζωή του στο OneMan.
Ο συγκλονιστικός τραυματισμός του ήρθε σε έναν αγώνα κόντρα στον Κολομβιανό Μίλτον Κάστρο. Σε μία προσπάθειά του να αποσπάσει τον πόντο από τον αντίπαλό του, έσπασε το δεξί του πόδι. Αμέσως έπεσε στο έδαφος σφαδάζοντας από τους πόνους και άρχισε να φωνάζει «Έσπασε, έσπασε μαμά».
Ωστόσο, δεν το έβαλε κάτω, αλλά γύρισε πιο δυνατός και αυτή του η επιστροφή τον καθιέρωσε. Και φυσικά όλες τις δυσκολίες τις ξεπερνούσε έχοντας τη στήριξη της οικογένειάς του.
«Αυτές οι στιγμές διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου. Ήταν ακριβώς το ίδιο σπάσιμο, στο ίδιο σημείο. Έπρεπε να κρατήσω τον γύψο τέσσερις μήνες την πρώτη φορά και τον έβγαλα στους δυόμισι. Όταν μου είχαν πει ‘έκλεισε, αλλά δεν είναι έτοιμο’ εγώ άκουσα μόνο το πρώτο σκέλος. Τον έβγαλα, ξεκίνησα τις προπονήσεις συντηρητικά μεν στην αρχή, αλλά όταν ένα κόκκαλο δεν έχει θρέψει… Στις προπονήσεις το είχα χτυπήσει πολύ πιο δυνατά και πολύ πιο άσχημα και δεν με είχε ενοχλήσει. Στο Σίδνεϊ άνοιξε ακριβώς στο ίδιο σημείο και μάλιστα λίγο περισσότερο από την πρώτη φορά. Αναγκάστηκα να κάνω χειρουργείο και να βάλω σίδερο στο πόδι μου. Συνολικά έχω κάνει 13 σκόρπια χειρουργεία, για να βάλεις λάμα, να βγάλεις λάμα, σε γόνατα, χέρια, κουντεπιέ, δάχτυλα», δήλωνε επίσης για να καταλήξει: «Μέχρι να σπάσει το πόδι μου στους Ολυμπιακούς ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση. Δεν μπορούσα όμως πλέον να φανταστώ πως θα γίνουν σε τέσσερα χρόνια οι Ολυμπιακοί στην Ελλάδα και εγώ δεν θα αγωνιστώ».
Ροή Ειδήσεων 
