Η πρώην υπουργός καταδικάζει το δημοσίευμα και ζητά από την εφημερίδα ΕΦΣΥΝ «να αποκαταστήσει την αλήθεια, να ζητήσει συγγνώμη, αν θέλει να διατηρήσει την αξιοπιστία».

Η ανάρτηση της Άννας Διαμαντοπούλου:

Οι Πολιτικοί είναι αυτοί που καθορίζουν την Πολιτική.

Όταν οι Πολιτικοί συλλήβδην απαξιώνονται, λοιδορούνται, καταδικάζονται και το χειρότερο πληγώνεται η οικογενειακή τους ζωή δεν πρέπει να αναρωτιόμαστε γιατί οι νέοι αλλά και οι σοβαροί άνθρωποι αποστρέφουν το πρόσωπο τους σταδιακά από την Πολιτική. Η ακραία κομματική αντιπαράθεση γίνεται φωτιά που καταπίνει ιδέες, ανθρώπους και απειλεί τη χώρα. Εμείς όλοι πρέπει να είμαστε η «πολιτική προστασία».

Μικρή ιστορία:

Μια τεράστια πυρκαγιά τυλίγει στις φλόγες μια ολόκληρη περιοχή, καίει δένδρα, σπίτια, αυτοκίνητα, εγκλωβίζει ανθρώπους, κλείνουν οι οδοί σωτηρίας ακόμα και προς την θάλασσα. Μια νεαρή κοπέλα με τη μητέρα της με τρία μωρά, τα δίδυμα κάτω του ενός έτους και το μεγάλο τριών ετών φτάνει απελπισμένες στη θάλασσα όπου ο καπνός δεν τους επιτρέπει να αναπνεύσουν. Μπαίνουν στη θάλασσα και βάζουν τα μωρά πάνω σε ένα βράχο, οι ώρες περνούν και η σωτηρία έρχεται από μια βάρκα του λιμενικού. Ο νεαρός πατέρας βρίσκεται για επαγγελματικό λόγο σε άλλη χώρα – βλέπει στις ειδήσεις την καταστροφή – ακούει για νεκρούς και δεν μπορεί να επικοινωνήσει με κανέναν. Θυμάμαι τη φωνή του με λυγμό, και ακόμα και στη θύμηση του γεγονότος. Τα χρόνια περνάνε. Η οικογένεια προσπαθεί να καλύψει τα τραύματα και της μάνας και του τρίχρονου αγοριού, ο νεαρός γίνεται υπουργός με μεγάλη αποδοχή όχι για τον λόγο ή τη ρητορική του δεινότητα, αλλά μόνο για το έργο του. Φυσικά, γι΄αυτό πρέπει να «τιμωρηθεί». Έτσι μέσα από τις πύρινες φλόγες μιας κομματικής επίθεσης χωρίς όρια, χωρίς ήθος, χωρίς ανθρώπινα χαρακτηριστικά η τραγική ιστορία του νεαρού ζευγαριού χρησιμοποιείται ως ένα «αποδεικτικό στοιχείο» για την ύπαρξη κακόβουλου λογισμικού για το θέμα των υποκλοπών.

Η εφημερίδα ΕΦΣΥΝ οφείλει να αποκαταστήσει την αλήθεια, να ζητήσει συγνώμη, αν θέλει να διατηρήσει την αξιοπιστία που ήταν το χαρακτηριστικό για χρόνια ορισμένων δημοσιογράφων και αρθρογράφων της. Αλλιώς αποδεικνύει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο ότι γίνεται εργαλείο – πετρέλαιο στην πυρκαγιά της κομματικής αντιπαράθεσης.

Από την πλευρά του ο Γιώργος Φλωρίδης τόνισε:

Πριν λίγες μέρες, ξεκίνησε η δίκη για τους 103 θανάτους από την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι. Μια καταστροφή που αποκάλυψε με οδυνηρό τρόπο, την απόλυτη ανικανότητα της κυβέρνησης Τσίπρα, που το ίδιο βράδυ και ενώ είχαν καεί άνθρωποι και περιουσίες, ο επικεφαλής της έστησε μια άθλια παράσταση, προσπαθώντας να αποκρύψει τους θανάτους.

Για το θέμα αυτό οι Συριζαίοι, θα έπρεπε να εξαφανιστούν από προσώπου γης. Αλλά φεύ.

Την ημέρα εκείνη η οικογένεια του Κυριάκου Πιερρακάκη (σύζυγος, πεθερά και τα τρία μικρά του παιδιά) με τον ίδιο απουσιάζοντα στο εξωτερικό, ήταν φιλοξενούμενη σε φιλικό σπίτι στο Μάτι, κοντά στη θάλασσα. Όταν αντιλήφθηκαν την πυρκαγιά, με τη βοήθεια και γειτόνων, μπήκαν στη θάλασσα και παρέμειναν σε μια ξέρα για έξι περίπου ώρες, χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας με τον Πιερρακάκη. Μέσα στη θάλασσα ήταν και πολλοί ακόμα από την περιοχή. Ήρθαν κάποιοι ψαράδες με τις βάρκες τους και άρχισαν να περιμαζεύουν τον κόσμο και να τον μεταφέρουν στα σκάφη του λιμενικού. Έτσι, με την βοήθεια ψαράδων και λιμενικών, ανάμεσα στους μεταφερθέντες και διασωθέντες ήταν και η οικογένεια Πιερρακάκη.

Αυτή την παρολίγο τραγωδία, ουδέποτε την γνωστοποίησε ο Πιερρακάκης.

Σήμερα, η Εφημερίδα των Συντακτών, σ’ ένα κατάπτυστο δημοσίευμα, αναφέρει ότι η οικογένεια Πιερρακάκη σώθηκε χάρη στο Pretador που το είχε η ΝΔ από το 2013 και έτσι ειδοποιήθηκε έγκαιρα ο Πιερρακάκης!

Η λύσσα των Συριζαίων να χτυπήσουν με κάθε τρόπο τον Πιερρακάκη οδηγεί καθαρά στην αποκτήνωσή τους».

Ειδήσεις σήμερα

Κιβωτός του Κόσμου: 21χρονη πρώην φιλοξενούμενη κατηγορεί τον πατέρα Αντώνιο – «Και όμως είμαι σίγουρη ότι τα ήξερε» [βίντεο]

Συναγερμός στο Κολοράντο: Τουλάχιστον 5 νεκροί και 18 τραυματίες από πυροβολισμούς σε γκέι μπαρ [βίντεο]

Μουντιάλ 2022: Ο Θανάσης Κολιτσιδάκης στο Εleftherostypos.gr για το «ναυάγιο» του 1994, το πράσινο τραίνο του 96’ και τον ΠΑΟ του «Γιόβα»