Ακουσα -και δεν βάζω το χέρι στο… «Κεφάλαιο» του Μαρξ- ότι στο τραπέζι έπεσαν τα ονόματα της Ολγας Γεροβασίλη, ως εγγυήτριας και των επιθυμιών του Αλέξη Τσίπρα και του Αλέκου Φλαμπουράρη.

Αλλοι είχαν τη λύση της… ακινησίας. Να παραμείνει δηλαδή ο Σωκράτης Φάμελλος πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Ομάδας και του κόμματος, μέχρι νεωτέρας. Κάποιοι έριξαν στο τραπέζι ακόμη και το όνομα του καθηγητή Νικόλα Φαραντούρη για να αλλάξουν οριστικά σελίδα, αλλά εκεί υπήρχε προβληματισμός, καθώς δεν θα ήταν από τα «εύκολα» ελεγχόμενα πρόσωπα.

Τελικά, τα σχέδια μπήκαν στο συρτάρι μέχρι νεωτέρας. Ολα αυτά τα μάθαιναν οι άνθρωποι του Κασσελάκη και γι’ αυτό οι δηλώσεις περί αρχηγίσκων και σφετεριστών.

Πάντως, οι γνωρίζοντες τα του ΣΥΡΙΖΑ μού λένε ότι πρώτη φορά ο Τσίπρας ανησύχησε για το τι θα γίνει στο κόμμα. Οχι, βέβαια, ότι θα τον χάλαγε να τελειώνει με τον Κασσελάκη, αλλά ο προβληματισμός είναι ότι, εάν πάει σε μονοψήφιο, τότε δεν θα έχει τίποτα να αναστήσει, ούτε καν τις στάχτες.

Κρατήστε, πάντως, τη θέση της ομάδας Ζαχαριάδη, που συνεχίζει να χτίζει πάνω στην ιστορία Δούκα. Και οι φωνές αυτές δεν είναι πλέον λίγες ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε και στο ΠΑΣΟΚ. Ολα θα φανούν στις κάλπες των ευρωεκλογών, καθώς θα δημιουργηθούν τέτοιες δυναμικές που θα συμπαρασύρουν ό,τι αντιστέκεται στις σαρωτικές αλλαγές που απαιτούνται στον χώρο της Κεντροαριστεράς…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής