Το υπόμνημα απέστειλε στην Βουλή ενόψει της αυριανής συζήτησης στην Ολομέλεια του κοινοβουλίου της πρότασης των ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ για σύσταση προανακριτικής επιτροπής που θα ερευνήσει τα εξοπλιστικά που υπέγραψε ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας.

Ο πρώην υπουργός, σύμφωνα με το protothema.gr επιδίδεται, μεταξύ άλλων, σε έναν απολογισμό των «επιτυχιών» της κυβέρνησης Σημίτη με κυρίαρχο της είσοδο της χώρας στο ευρώ για να υποστηρίξει «Αυτό είναι το έγκλημα για το οποίο πληρώνουμε το τίμημα της κατασυκοφάντησης. Η επιτυχία και κατ’ επέκταση η πρόοδος της χώρας δεν συγχωρέθηκαν».

Ο κ. Παπαντωνίου υποστηρίζει ότι το σύνολο των συμβάσεων του υπουργείου Εθνικής Αμυνας έχει υποστεί «εξονυχιστικό» έλεγχο επι 14 χρόνια και «δεν προέκυψε κανένα απολύτως στοιχείο».

«Η σημερινή πρωτοβουλία της κυβερνητικής πλειοψηφίας να ζητήσει την σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για έξι δικογραφίες που έχουν διαβιβαστεί στη Βουλή επιχειρεί να ανατρέψει αυτήν την εικόνα. Όχι μόνο δεν το επιτυγχάνει, αλλά επιβεβαιώνει ότι μοναδικός στόχος είναι η συκοφάντηση» επισημαίνει ο πρώην υπουργός στις πρώτες γραμμές του σημειώματός του.

Σε άλλο σημείο υποστηρίζει ότι «η απουσία οποιασδήποτε ένδειξης για την εκ μέρους μου «συμμετοχή σε αξιόποινες πράξεις» οδηγεί τους συντάκτες της Πρότασης στην επίκληση λογαριασμού που δημιούργησε η σύζυγός μου το έτος 2000 (Μάιος- Αύγουστος) και στην συνέχεια μετέτρεψε σε καταπίστευμα στην τράπεζα HSBC για τα παιδιά της από το πρώτο της γάμο» για να συμπληρώσει «πρόκειται για κίνηση απόγνωσης γιατί το άνοιγμα λογαριασμού από την σύζυγό μου απέδειξε ότι μετά την κατάθεση το 2000 ούτε ένα ευρώ δεν προστέθηκε στο αρχικό ποσό (1,3 εκατ. ευρώ). Κατά συνέπεια καμία απολύτως σχέση δεν μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σε αυτόν τον λογαριασμό και τη θητεία μου στο ΥΠΕΘΑ».

Τονίζει δε ότι για την εν λόγω υπόθεση έχει ήδη προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Τέλος, ο κ. Παπαντωνίου ισχυρίζεται ότι η πρόταση για προανακριτική «εξυπηρετεί αποκλειστικά πολιτικές σκοπιμότητες που συνδέονται τόσο με την συγκυρία όσο και με περισσότερο «στρατηγικούς» στόχους, όπως διαφάνηκε από αναφορές του πρωθυπουργού σε κοινοβουλευτική του παρέμβαση στις 17 Μαρτίου» ενώ υποστηρίζει ότι με την προανακριτική επιδιώκεται: «Η επικοινωνιακή κάλυψη του αδιεξόδου της πολιτικής της κυβέρνησης, όπως προκύπτει από την εξέλιξη της οικονομίας και την συσσώρευση προβλημάτων με αιχμή την τρέχουσα διαπραγμάτευση με τους δανειστές.

Η στοχοποίηση του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης που βρίσκεται σε τροχιά ανάκαμψης.

Η «τιμωρία» της κυβέρνησης Σημίτης, και ειδικότερα η δική μου, για την επιτυχή διαδρομή της ελληνικής οικονομίας εκείνη την περίοδο: δραστική μείωση του πληθωρισμού, υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, μεγάλα έργα υποδομών. Επιστέγασμα της τεράστιας προσπάθειας που είχε καταβάλλει τότε η κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός ήταν η ένταξη στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, την Οικονομική και Νομισματική Ένωση».

«Αυτό είναι το έγκλημα για το οποίο πληρώνουμε το τίμημα της κατασυκοφάντησης. Η επιτυχία και κατ επέκταση η πρόοδος της χώρας δεν συγχωρέθηκαν» καταλήγει ο κ. Παπαντωνίου.