«Το νομοσχέδιο προβλέπει ένα πιο δίκαιο σύστημα φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών. Δεν γίνεται το 85% να δηλώνει εισόδημα μικρότερο των 10.000 ευρώ ή να δηλώνει λιγότερα ο εργοδότης από τον εργαζόμενο. Δεν είναι μία οριζόντια ρύθμιση. Είναι μία παρέμβαση βαθιά δίκαιη. Είναι μία παρέμβαση που δεν θα υποχωρήσουμε. Είναι μεταρρυθμίσεις που ίσως ξεβολέψουν κάποιους, αλλά θα ευνοήσουν τους πολλούς. Και αν υπάρχει κόστος, η κυβέρνηση δεν θα διστάσει να το αναλάβει» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός.

Επίσης τόνισε: «Το νομοσχέδιο βρίσκεται ήδη σε δημόσια διαβούλευση. Το ξέρετε καλά, προβλέπει ένα πιο δίκαιο σύστημα φορολόγησης ελεύθερων επαγγελματιών. Έχουμε μιλήσει πολύ για τα ζητήματα της κοινωνικής δικαιοσύνης στη φορολογία. Δεν γίνεται το 50% των ελεύθερων επαγγελματιών να δηλώνει μηδενικό κέρδος, το 85% κάτω των 10.000 ετησίως. Ούτε γίνεται ο εργοδότης να εμφανίζει μικρότερο εισόδημα από τους εργαζομένους του.

Το σύστημα το οποίο εισηγούμαστε συνοδεύεται από μία ακόμα προεκλογική μας δέσμευση που γίνεται πράξη έναν χρόνο νωρίτερα: τη σταδιακή κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος. Θέλω να θυμίσω ότι από τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργού εξαιρούνται όσοι αμείβονται με δελτία παροχής ή βρίσκονται στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής τους πορείας. Και βέβαια, μιλάμε για μία ρύθμιση που καθιερώνει ένα τεκμήριο αναγκαίο, ένα τεκμήριο μαχητό».

Δεν είναι -θέλω να τονίσω αυτό- μία οριζόντια ρύθμιση. Υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις και όποιος πιστεύει ότι αδικείται μπορεί να διεκδικήσει το δίκαιό του. Είναι όμως μία παρέμβαση βαθιά δίκαιη, ευθυγραμμισμένη με τον πολιτικό μας λόγο, μια παρέμβαση τολμηρή, μεταρρυθμιστική, από την οποία δεν θα υποχωρήσουμε. Θα την κάνουμε πράξη. Θα λάβουμε υπόψη μας το πλαίσιο της διαβούλευσης, πιστεύω ότι θα αναδειχθούν ζητήματα. Ενδεχομένως να υπάρχουν κενά στο νομοσχέδιο, αγαπητέ μου υπουργέ, τα οποία πρέπει να καλυφθούν.

Όμως, η κεντρική στόχευση της πρωτοβουλίας δεν θα αλλάξει. Δεν είναι η πρώτη φορά που σας μιλώ για μεταρρυθμίσεις που ίσως ξεβολέψουν κάποιους, αλλά θα ωφελήσουν τους πολλούς. Κι αν υπάρξει κόστος από αυτές τις συγκρούσεις, αυτή η κυβέρνηση δεν θα διστάσει να το αναλάβει. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι μία από τις μεγάλες παγίδες της δεύτερης τετραετίας είναι ο συμβιβασμός. Συμβιβασμός με παθογένειες, με παγιωμένα συμφέροντα. Μία αδικία των λίγων σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, που κάποτε πρέπει να λείψει».