Γράφει η Ζέτα Μακρή* 

Η νέα προοπτική που έφερε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για τον πανεπιστημιακό χώρο στην Ελλάδα ξεπερνά τα όρια και περνά σε μια διάσταση που οραματιζόμασταν αλλά διστάζαμε ή μάλλον δειλιάζαμε να προσεγγίσουμε, εντός και εκτός συνόρων.

Και το «εντός» είναι πολύ βασικό, βασικότερο και από το «εκτός», γιατί το «εντός μας» είναι που μας βασανίζει περισσότερο και, τελικά, μας κατατρώει. Αυτό το «εντός» που χαρακτηριζόταν από μια κακώς εννοούμενη «ευλάβεια» στην τήρηση της αρτηριοσκληρωτικής γραφειοκρατίας και στον παράλογο μονόδρομο του κρατικού μονοπωλίου, που μόνο σε φαύλους κύκλους οδηγούσε.

Και τώρα που έχουμε στα χέρια μας το νόμο που εξοστρακίζει τις ιδεοληψίες και απελευθερώνει το δημόσιο πανεπιστήμιο από τα βαρίδια του αναχρονισμού, τώρα το «εντός μας» γίνεται ακόμα πιο δυνατό, ανεξάρτητο, αυτόνομο, εξωστρεφές και το «εκτός» αποκτά την ορατότητα και την ευκαιρία που του αρνούμασταν.

Ολες οι μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνει ο σχετικός νόμος έχουν κοινό στόχο την ποιότητα, τη βιωσιμότητα, την αναγνώριση, την προβολή και την ενίσχυση της εξαιρετικής και, σε πολλές περιπτώσεις, ακατέργαστης και αφρόντιστης πρώτης ύλης που διαθέτουμε στον ακαδημαϊκό χώρο. Αυτή η πρώτη ύλη αξίζει το ιστορικό νομοθέτημα, που καταθέσαμε για να τη στηρίξουμε και να την αναδείξουμε.

Αυτός ο νόμος ήρθε για να δυναμώσει τα ελληνικά πανεπιστήμια, να ενώσει την ακαδημαϊκή κοινότητα απέναντι στην παγκόσμια δυναμική της, να δικαιώσει το ρόλο και την αξία των ελληνικών ΑΕΙ αλλά και να φέρει στον εγχώριο πανεπιστημιακό χώρο έγκριτα ανώτατα ιδρύματα μέσα από στρατηγικές συνεργασίες και την εγκατάσταση μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων των πανεπιστημίων τους.

Η νέα διαδρομή κάθε άλλο παρά απότομη, επικίνδυνη και δαιδαλώδης είναι! Σε απόλυτη αντιδιαστολή με τη μέχρι πρότινος πορεία μας που αναγκαζόταν να στριμωχτεί στους στενούς και σκοτεινούς λαβυρίνθους της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ο καινούργιος δρόμος είναι ανοιχτός, με εγγυήσεις ως προς την πρωτοποριακή μελέτη και διασφαλίσεις ως προς τον καινοτόμο σχεδιασμό.

Ενας δρόμος, μια ανεμπόδιστη ευθεία όπου τα παιδιά μας μπορούν, με ασφάλεια, να αναπτύξουν την ταχύτητα που δύνανται αντί να υποχρεώνονται να πατούν φρένο και να κόβουν την ταχύτητά τους, σε ελάχιστη ή ακόμα και σε ακινησία, σ’ έναν κόσμο που προοδεύει και εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Ο πανεπιστημιακός χώρος απέκτησε έναν ισχυρό νόμο που τον κατοχυρώνει σφαιρικά, αξιόπιστα και ρεαλιστικά και έναν σύγχρονο δρόμο προς το παγκόσμιο περιβάλλον της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

*Η Ζέτα Μακρή είναι Υφυπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού της Ελλάδας