Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Ο «Ριγολέττος» θεωρείται μια από τις δημοφιλέστερες όπερες του ρεπερτορίου. Στο έργο αυτό, το οποίο πρωτοπαρουσιάστηκε πριν από 171 χρόνια στη Βενετία, ο Βέρντι αλλάζει σελίδα στη συνθετική του διαδρομή και παρουσιάζει μια σύνθεση με ξεκάθαρο στίγμα και αυξημένη διάθεση για πειραματισμό. Οι μεταπτώσεις ανάμεσα σε λυρικές και δραματικές σκηνές εξασφαλίζουν τη διαρκή ροή της υπόθεσης με μεγάλη ταχύτητα. «Καινοτομία της μουσικής, του ύφους, της μορφής των κομματιών. Θαυμαστή δουλειά της ενορχήστρωσης: αυτή η ορχήστρα μιλά, δακρύζει, συγκινεί», γράφει την επομένη της παγκόσμιας πρώτης του Ριγολέττου, στις 12 Μαρτίου 1851, ο Ιταλός κριτικός Τομμάζο Λοκατέλλι.

Η ιστορία μιλά για τον έρωτα της Τζίλντας, κόρης του καμπούρη αυλικού γελωτοποιού Ριγολέττου, για τον έκλυτο δούκα της Μάντοβας, ο οποίος της παρουσιάζεται ως φτωχός φοιτητής. Προκειμένου να εκδικηθεί για τη χαμένη τιμή της κόρης του, ο Ριγολέττος καταστρώνει τη δολοφονία του δούκα. Ανακαλύπτοντας τα σχέδια του πατέρα της, η Τζίλντα αποφασίζει να σώσει τον αγαπημένο της και να θυσιαστεί, παίρνοντας τη θέση του.

Για τη νέα παραγωγή του «Ριγολέττου», η Εθνική Λυρική Σκηνή ανέθεσε τη σκηνοθεσία στη διακεκριμένη σκηνοθέτιδα και καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Κατερίνα Ευαγγελάτου. Μετά την πολύ επιτυχημένη της πρώτη συνεργασία με την ΕΛΣ στη σύγχρονη όπερα «Ζ», η Ευαγγελάτου έρχεται να αναμετρηθεί με το σπουδαίο αυτό έργο του οπερατικού ρεπερτορίου στην ιδιαιτέρων απαιτήσεων σκηνή του Ωδείου Ηρώδου Αττικού. Εξελίσσοντας την αναγνωρίσιμη σκηνοθετική της ταυτότητα, η Κατερίνα Ευαγγελάτου θα επιχειρήσει να φωτίσει την αντιφατική, σκοτεινή προσωπικότητα του χαρακτήρα του Ριγολέττου, μεταφέροντας την ιστορία του έργου στη διεφθαρμένη κοινωνία της ιταλικής επαρχίας της δεκαετίας του 1980.

Η σκηνοθέτιδα σημειώνει για τη σκηνοθετική της προσέγγιση: «Ο κύκλος βίας που περιγράφει ο Βέρντι στον Ριγολέττο μεταφέρεται στον μικρόκοσμο της ιταλικής επαρχίας της δεκαετίας του 1980, όπου το οργανωμένο έγκλημα κυριαρχεί. Η διαφθορά, τα εγκλήματα και οι βιασμοί είναι το πραγματικό πρόσωπο μιας κοινωνίας θρησκόληπτης, συντηρητικής και προληπτικής. Το σκηνικό της Εύας Μανιδάκη -ένα φθαρμένο από τον χρόνο αρχοντικό της ιταλικής επαρχίας, που κρύβει μέσα του την ωμότητα και τη σκοτεινιά των ηρώων του έργου- είναι απολύτως ενταγμένο στον φυσικό σκηνικό χώρο του Ηρωδείου, ενώ τα κοστούμια του ‘Αλαν Χράνιτελ συμπληρώνουν την εικόνα μιας κοινωνίας σε παρακμή».

Το σκηνικό υπογράφει η Εύα Μανιδάκη, τα κοστούμια ο ‘Αλαν Χράνιτελ, τη χορογραφία και κινησιολογία η Πατρίσια Απέργη και τους φωτισμούς η Ελευθερία Ντεκώ.

Διευθύνει ο διαπρεπής αρχιμουσικός και καλλιτεχνικός διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών Λουκάς Καρυτινός. Στον ρόλο του τίτλου ο διεθνώς αναγνωρισμένος Έλληνας βαρύτονος Δημήτρης Τηλιακός, ο οποίος έχει ερμηνεύσει τον Ριγολέττο με μεγάλη επιτυχία σε Βρυξέλλες, Μόσχα, Δρέσδη, Στουτγάρδη. Στον ρόλο του δούκα της Μάντοβας ο διακεκριμένος Ιταλός τενόρος Φραντσέσκο Ντεμούρο, ο οποίος έχει ερμηνεύσει τον ρόλο σε Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης, Εθνική Όπερα Παρισιού, Ρεάλ Μαδρίτης, Αρένα της Βερόνας, Όπερα του Σαν Φρανσίσκο, Ζυρίχη, Τόκυο, Βερολίνο, Αμβούργο, Φρανκφούρτη, ενώ μέσα στο 2022 τον ερμήνευσε στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου και την Κρατική Όπερα της Βιέννης. Την Τζίλντα ερμηνεύει η σοπράνο με τη διεθνή σταδιοδρομία Χριστίνα Πουλίτση, η οποία έχει ερμηνεύσει τον ρόλο με τον κορυφαίο αρχιμουσικό Ζούμπιν Μέτα στη Φλωρεντία. Τον Σπαραφουτσίλε ερμηνεύει ο Πέτρος Μαγουλάς και τη Μανταλένα η Μαίρη-Έλεν Νέζη. Μαζί τους διακεκριμένοι και νεότεροι μονωδοί όπως οι Μαργαρίτα Συγγενιώτου, Δημήτρης Κασιούμης, Νίκος Κοτενίδης, Γιάννης Καλύβας, Γιώργος Ματθαιακάκης, Διαμάντη Κριτσωτάκη, Πέτρος Σαλάτας και Εβίτα Χιώτη.

Προπώληση: Ταμεία ΕΛΣ, εκδοτήρια του Φεστιβάλ Αθηνών, aefestival.gr, viva.gr.

Δείτε εδώ το βίντεο με την προετοιμασία της παραγωγής: