Ο κ. Τσίπρας σχολιάζοντας την αναφορά του πρωθυπουργού για αυτοδύναμη κυβέρνηση από ένα κόμμα, αλλά όχι από ένα χρώμα, έκανε λόγο για συνθήκες αποστασίας. Τι λέτε; 

Κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Και οι Μακεδόνες δεν ξεχνάμε ούτε τι δέχτηκε με τη συμφωνία των Πρεσπών ούτε πώς την επέβαλε. Πάει πολύ, λοιπόν, να μιλά για συνθήκες αποστασίας εκείνος που ως πρωθυπουργός, γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό, πήρε τέσσερις βουλευτές από τους Ανεξάρτητους Ελληνες, έναν από το Ποτάμι και μία βουλευτή από το κόμμα του κ. Λεβέντη. Σε κάθε περίπτωση, ο πρωθυπουργός δεν είπε τίποτε άλλο από αυτό που έγινε και στη σημερινή κυβέρνηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλά για μια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων. Μια κυβέρνηση που θα στηρίζεται στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας, αλλά θα συμπεριλαμβάνει και πρόσωπα που υιοθετούν τις αρχές και το πρόγραμμά της, ενώ βρίσκονταν πέραν του κομματικού δυναμικού της.

Βλέπετε πιθανό το ενδεχόμενο να έχουμε νέα κυβέρνηση στις 22 Μαΐου;

Τρία κόμματα, τρεις πολιτικοί αρχηγοί -Τσίπρας, Ανδρουλάκης και Βαρουφάκης- μιλάνε για μια δήθεν «προοδευτική» κυβέρνηση από την πρώτη κάλπη. Θεωρητικά, λοιπόν, ναι υπάρχει και αυτό το ενδεχόμενο. Γι’ αυτό όσοι δεν θέλουμε να δούμε μια τερατογένεση ικανή να γκρεμίσει όσα χτίσαμε με θυσίες, οφείλουμε να αποκλείσουμε κάθε παρόμοιο ενδεχόμενο. Και πρακτικά μπορούμε να το κάνουμε, απορρίπτοντας σκέψεις αποχής ή χαλαρής ψήφου. Γι’ αυτό ακριβώς είναι εξαιρετικά κρίσιμη η ψήφος στην πρώτη κάλπη.

 Ο κ. Ανδρουλάκης αποκλείει, όμως, από τη θέση του πρωθυπουργού όχι μόνο τον κ. Μητσοτάκη, αλλά και τον κ. Τσίπρα.

Ο κ. Ανδρουλάκης μιλά για συνεργασίες και ταυτόχρονα τις ναρκοθετεί μονόπλευρα. Λέει ότι μετά τις εκλογές πρωθυπουργός δεν θα είναι ο αρχηγός ούτε του πρώτου ούτε του δεύτερου κόμματος, αλλά αυτός που θα υποδείξει -και μάλιστα εκ των υστέρων- ο αρχηγός του τρίτου κόμματος, δηλαδή ο ίδιος. Καταθέτει μια εξωφρενική θέση για να αποκλείσει συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία. Είναι, άλλωστε, φανερό πως δεν κρατά τις ίδιες αποστάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν ασκεί ουσιαστική κριτική στον Αλ. Τσίπρα.

Παραμένει, επομένως, στόχος σας η αυτοδυναμία. Δεν είναι αλαζονικό;

Η αυτοδυναμία δεν είναι κομματική σκοπιμότητα, αλλά εθνική αναγκαιότητα. Αυτήν τη στιγμή, δεν υπάρχει η πολιτική πρώτη ύλη για αποτελεσματικές και σταθερές κυβερνήσεις συνεργασίας. Και σε έναν κόσμο ασταθή, σε μια περίοδο με παγκόσμιες οικονομικές αναταράξεις, η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση που να κινείται συντονισμένα και γρήγορα, να κερδίζει για τη χώρα την εμπιστοσύνη της διεθνούς κοινότητας, να εξασφαλίζει σταθερότητα, να μην εγκλωβίζεται σε ενδοκυβερνητικά παζάρια. Βλέπουμε τι γίνεται σε άλλες χώρες με κυβερνήσεις συνασπισμού όπως η Γερμανία. Βλέπουμε τι γίνεται στη Βουλγαρία, που πάει στις πέμπτες εκλογές σε δύο χρόνια. Οπως και στο Ισραήλ, όπου επίσης εφαρμόζεται η απλή αναλογική και αντιμετωπίζει ζήτημα κυβερνησιμότητας.

Γιατί να σας ψηφίσει ένας πολίτης που ακόμη και τώρα παραμένει αναποφάσιστος; 

Πρώτα απ’ όλα γιατί -παρά τις αλλεπάλληλες εξωγενείς προκλήσεις- ό,τι είπαμε το κάναμε. Μπορεί, επομένως, κάθε πολίτης να είναι σίγουρος πως ό,τι λέμε θα γίνει. Κι αυτό, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που το 2015 έκανε τα αντίθετα εκείνων που έλεγε το 2014. Δεν ζητάμε επιβράβευση, επισημαίνουμε ότι ο πολίτης μπορεί να εναποθέσει τις προσδοκίες του σε μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Σήμερα, η ανάπτυξη τρέχει με ρυθμούς διπλάσιους του μέσου ευρωπαϊκού όρου, οι επενδύσεις αυξάνονται και η ανεργία μειώνεται, το κράτος κάνει άλμα στον ψηφιακό μετασχηματισμό, οι συντάξεις βγαίνουν σε δύο μήνες και όχι σε δύο χρόνια, οι συνταγογραφήσεις και τα πιστοποιητικά, για τα οποία ο πολίτης έτρεχε από γκισέ σε γκισέ, έρχονται με ένα κλικ στο κινητό, οι μεταναστευτικές ροές συρρικνώθηκαν, οι Ενοπλες Δυνάμεις ενισχύονται. Η χώρα μας γίνεται πιο ισχυρή οικονομικά, γεωπολιτικά, στρατιωτικά και η φωνή της ακούγεται από τις Βρυξέλλες έως το αμερικανικό Κογκρέσο και από το Ισραήλ έως τον αραβικό κόσμο.

Να περάσουμε στα Ελληνοτουρκικά; Πώς βλέπετε τα τελευταία ανοίγματα της τουρκικής κυβέρνησης; 

Από τις ακραίες προκλήσεις, οι γείτονες πέρασαν στις απίστευτες φιλοφρονήσεις. Μπήκαν σε ένα νέο πεδίο πολιτικής. Τους υποδεχόμαστε, αλλά δεν γελιόμαστε. Βλέπουμε, άλλωστε, αλλαγή τακτικής, αλλά δεν είδαμε ακόμη αλλαγή στρατηγικής. Μένει, λοιπόν, να αποδείξουν πού σκέφτονται να πάνε. Οτι δεν ελίσσονται απλά και μόνο για να ξεπεράσουν τα αδιέξοδα στα οποία οδηγήθηκαν. Οτι θα συνεχίσουν στη γραμμή που λένε και μετά τις εκλογές. Οτι θα προχωρήσουν έμπρακτα στην εγκατάλειψη του αναθεωρητισμού και των αυθαίρετων διεκδικήσεων. Το Κυπριακό, το τουρκολιβυκό μνημόνιο, η οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών είναι το αμόνι στο οποίο θα δοκιμαστεί η βούλησή τους. Σε κάθε περίπτωση, η δική μας θέση -και την επανέλαβε πολλές φορές ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης- ήταν και είναι σταθερή και ξεκάθαρη. Θέλουμε την ειρήνη και τη συνεργασία, με απαράβατη όμως προϋπόθεση τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας.

Ειδήσεις σήμερα

Μιθριδάτης-ΝΔ : Αδιάφορες για ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα οι ομοφοβικές, χυδαία σεξιστικές αναρτήσεις

Εκλογές 2023: Πώς αναλύουν στο Μαξίμου τις δημοσκοπήσεις – Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το ισχυρό χαρτί

Εκλογές 2023: Σενάριο απελπισίας από τον ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ

Εκλογές 2023: Μπούμερανγκ για το ΠΑΣΟΚ ο άγνωστος «Χ» πρωθυπουργός