«Ως ανάδοχη μητέρα ενός 14χρονου, θα ήθελα να πω ότι, αν μπορούσα να πάρω κι άλλο παιδί, πάλι μεγάλο θα έπαιρνα. Είναι δύσκολο αλλά και όμορφο παράλληλα. Με αυτά τα παιδιά βλέπεις σύντομα μεγάλες αλλαγές προς το καλό. Βλέπεις τις προσπάθειές σου να πιάνουν τόπο πολύ γρήγορα, παρόλο που είσαι σε έναν αγώνα δρόμου να προλάβεις να τους μάθεις πράγματα πριν μπουν στην εφηβεία και πριν βγουν στον έξω κόσμο.

Γράφει η Δόμνα Μιχαηλίδου*

Αλλά αξίζει τον κόπο, ακόμα κι αν δεν έχεις προλάβει να τους μάθεις όσα πρέπει. Λίγη αγάπη θέλει και προσοχή. Και σύντομα είσαι περήφανη. Ναι στα μεγάλα παιδιά. Και μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά προς αναδοχή δεν θέλουν την περιουσία μας, την αγάπη μας θέλουν». Το μήνυμα που μου έστειλε μια ανάδοχη μαμά στο facebook εξηγεί με τον πιο γλαφυρό τρόπο γιατί η αναδοχή είναι μια πράξη σπουδαία. Βάλαμε στον δημόσιο διάλογο αλλά και στη ζωή μας μια εξίσου σπουδαία λέξη, που δεν είναι άλλη από την αποϊδρυματοποίηση. Τέσσερα χρόνια πριν κανένας δεν μιλούσε για την αποϊδρυματοποίηση αλλά για τα καλά ιδρύματα. Με σκληρή δουλειά -και παρά τις προσωπικές επιθέσεις που δέχθηκα- καταφέραμε να το αλλάξουμε. Ενα σπίτι για κάθε παιδί, είπαμε και το κάναμε πράξη. Μέσα σε 4 χρόνια βρήκαμε οικογένεια (θετή ή ανάδοχη) σε πάνω από 1.200 παιδιά (τα μισά από όσα ζούσαν σε ιδρύματα). Ενισχύσαμε έμπρακτα το θεσμό της αναδοχής. Δημιουργήσαμε το paidi.gov.gr, την πρώτη ψηφιακή πλατφόρμα του κράτους που συγκεντρώνει όλη την πληροφορία που αφορά στο παιδί. Θέσαμε σε λειτουργία το νέο σύστημα αναδοχών και υιοθεσιών.

Μεταμορφώσαμε και αναστρέψαμε ένα αδιαφανές σύστημα πολυετούς αναμονής σε ένα αποτελεσματικό και διαφανές σύστημα που επιτάχυνε τις διαδικασίες.

Απλοποιήσαμε τις διαδικασίες έτσι ώστε, όταν θέλει κάποιος να γίνει ανάδοχος, μέσα σε 6 μήνες μπορεί να έχει στην αγκαλιά του ένα παιδί.

Ενισχύουμε τους ανάδοχους γονείς με τη χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης. Αναγνωρίσαμε το δικαίωμα αναδοχής και υιοθεσίας σε οροθετικούς συμπολίτες μας και φορείς ηπατίτιδας Β. Θεσμοθετήσαμε και υλοποιούμε την επαγγελματική αναδοχή, που αποσκοπεί στην τοποθέτηση παιδιών με αναπηρία στο κατάλληλο γι’ αυτά οικογενειακό περιβάλλον. Θεσμοθετήσαμε το Πρόγραμμα «Στέγες Ημιαυτόνομης Διαβίωσης».

Οσο καλά οργανωμένο κι αν είναι ένα ίδρυμα, δεν παύει να είναι κακοποιητικό, γιατί δεν μπορεί να καλύψει τις συναισθηματικές και ψυχικές ανάγκες ενός παιδιού. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο το ασφαλές περιβάλλον μιας οικογένειας. Βγάζουμε τα παιδιά από τα ιδρύματα. Αλλάζουμε τη ζωή τους και μαζί και τη δική μας. Κανένα παιδί σε δομή μέχρι το 2027. Αυτός είναι ο στόχος μας. Είμαι βέβαιη και έτοιμη να κάνω τα αδύνατα δυνατά για να τον πετύχουμε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

19/11/2024

02:50