Τι συμβολίζει ο τίτλος του τρίτου σας βιβλίου, «Ο Μεγάλος Υπερσιβηρικός»;

Ολοι διανύουμε υπερσιβηρικούς. Κι όσο και πάει… σιμώνει το Βλαδιβοστόκ. Εκεί θα αποβιβαστούμε. Δεν υπάρχει επιστροφή. Και θα αφήσουμε ελεύθερη τη θλίψη μας να πλανάται.

Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζετε την Ιατρική με τη λογοτεχνία;

Θαρρώ ότι αποτελώ την εφαρμογή αυτού του δαιμονικού συνδυασμού. Πηγαία ορμή και ζωογόνος ανάγκη η απόσταξη λογοτεχνικών ψηγμάτων από μια ιατρική τέχνη με έμφυτες πανανθρώπινες αξίες. Και θα απεμπλακώ δύσκολα από την εμμονή του συνδυασμού. Ασθενείς και γιατροί με την πρωταρχική, τη θεμελιώδη ιδιότητά τους δεν έχουν μιλήσει αρκετά, κρατούν ακάλυπτη επιταγή. Δεν τους δόθηκε το βήμα επαρκώς. Επιφορτίστηκα και είμαι το όχημα να κηρυχθεί η γνώση της αποκάλυψης και της αλήθειας στους έχοντες ώτα… και τότε θέλει ελθεί το τέλος.

Καταπιάνεστε με ένα δύσκολο θέμα: Από τη μια, η ανάγκη της μεταμόσχευσης και, από την άλλη, το εμπόριο οργάνων. Τι σας ώθησε σε αυτήν την επιλογή;

Μεγάλωσα αρκετά για να μη φοβάμαι να μιλήσω για το απαγορευμένο εμπόριο. Το όφειλα στον κατατρεγμένο και παράξενο ταξιδιώτη που το αδιέξοδο και η ολιγωρία της Πολιτείας τον οδήγησαν στην απέλπιδα πληρωμή των τριάκοντα αργυρίων και στην υποθήκευση της ψυχής του στον Βεελζεβούλ, με ανίερη συμφωνία. Για ένα μόσχευμα, έναν νεφρό σφριγηλό και σφύζοντα μεταβαίνοντας σε υπανάπτυκτες χώρες. Και, φυσικά, δεν θα παραβιάσουμε και πάλι το τεκμήριο αθωότητας από μια μόδα πολιτικής ορθότητας.

Λόγω επαγγέλματος στέκεστε με τόση κατανόηση απέναντι στους ήρωές σας, ακόμη και σε αυτούς που είναι αντιπαθείς;

Αντιπαθή δεν θα χαρακτήριζα κανέναν. Aλλωστε, οι ήρωες των βιβλίων είναι πάντα ευγενικοί. Θα προτιμούσα έναν πιο περιγραφικό ορισμό για τα πρόσωπα που προκαλούν, που δεν νιώθουν αγάπη για τον άνθρωπο, που κουνούν το δάκτυλο και εκφοβίζουν παιδιά και ενήλικες. Οι δύο μεγαλύτερες θρησκείες στον κόσμο γαλούχησαν τους πιστούς τους με μίσος, κακία και εκδίκηση. Παρότι τάσσομαι με το μέρος των αδυνάτων, αν κάποιος από τους «αντιπαθείς» ανθρώπους που αναφέρατε αρρωστήσει στη βάρδιά μου θα ξενυχτήσω για να του προσφέρω τις υπηρεσίες μου.

Πιστεύετε ότι τα σφάλματα της ζωής έρχονται στο προσκήνιο όταν οι Μοίρες ετοιμάζονται να κόψουν το νήμα μίας ψυχής;

Ως γιατρός που παρίσταται συχνά στον επιθανάτιο ρόγχο και στο τέλος πολλών ασθενών στη ρουτίνα της εργασίας διαισθάνομαι ότι το κρίσιμο εκείνο χρονικό διάστημα μεσολαβούν στιγμές μυστηριώδεις με μια ανεξήγητη γαλήνη, κάτι σαν σταμάτημα του χρόνου λίγο πριν από την ισοηλεκτρική γραμμή. Εύχομαι ο ισολογισμός στο «τετέλεσται» να είναι λυτρωτικός και – γιατί όχι- τη στιγμή εκείνη να περνά η ζωή του καθενός μπροστά του σαν φιλμ και να απολαμβάνει την ύστατη ψευδαίσθηση συγχώρεσης.

Είναι η περίπτωση που η λογοτεχνία προηγείται της ζωής; Ή που δίνει τη δυνατότητα να γίνουν γνωστά σε ευρύτερο κοινό όσα συμβαίνουν πολύ κοντά του και έχει άγνοια κινδύνου μέχρι να του χτυπήσουν την πόρτα;

Οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι με τον σύγχρονο δυτικό τρόπο ζωής είναι πιο πιθανό ο καθένας από εμάς να χρειαστεί κάποιο μόσχευμα, να βρεθεί δηλαδή στη θέση του λήπτη, παρά να συνυπάρξουν όλες εκείνες οι συνθήκες και να βρεθεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας με διαγνωσμένο εγκεφαλικό θάνατο, ώστε να ενεργοποιηθεί η κάρτα δωρητή οργάνων αν υπάρχει ή να ζητηθεί από τους οικείους να συναινέσουν στη δωρεά οργάνων. Οφείλει ο καθένας να γνωρίζει και να έχει συζητήσει με την οικογένειά του τη θέση του πάνω στο θέμα της δωρεάς. Η άγνοια δεν είναι επιτρεπτή σχεδόν σε κανέναν τομέα της ζωής μας. Μόνοι μας οφείλουμε να ενημερωνόμαστε και να τείνουμε ευήκοα ώτα στο γύρω γίγνεσθαι. Η άγνοια σχετίζεται αντιστρόφως με την ευφυΐα του καθενός.

Τι θα θέλατε να αποκομίσει ο αναγνώστης από το νέο σας εγχείρημα;

Κήνσορες και θεράποντες ας είναι οι αναγνώστες μου. Στόχος η διανοητική πρόκληση και επιθυμητό το ζοφερό συναίσθημα, αρκεί στη συνέχεια να επέρχεται η κάθαρση. Οι ιστορίες μου αντανακλούν την προβληματική της εποχής υπό τη γαληνική οπτική μου και διαβρώνουν καθιερωμένες ιδεολογίες, όπως το ανίερο εμπόριο οργάνων.

Η βιωματική σας σχέση με τα θέματα υγείας περνάει και στο βιβλίο. Είναι απελευθερωτικό το να κάνετε λέξεις τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας;

Μου εξασφαλίζει ισορροπία. Δραπετεύω από τον κόσμο για να γλιτώσω από τη χυδαιότητα που θριαμβεύει. Τόσα χρόνια παραδίδω τις ιατρικές συνταγές και τα ενημερωτικά σημειώματα των ασθενών μου σε ατσαλάκωτη ζελατίνα, θα έλεγε κανείς δίκην συσκευασίας δώρου. Το περιττό που προστίθεται στο αναγκαίο είναι ζωτικό για εμένα και αυτό ορίζεται κατά κάποιον τρόπο ως «τέχνη» την οποία έχω στο είναι μου. Τη ζωή των μυθιστορημάτων δεν θέλω να τη ζήσω, αλλά να τη γράψω. Προσωπικά με ένα φιλί θα μπορούσα να πάρω δυνάμεις για δεκαετίες ολόκληρες. Είμαι ηρωικός στο χαρτί, αλλά στη ζωή είμαι διστακτικός, σχεδόν ανάπηρος.

Info

«Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΥΠΕΡΣΙΒΗΡΙΚΟΣ»

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΧΗΡΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «24 ΓΡΑΜΜΑΤΑ»

ΣΕΛ.: 130