Ο κ. Τασούλας επικαλέστηκε μάλιστα δύο ρητά για να τονίσει τη σημασία προστασίας της Δημοκρατίας: «Στην πολιτική συνήθως όσα δεν μας ενθουσιάζουν είναι τα σωστά και όσα είναι σωστά δεν μας ενθουσιάζουν. Επίσης αυτό που πολεμούν κάποιοι στην πολιτική το πολεμούν γιατί το βλέπουν όπως είναι, ενώ αυτό που υπερασπίζονται το υπερασπίζονται γιατί το βλέπουν όπως θα ήθελαν να είναι». Και ο λόγος αναφοράς σε αυτά είναι, όπως είπε, «γιατί δείχνουν πόσο ευάλωτη μπορεί να είναι η Δημοκρατία έναντι της δημαγωγίας του λαϊκισμού, έναντι του βολονταρισμού. Η Δημοκρατία θέλει και φιλοδοξία και όραμα, αλλά θέλει και να είσαι ρεαλιστής και προσγειωμένος».

Ακολούθως, ο Πρόεδρος της Βουλής αναφέρθηκε με έμφαση στην τραγωδία της Κύπρου, σημειώνοντας πως «μεσολάβησαν επτά χρόνια, επτά χρόνια καταπίεσης, επτά χρόνια δικτατορίας, επτά χρόνια τα οποία οδήγησαν στα γνωστά αποτελέσματα τα οποία έφεραν την Κύπρο σήμερα να τελεί, έπειτα από την τουρκική θηριωδία της εισβολής, σε κατοχή. Η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που τελεί ακόμη σε κατοχή παραπάνω από το ένα τρίτο του εδάφους της».

Ο κ. Τασούλας υπογράμμισε τον ρόλο του Κωνσταντίνου Καραμανλή στον αγώνα αποκατάστασης της Δημοκρατίας, χαρακτηρίζοντάς τον «πρωτεργάτη της Μεταπολίτευσης». Όπως επεσήμανε, «ορκίστηκε εδώ μέσα στη Βουλή, στο Εντευκτήριο, τέσσερις και τέταρτο τα ξημερώματα της 24ης Ιουλίου. Ορκίστηκε μόνος του την ώρα που ήταν τεράστιες οι υπαρκτές απειλές γενικευμένης σύρραξης με την Τουρκία και επικρατούσε εσωτερικό χάος. Και ενώ το καθεστώς αυτοκαταλύεται υπό το βάρος της εθνικής καταστροφής που το ίδιο προκάλεσε στην μαρτυρική Κύπρο, την ίδια στιγμή ο πολιτικός κόσμος αναλάμβανε τις ευθύνες διακυβερνήσεως της χώρας μέσα σε ένα κενό εξουσίας». Και πρόσθεσε: «Για σκεφθείτε τι ευθύνες, με κίνδυνο να κατηγορηθούν για εθνική προδοσία, αναλάμβαναν στο άγνωστο. Στο σκοτάδι ήρθε τότε ο Καραμανλής, στο σκοτάδι ορκίστηκαν οι πρώτοι 10 υπουργοί του και σιγά σιγά αυτό το σκοτάδι το έκαναν φως, γιατί λάτρευαν την ευθύνη και την άρπαξαν και την μετέτρεψαν σε προοπτική και πρόοδο για την χώρα».

Ο Πρόεδρος της Βουλής υπογράμμισε την πολύτιμη παρακαταθήκη της σημερινής επετείου τονίζοντας πως σήμερα «οι δυνατότητές μας είναι ανεξάντλητες, όπως ανεξάντλητες δυνατότητες είχαν και οι τότε πρωτομάστορες της Δημοκρατίας, αρκεί με τις διαφωνίες μας, με τις ενστάσεις μας να συμβαδίζει και η υπευθυνότητα». Έκανε, μάλιστα, σχετική μνεία στο άρθρο του Π. Παλαιολόγου στο Βήμα της Κυριακής 17 Νοεμβρίου 1974, με τίτλο «Ψηφίζω άρα υπάρχω».