Στο πρωτοσέλιδο υπάρχει η ανακοίνωση των εργαζόμενων και σε σκίτσο που εμπεριέχεται στο τελευταίο πρωτοσέλιδο, φαίνεται ένας άνθρωπος να κόβει το κλαδί στο οποίο στέκεται και από πάνω γράφει «Αριστερά χωρίς φωνή».

Η ανακοίνωση των εργαζομένων

«Ξαφνικός θάνατος

Σήμερα Τρίτη 25 Ιουνίου 2024 στις 4 το απόγευμα στα γραφεία της Αυγής στην οδό Δεληγιώργη, αιφνιδιαστικά και χωρίς καμιά διαβούλευση, μας ανακοινώθηκε ότι το καθημερινό φύλλο της εφημερίδας της Αριστεράς που εκδίδεται από το 1952, δεν θα κρεμιέται πλέον στα περίπτερα. Η μόνη άλλη περίοδος που συνέβη αυτό ξανά ήταν μία και γνωστή στην ιστορία: στη χούντα.

Ένας φανταστικός τίτλος ενός πρωτοσέλιδου της καθημερινής ΑΥΓΗΣ που δεν θα κυκλοφορήσει ποτέ ξανά θα έγραφε για έναν “ξαφνικό θάνατο βασισμένο στο δόγμα του ΣΟΚ”

Εκπρόσωπος της Διοίκησης επικαλέστηκε τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα του ισχυρού μετόχου του ΣΥΡΙΖΑ ως λόγο για το κλείσιμο της καθημερινής έκδοσης, ενημερώνοντας συγχρόνως πως προς το παρόν θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να απορροφηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι εργαζόμενοι στην ιστοσελίδα της εφημερίδας και το Κυριακάτικο φύλλο. Κανένας οικονομικός απολογισμός, καμία παρουσίαση στοιχείων, κανένας σχεδιασμός ή σχέδιο βιωσιμότητας.

Σαν τα 20 λεπτά, όσο χρόνο κράτησε η ενημέρωση του εκπροσώπου της διοίκησης, να ισούνται με τα 72 χρόνια της βαριάς ιστορίας της ΑΥΓΗΣ

Η απόφαση του κλεισίματος, δηλαδή η απόφαση να μην παρεμβαίνει καθημερινά δημοσιογραφικά η φωνη της αριστεράς είναι πολιτική. Η ΑΥΓΗ είχε πάντα οικονομικά προβλήματα και πάντα επιβίωνε. Η πολιτική ηγεσία του κόμματος διαμεσου του Εκτελεστικού Γραφείου, ενός οργάνου αμφισβητούμενης νομιμότητας προκειμένου να λάβει αυτή την απόφαση, σκάλισε τα γράμματα στην ταφόπλακα.

Απέναντι στο ιστορικό και πολιτικό ατόπημα με βαριά συναίσθηση της ιστορίας μας οι εργαζόμενοι αποφασίσαμε την προκήρυξη 24ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιών αρχής γενομένης από αύριο Τετάρτη 26/06 με κεντρικό αίτημα την αναστολή της απόφασης για κλείσιμο της καθημερινής έκδοσης. Την ίδια στιγμή, ζητάμε τη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας, την εξόφληση των δεδουλευμένων μας που αγγίζουν μέσα στα χρόνια τις 300.000 ευρώ, καθώς επίσης και άμεση συνάντηση με τον πρόεδρο του κόμματος Στέφανο Κασσελάκη.

Καλούμε τους αναγνώστες και τους φίλους της εφημερίδας, τον κόσμο της αριστεράς, τα σωματεία και τους κοινωνικούς φορείς, τους εργαζόμενους και τους ανέργους, να σταθούν αλληλεγγύοι/ες και να στηρίξουν τον αγώνα που ξεκινάμε για την ανάκληση της απόφασης για το κλείσιμο της ΑΥΓΗΣ.

Η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων της ΑΥΓΗΣ 25.06.2024».

«Δύει» μετά από 72 χρόνια η «Αυγή»

Αν και η κυριακάτικη έκδοση της «Αυγής» θα συνεχίσει να κυκλοφορεί, εντούτοις το κλείσιμο του ημερήσιου φύλλου συνιστά τέλος εποχής για μια ιστορική εφημερίδα.

Η απόφαση του Στέφανου Κασσελάκη ρίχνει τίτλους τέλους 72 χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου φύλλου της εφημερίδας, στις 24 Αυγούστου του 1952. Μοναδικό διάστημα που η «Αυγή» δεν βρισκόταν στα περίπτερα ήταν στη διάρκεια της δικτατορίας.

Πρωτοεκδόθηκε ως όργανο της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ), εκφράζοντας και τις θέσεις του παράνομου, τότε, ΚΚΕ, καθώς είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη» από το 1947. Αρχικά κυκλοφόρησε ως εβδομαδιαία και κατόπιν ως ημερήσια εφημερίδα. Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, το ΚΚΕ Εσωτερικού επανεκδίδει, στις 4 Αυγούστου του ίδιου έτους, την «Αυγή» ως κομματικό του όργανο, ενώ στη συνέχεια η εφημερίδα υποστήριζε κυρίως τις θέσεις του Συνασπισμού και αργότερα, έως σήμερα, του ΣΥΡΙΖΑ.

Πρώτος εκδότης και διευθυντής (1952-1956) ήταν ο Βασίλειος Ευφραιμίδης. Στην «Αυγή» ξεκίνησε να εργάζεται αρχικά ως ρεπόρτερ ο Λεωνίδας Κύρκος, ο οποίος αργότερα διετέλεσε διευθυντής (1959-62) και εκδότης της (1962-67). Μεγάλα ονόματα της πολιτικής, της δημοσιογραφίας, αλλά και του λογοτεχνικού κόσμου συνδέθηκαν άρρηκτα με την «Αυγή», όπως ο Μανώλης Γλέζος, ο Πότης Παρασκευόπουλος, ο Σοφιανός Χρυσοστομίδης, ο Γρηγόρης Γιάνναρος, ο Δημήτρης Ψυχογιός, ο Νίκος Φίλης κ.ά. Από τις τάξεις των συντακτών της είχε περάσει και ο ποιητής Κώστας Βάρναλης, ο οποίος για πολλά χρόνια έγραφε το καθημερινό χρονογράφημα με τον γενικό τίτλο: «Λόγια που καίνε».

Σημερινός διευθυντής είναι ο δημοσιογράφος Σπύρος Σουρμελίδης, ο οποίος διαδέχθηκε τη Βούλα Κεχαγιά, την πρώτη γυναίκα διευθύντρια της εφημερίδας.

Δριμεία ανακοίνωση εξέδωσε η ΕΣΗΕΑ, κάνοντας λόγο για έναν «ξαφνικό θάνατο, που αποφασίστηκε χωρίς σχεδιασμό, χωρίς διαβούλευση, χωρίς ενημέρωση και, κυρίως, χωρίς εγγυήσεις για το μέλλον των εργαζομένων».