Ο Γ. Μπουτάρης είχε επιβάλει στους Αθηναίους μέσα από το «φακό» το προφίλ ενός προοδευτικού δημάρχου. Λίγοι αντιλήφθηκαν στην πρωτεύουσα πως ο δήθεν προοδευτισμός του βύθιζε και δίχαζε τη Θεσσαλονίκη.

Η Θεσσαλονίκη, έστω και στιγμιαία, μπόρεσε να αφήσει τα «χαρακώματα» και επιτέλους να συνομιλήσει με ηρεμία. Η πόλη, έστω και στιγμιαία, συνενώθηκε. Κάτι που εκφράστηκε και στη διοίκηση του Κ. Ζέρβα, όταν αποτελούνταν από τον μέχρι πρότινος εκλεγμένο με την Ανοιχτή Πόλη (ΣΥΡΙΖΑ) κύριο Αβαρλή αλλά και ανθρώπους από την παραδοσιακή τοπική δεξιά παράταξη. Η πόλη ξεκίνησε να συνέρχεται από το διχασμό για το μετρό και τους «μουσαμάδες». Η πόλη ξεκίνησε να βλέπει επενδύσεις, να βλέπει ανάπτυξη.

Η εμφάνιση όμως μιας παράταξης των συνδικαλιστών, εν ενεργεία και συνταξιούχων, βούτηξε τη Θεσσαλονίκη σε ένα οπισθοδρομικό ταξίδι. Η σκανδαλολογία, ο διαδικτυακός φανατισμός, το χρήμα ως μηχανή παραγωγής χυδαιότητας αλλά και μικρές κουτοπονηριές είναι οι έννοιες που έφερε ο κύριος Αγγελούδης στον προεκλογικό αγώνα. Και θα μου επιτρέψει να σημειώσω φιλικά πως, άσχετα από την εκλογική του επίδοση, ήδη έριξε κατηγορία τον συλλογικό πνευματικό πήχη της πόλης.

Αυτή η εκδοχή ενός τοπικού πράσινου «Πάνου Καμμένου» που νυχθημερόν καθυβρίζει ένα σύστημα του οποίου είναι γέννημα θρέμμα μπορεί να κινητοποιεί τα πάθη, όμως δεν παύει να είναι το κοστούμι που συγκαλύπτει την ένδεια περιεχομένου. Τα εγχειρίδια αντιδεξιάς πολιτικής που μοίραζαν στο ΠΑΣΟΚ το 1980 τα έχει εγκαταλείψει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ και προφανώς είναι εντελώς οπισθοδρομικά στον 21ο αιώνα.

Ειδήσεις σήμερα

Λούτσα: Μακελειό με οδηγίες από… τηλέφωνο

Κακοκαιρίες Daniel kai Elias: Περισσότερες από 1.500 κατολισθήσεις στη Δυτική Θεσσαλία