Η ανακοίνωση του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού:

Σύσσωμη η οικογένεια του Παναθηναϊκού Α.Ο., ο Πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο εκφράζουν τη βαθιά τους θλίψη για τον άδικο χαμό του ποδηλάτη του Ομίλου μας Kυριάκου Ορφανίδη.

Ο Κυριάκος Ορφανίδης υπέστη ανακοπή καρδιάς στις 15 Οκτωβρίου σε αγώνα στον Κανδύλι. Μεταφέρθηκε αρχικά στο Θριάσιο και έπειτα στο Τζάννειο και έκτοτε, έδινε μάχη για τη ζωή του στη ΜΕΘ του Τζαννείου Νοσοκομείου εδώ και 17 ημέρες, μάχη την οποία τελικά “εχασε” σήμερα 1η Νοεμβρίου 2017.

Τα λόγια των συναθλητών του και φίλων του στο τμήμα Ποδηλασίας του Συλλόγου περιγράφουν τον θρήνο όλων μας, για μία ακόμη φορά, μετά την απώλεια του αγαπημένου μας Σπύρου Ντόκου.

“Είναι κάποιες ημέρες, όπως η σημερινή, που δε θες να ξημερώσουν ποτέ… Αρνείσαι να δεχτείς ότι ένας αθλητής αυτού του βεληνεκούς και αυτής της ποιότητας δεν είναι πια εδώ… Ο Κυριάκος Ορφανίδης, το “τοτέμ” της ποδηλασίας του Παναθηναϊκού δυστυχώς νικήθηκε σήμερα το πρωί… Μετά από 17 ολόκληρες μέρες σκληρής μάχης νικήθηκε και ο χαμός του βύθισε στη θλίψη την οικογένειά του, τους οικείους του και τον Σύλλογό μας… Δεν είναι οδυνηρή μόνο η απώλεια ενός αληθινού μαχητή, ενός αθλητή με τις ικανότητες, τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά και τις επιτυχίες του Κυριάκου… Είναι δυσαναπλήρωτο το κενό ενός ανθρώπου που αγαπούσε χωρίς όρια και με αστείρευτο πάθος τον Παναθηναϊκό και αποτελούσε πρότυπο για όλους τους ποδηλάτες μας…

Ο Κυριάκος Ορφανίδης γεννήθηκε το 1961 και ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στην ποδηλασία με τα χρώματα της Αθηναίδας. Ως έφηβος αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδος και δεύτερος νικητής σε Βαλκανιάδα. Γρήγορα ο Παναθηναϊκός εντόπισε το ταλέντο του και πρόσφερε ως αντάλλαγμα στην ποδοσφαιρική ομάδα της Αθηναίδας 11(!) ποδοσφαιριστές όλων των κατηγοριών για να τον αποκτήσει. Η φανέλα του Παναθηναϊκού έκτοτε έμελλε να είναι η τελευταία που θα φορούσε στην τεράστια πορεία του κι αυτή που ο Κυριάκος θα τιμούσε για δεκαετίες μέχρι και σήμερα, ανεβάζοντας την αμέτρητες φορές στα βάθρα όλης της Ελλάδας… Έμελλε να είναι αυτή που θα φορούσε στις 15 Οκτωβρίου, όταν η καρδιά του τον πρόδωσε στην προσπάθειά του να χαρίσει άλλη μια διάκριση στην ομάδα μας…

Κυριάκο, θα θυμόμαστε πάντα τη μαχητική σου ψυχή και την αγάπη σου για το τμήμα. Θα θυμόμαστε πάντα όσα μυστικά μας έμαθες.
Καλούς τερματισμούς εκεί πάνω αδερφέ μας… Να προσέχεις τον Σπύρο…”