Αποχαιρετώ με θλίψη τον Βαρδή Βαρδινογιάννη. Τον πατριάρχη μιας οικογένειας που σφράγισε με τη δράση της την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα του τόπου, όλες τις τελευταίες δεκαετίες. Και τον άνθρωπο ο οποίος πίσω από το πάντα σοβαρό βλέμμα του έκρυβε πολλά: από την επιχειρηματική τόλμη και τον δυναμισμό στους οικονομικούς ανταγωνισμούς, μέχρι τις αμέτρητες φιλανθρωπικές του πρωτοβουλίες πολλές από τις οποίες ήθελε να μένουν άγνωστες.

Οι οικογενειακές μας σχέσεις, αλλά και το ενδιαφέρον του Βαρδή για τη δημόσια ζωή μού επέτρεψαν να τον γνωρίσω από κοντά. Υπήρξε, άλλωστε, ένας αντιδικτατορικός αγωνιστής και σταθερός οπαδός της μετριοπάθειας, ανεξάρτητα από τον κυρίαρχο ρόλο του στην ελληνική, όσο και στη διεθνή οικονομία. Έναν ρόλο που επίσης τον έκανε να μοιάζει απρόσιτος. Ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένας απλός άνθρωπος. Που έμενε ερωτευμένος με τη γυναίκα του και λάτρευε τα παιδιά του και την Κρήτη.

Θα συναντήσει, τώρα, την αγαπημένη του Μαριάννα, σίγουρος για την εκπλήρωση των οραμάτων του από τους άξιους διαδόχους του. Αφήνει ένα τρανό παράδειγμα πετυχημένου Έλληνα, που πίστεψε στην ομαδική προσπάθεια: «Να προσέχετε και να ενδιαφέρεστε για τον διπλανό σας», είχε συμβουλέψει τους συνεργάτες του σε μία από τις τελευταίες συσκέψεις του. Ενώ πάντα θα ηχούν και τα λόγια του για το χρέος κάθε ισχυρού παράγοντα: «Πάνω από όλα και όλους πρέπει να έχουμε την πατρίδα».