Ο Μεξικανός συγγραφέας, γνωστός και στο ελληνικό κοινό από δύο μυθιστορήματά του που είχαν εκδοθεί παλαιότερα στα ελληνικά, στην «Τέχνη της φυγής» ταξιδεύει στο παρελθόν και διηγείται περιστατικά της πολυταξιδεμένης του ζωής -ήταν διπλωμάτης καριέρας- σε διάφορα μέρη, κυρίως της Ευρώπης. Χωρισμένο σε τρία μέρη («Μνήμη», «Γραφή», «Αναγνώσεις»), το βιβλίο ανατρέχει σε συγγραφείς που μετέφρασε και τον επηρέασαν – άλλωστε, ως μεταφραστής ξεκίνησε τη δημιουργική του πορεία- με ζωντάνια, ορμή και νεανικό ενθουσιασμό.
Ο Πιτόλ είναι ένας αναγνώστης που λατρεύει τη λογοτεχνία και ζει γι’ αυτήν, ένας φιλοπερίεργος άνθρωπος που έχει πάντα τις κεραίες του ανοιχτές, ένας ευαίσθητος πολίτης του κόσμου. Απόηχοι από Ζέμπαλντ και Μπόρχες, λατρεία για Χένρι Τζέιμς και Κόνραντ κατακλύζουν αυτή τη μαγευτική αφήγηση, με έναν συγγραφέα που νιώθω, καθώς ολοκληρώνω την ανάγνωση του βιβλίου του, φίλο και συγγενή μου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ