Στο πλαίσιο αυτό, προτεραιότητα της κυβέρνησης, όπως προέκυψε και από την έκτακτη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, “είναι η ενίσχυση της προστασίας των χερσαίων και θαλασσίων μας συνόρων”. Όπως επαναλαμβάνει ο υπουργός Μετανάστευσης, “δεν θα ξαναζήσουμε το 2015. Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν θα γίνει ξανά πύλη εισόδου της Ευρώπης για τους λαθροδιακινητές”.

Επιπλέον, υπογραμμίζει ότι “η Ευρώπη οφείλει να λειτουργεί προληπτικά, οφείλει να στηρίξει τις όμορες χώρες του Αφγανιστάν, καθώς και τις χώρες διέλευσης”.

Απαντώντας στον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Νταβίντ Σασόλι, που ζήτησε η ΕΕ να προσφέρει καταφύγιο σε όσους κινδυνεύουν από τους Ταλιμπάν, ο κ. Μηταράκης υπογραμμίζει ότι “η ΕΕ δεν μπορεί να αποτελέσει καταφύγιο για όλους όσοι επιχειρήσουν να περάσουν παρανόμως τα σύνορα της”. Συνεχίζει λέγοντας ότι “εμμένουμε στην ανάγκη διαμόρφωσης μιας κοινής ευρωπαϊκής στάσης που θα οδηγεί στην εκρίζωση των αιτιών μετανάστευσης, καθώς και στην αυτονόητη στήριξη των χωρών διέλευσης και των όμορων περιοχών. Αυτή θα είναι και μια πραγματικά γενναία και ταυτόχρονα αλληλέγγυα στάση από την πλευρά της Ε.Ε.”.

Σχετικά με την έκδοση ΚΥΑ για τον καθορισμό της Τουρκίας ως ασφαλούς χώρας για τους αιτούντες άσυλο πέντε χωρών, ο υπουργός Μετανάστευσης εξηγεί ότι αυτό “αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για την είσοδο στη χώρα μας, καθώς γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δεν θα πάρουν θετική απόφαση ασύλου”.

Τέλος, όσον αφορά στην κριτική της Επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ντ. Μιγιάτοβιτς για το νέο νόμο που οδηγεί σε περιορισμό της δράσης των ΜΚΟ στο Αιγαίο, ο κ. Μηταράκης λέει ότι “δεν αποκλείουμε κανέναν από την έρευνα και τη διάσωση στη θάλασσα. Όποιος θέλει να μετέχει σε έρευνες διάσωσης στο Αιγαίο, σαφώς και μπορεί να συνεχίσει να το κάνει” και συμπληρώνει ότι “είναι ευθύνη της Ελλάδας ως κυρίαρχου κράτους να προστατεύει την ανθρώπινη ζωή στη θάλασσα και να αποτρέπει ατυχήματα. Οι προσπάθειες διάσωσης ή η παρέμβαση ΜΚΟ δεν μπορούν να εγγυηθούν την εθνική ασφάλεια ή τη δημόσια υγεία”. Στέλνει εξάλλου το μήνυμα ότι “υπάρχει ανάγκη αποφυγής του κινδύνου εκμετάλλευσης της ανθρώπινης δυστυχίας, διευκολύνοντας τις παράνομες εισόδους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Καθιστούμε σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι άλλο η κοινωνία των πολιτών και άλλο η κοινωνία των λαθροδιακινητών”.