Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Κολωνίας και της Πάντερμπορν, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό PLoS One, συνέκριναν -με τη βοήθεια της στατιστικής ανάλυσης- περισσότερους από 1.000 αγώνες χωρίς θεατές λόγω κορονοϊού και 35.000 αγώνες με θεατές προ πανδημίας.

Διαπιστώθηκε -προς έκπληξη των επιστημόνων όπως ανέφεραν- ότι ήταν ασήμαντη η μείωση του πλεονεκτήματος της έδρας στο αποτέλεσμα των αγώνων, όταν δεν υπήρχαν θεατές, σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο με τα γεμάτα γήπεδα. Οπότε έβγαλαν το συμπέρασμα -χάρη σε αυτό το «φυσικό πείραμα» της πανδημίας- ότι σε τελευταία ανάλυση η βασική παράμετρος για το πλεονέκτημα του να παίζει μια ομάδα στην έδρα της, δεν είναι η παρουσία του κόσμου που την υποστηρίζει.

Εδώ και δεκαετίες οι ερευνητές έχουν αναλύσει το πλεονέκτημα έδρας σε διαφορετικά αθλήματα, εντοπίζοντας διάφορους παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο, όμως πόσο ακριβώς επηρεάζει καθένας από αυτούς είναι ασαφές. Η νέα μελέτη, που αξιοποίησε την ασυνήθιστη συγκυρία της πανδημίας για να αξιολογήσει το ρόλο των οπαδών, βρήκε ότι αν κάποιος μπορεί να επηρεασθεί περισσότερο από την «καυτή» έδρα, αυτός είναι ο διαιτητής. Οι φιλοξενούμενες ομάδες είναι πιθανότερο να «φορτωθούν» με φάουλ, κίτρινες και κόκκινες κάρτες όταν η εξέδρα φωνάζει, ενώ στα άδεια γήπεδα εν μέσω πανδημίας αυτή η μεροληψία σχεδόν εξαφανίσθηκε.

Επιπρόσθετα, οι ομάδες που παίζουν στην έδρα τους, αλλά χωρίς θεατές, κάνουν λιγότερα σουτ και κυρίως λιγότερα πετυχημένα σουτ που «μεταφράζονται» σε γκολ.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, «η ανάλυση μας σχεδόν 40.000 ποδοσφαιρικών αγώνων δείχνει ότι τα άδεια γήπεδα στη διάρκεια της πανδημίας Covid-19 είχαν σημαντική επίπτωση στις αποφάσεις των διαιτητών και του ίδιου του παιγνιδιού. Απρόσμενα, οι ομάδες που παίζουν στην έδρα τους, συνεχίζουν να αποδίδουν σαφώς καλύτερα σε σχέση με τις φιλοξενούμενες παρόλο που δεν υπάρχουν θεατές, πράγμα που σημαίνει ότι το πλεονέκτημα της έδρας δεν οφείλεται πρωτίστως στην παρουσία των θεατών».