Αυτός ήταν ο πατριάρχης του Παναθηναϊκού

Ο πατριάρχης του Παναθηναϊκού και μία από τις εμβληματικές μορφές του ελληνικού αθλητισμού, ο Παύλος Γιαννακόπουλος δεν είναι πλέον μαζί μας, σκορπώντας το πένθος όχι μόνο στο «τριφύλλι» αλλά σε ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό.

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος σε ηλικία 89 ετών άφησε χθες την τελευταία του πνοή και η τραγική ειρωνεία είναι πως χθες συμπλήρωνε 47 χρόνια από τη στιγμή που αποφάσισε να εμπλακεί με τα διοικητικά των «πρασίνων».

Λίγες μόλις ημέρες μετά τον θάνατο του αδερφού του Κώστα Γιαννακόπουλου, ο Παύλος νικήθηκε τελικά από την πολύχρονη ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε τα τελευταία χρόνια.

Ασθένεια που δεν του είχε επιτρέψει να πει το τελευταίο αντίο στον αδερφό του και πλέον έχουν «φύγει» και οι δύο αφήνοντας μόνο του τον τρίτο τους αδερφό, Θανάση. Η ΚΑΕ Παναθηναϊκός τόνισε: «Η ΚΑΕ Παναθηναϊκός Superfoods αναζητεί τις λέξεις για να αποχαιρετήσει τον Παύλο Γιαννακόπουλο, τον άνθρωπο που άλλαξε τον ρου της ιστορίας της, το ελληνικό μπάσκετ, τον ελληνικό αθλητισμό.

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος μπορεί να έφυγε σήμερα, αλλά οι ιδέες του θα ζουν και θα δημιουργούν νέες γενιές Παναθηναϊκών για πάντα. Παύλος Γιαννακόπουλος. Ο άνθρωπος που θα ζει για πάντα στις καρδιές μας».

Από οπαδός παράγοντας

Λίγες ημέρες μετά τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Αγιαξ στο Γουέμπλεϊ, το 1971, ο Παύλος Γιαννακόπουλος αποφάσισε να συνδυάσει την αγάπη του για την ομάδα ως οπαδός με την εμπλοκή του στη διοίκηση.

Το μικρόβιο ενασχόλησής του με τα παραγοντικά τόσο αυτός όσο και ο αδερφός του Θανάσης (σ.σ. επίσης στη διοίκηση του μπάσκετ του Παναθηναϊκού και μέλος της ΕΠΟ για πολλά χρόνια) το κόλλησαν από τον πατέρα τους Δημήτρη που ήταν ο ηγέτης του ΠΑΟ Ρουφ.

Στις 10 Ιουνίου του 1971 έγινε μέλος στο δ.σ. και το 1973 ηγήθηκε του «Παναθηναϊκού Συναγερμού» διεκδικώντας την ηγεσία του συλλόγου. Παράλληλα είχε αναλάβει χρέη γενικού γραμματέα και δη στη διοίκηση του Αντώνη Μαντζαβελάκη ενώ πέρασε και από το πόστο του αντιπροέδρου.

Το 1979 η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού έγινε επαγγελματική αλλά Παύλος Γιαννακόπουλος δεν κατάφερε να εισχωρήσει στη διοίκησή της, καθώς ο Γιώργος Βαρδινογιάννης απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών.

Σημειώνεται ότι λίγες ώρες πριν από την ανακοίνωση από τον ερασιτέχνη των αποτελεσμάτων η οικογένεια Γιαννακόπουλου ήταν το φαβορί αλλά τελικά γνώρισε την απογοήτευση ακούγοντας το «η προσφορά της Motor Οil ήταν ευνοϊκότερη». Η οικογένεια Γιαννακόπουλου έδωσε 40 εκατ. δραχμές αλλά ο Βαρδινογιάννης διπλασίασε αυτό το ποσό.

Εξέλιξη που πλήγωσε τον Παύλο Γιαννακόπουλο, αποσύρθηκε για αρκετά χρόνια, καθώς εκείνη ήταν η περίοδος άνθησης και της ΒΙΑΝΕΞ, αλλά δεν ήταν από τους ανθρώπους που θα έσκυβε το κεφάλι στην πρώτη αποτυχία.

Αλλωστε πολλές φορές είχε πει το εξής: «Είμαστε από τη Σπάρτη και έχουμε μάθει στη ζωή μας να παλεύουμε. Δεν τα βροντήξαμε σε πολύ δύσκολες στιγμές, δεν πιστεύω ότι θα το κάνουμε ποτέ». Και σε αυτό έμεινε πιστός μέχρι το τέλος.

Η στροφή στο μπάσκετ

Μπορεί να μην κατάφερε να πάρει την ποδοσφαιρική ομάδα (σ.σ. το Παύλο θεέ πάρε την ΠΑΕ για χρόνια ήταν η μόνιμη παράκληση των οπαδών της ομάδας), αλλά τα σχέδιά του για το μπάσκετ ήταν δεδομένα και μεγαλεπήβολα.

Τον Ιούνιο του 1987 (ανήμερα του προημιτελικού Ελλάδα-Ιταλία στο ΣΕΦ για το Ευρωμπάσκετ) πήρε παμψηφεί τη διοίκηση του ερασιτέχνη και από το 1989 άρχισε η ενεργή ενασχόλησή του με την ομάδα μπάσκετ.

Η πρώτη του μεγάλη κίνηση ήταν να πάρει το 1990 από τη Γλυφάδα τον 15χρονο τότε Φραγκίσκο Αλβέρτη δίνοντας ως αντάλλαγμα τον καλύτερο πολίστα του Παναθηναϊκού Δημήτρη Σελετόπουλο.

Σάρωσε τους τίτλους…

Επί Γιαννακόπουλου ο Παναθηναϊκός έφτασε στο απόγειο της δόξας του. Πήρε 6 Κύπελλα Πρωταθλητριών (1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011), 13 πρωταθλήματα Ελλάδας (1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011), ένα διηπειρωτικό Κύπελλο (1996) και εννέα Κύπελλα Ελλάδας (1993, 1996, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012).

Με λίγα λόγια επί προεδρίας του ο Παναθηναϊκός πήρε τα 29 από τα 57 τρόπαια στην ιστορία του.

Εφερε παικταράδες

Επίσης οι παίκτες που φόρεσαν την πράσινη φανέλα θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέλη της μεικτής κόσμου, καθώς μιλάμε για τεράστιες προσωπικότητες του παγκόσμιου μπάσκετ όπως ήταν οι Γκάλης, Γιαννάκης, Χριστοδούλου, Πάσπαλι, Κόμαζετς, Βράνκοβιτς, Σκοτ, Ράτζα, Γουίλκινς, Βολκόφ, Μποντίρογκα, Ρέμπρατσα, Γιασικεβίτσιους, Διαμαντίδης.

Επίσης είναι ο άνθρωπος που έδωσε τα «κλειδιά» του Παναθηναϊκού στον μεγάλο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κάνοντας ακόμη μία κίνηση-ματ. Δεν μπόρεσε να φέρει στην Ελλάδα τον Ντράζεν Πέτροβιτς εξαιτίας του τραγικού χαμού του μεγάλου Γιουγκοσλάβου άσου που σκοτώθηκε στη διαδρομή του από τη Γερμανία στην Ελλάδα, ενώ είχε συμφωνήσει σε όλα με τον Αρβιντας Σαμπόνις αλλά η μεταγραφή «χάλασε» για άλλους λόγους.

Για να καταλάβει κανείς το πόσο μεγάλο ήταν το όραμά του για τους «πράσινους» έφτασε στο σημείο να εκφράσει την επιθυμία του να ντύσει στα «πράσινα» ακόμη και τον μεγάλο Μάτζικ Τζόνσον.

Το 2008 εισχώρησε στο πολυμετοχικό διοικητικό σχήμα της ΠΑΕ Παναθηναϊκός ενώ το καλοκαίρι του 2012 μεταβίβασε τις μετοχές του στον γιο του και νυν πρόεδρο του Παναθηναϊκού, Δημήτρη Γιαννακόπουλο.

Το Σεπτέμβριο του 2015 ελήφθη απόφαση από τον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό για μετονομασία του κλειστού της Λεωφόρου Αλεξάνδρας σε γήπεδο «Παύλος Γιαννακόπουλος».

Ηταν πάντα Νέα Δημοκρατία

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος πάντα ήταν οπαδός της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα είχε λάβει μέρος και στις δημοτικές εκλογές του 1978 για τον δήμο Αθηναίων με το ψηφοδέλτιο του Γιώργου Πλυτά. Μάλιστα τα είχε πάει πάρα πολύ καλά παίρνοντας 13.487 ψήφους και εξελέγη σύμβουλος (σ.σ. ήταν τρίτος σε σειρά μετά τους Γιάννη Γκιωνάκη και Λουκά Μπάρλο). Η παράταξη Πλυτά είχε χάσει τις εκλογές τότε από τον Δημήτρη Μπέη και ο Γιαννακόπουλος δεν συμμετείχε ξανά σε εκλογική διαδικασία.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]