Κλίμα ελευθερίας

Με βάση αυτές τις εκτιμήσεις το Μέγαρο Μαξίμου καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μόλις τελειώσει η πανδημία, θα υπάρξει ένα εντελώς νέο πολιτικό τοπίο, στο οποίο τον πρώτο λόγο θα έχει η θετική ατζέντα των μεταρρυθμίσεων και της καθημερινότητας των «ελεύθερων» πια πολιτών. Ενα νέο τοπίο στο οποίο θα επικρατεί κλίμα ελευθερίας και τα μεγάλα ζητούμενα θα είναι οι θετικές προτάσεις και οι μεταρρυθμίσεις, που θα βελτιώνουν την καθημερινότητα των πολιτών και θα αναζωογονήσουν την οικονομία με τα πολλά χρήματα που θα έρθουν από το Ταμείο Ανάκαμψης. Δηλαδή ακριβώς οι συνθήκες που καθιστούν τον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά άφωνο, χωρίς αφήγημα και χωρίς παρεμβατικότητα.

Ορόσημο για την αλλαγή του τοπίου θεωρείται ο Μάιος, όταν -όπως εκτιμά η κυβέρνηση- «ό,τι θα έχει ανοίξει, δεν θα κλείσει ξανά» και παράλληλα θα ανοίξει και ο τουρισμός, στον οποίο επενδύει πολλά. Με βασικούς συμμάχους τα πολύ περισσότερα εμβόλια, τα self-test και τον βελτιωμένο καιρό, η κυβέρνηση προσβλέπει στο τέλος του μαρτυρίου της πανδημίας. Κι αυτό το τέλος θα είναι η αρχή της νέας περιόδου, η οποία θα βρει την κυβέρνηση με σχέδιο για τα επόμενα δυο χρόνια, μέχρι την εξάντληση της τετραετίας, και τον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά άοπλο, με μόνους συμμάχους τα fake news και τον αυτοπυροδοτούμενο κοινωνικό αυτοματισμό.

Αυτός είναι και ο ουσιαστικός λόγος για τον οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε οριστικά την απόφαση να μην πάει σε πρόωρες εκλογές, αλλά να παρασύρει τον ΣΥΡΙΖΑ στο τερέν της πραγματικής πολιτικής, που του είναι άγνωστο. Η υπεροχή της Ν.Δ. στο πεδίο της θετικής ατζέντας δεν αμφισβητήθηκε ούτε κατά την περίοδο της μεγαλύτερης φθοράς που είχε. Οπως δεν αμφισβητήθηκε και η κυριαρχία της στον χώρο του Κέντρου, όπου βρίσκονται οι «κρίσιμες εκλογικές μάζες», οι οποίες βγάζουν κυβερνήσεις. Η μετατόπιση της συζήτησης στην ουσία της πολιτικής από το τέλμα των fake news και του τυφλού διχασμού εκτιμάται ότι θα έχει διπλό όφελος για την κυβέρνηση: Αφενός θα κερδίσει πόντους λόγω της πολιτικής υπεροχής που έχει, ροκανίζοντας τη φθορά που υπέστη λόγω της κόπωσης που επέφερε η πανδημία, σε συνδυασμό με επιμέρους κυβερνητικές αστοχίες, όπως το «θολό μήνυμα» και η σύγχυση. Και αφετέρου θα χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, εκτός της προφανούς αδυναμίας του να αντιπαρατεθεί προγραμματικά στη Ν.Δ., θα πέσει ακόμα περισσότερο στην εσωστρέφεια και τις χαώδεις ιδεολογικοπολιτικές διαφορές που τον διατρέχουν οριζόντια εν όψει και του συνεδρίου του.

Ανακούφιση

Ενδεικτικό της αμηχανίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι μετά τη συνέντευξη του Κ. Μητσοτάκη στο STAR, με την οποία -εκτός των άλλων- ξέκοψε το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, από την Κουμουνδούρου ακούστηκε μεγάλος αναστεναγμός ανακούφισης. Τα μασημένα λόγια περί «πολιτικών εξελίξεων» και «πολιτικής αλλαγής» δεν είναι τίποτα άλλο παρά λεονταρισμοί εκ του ασφαλούς. Για αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ζητάει εκλογές και όπως λένε οι πληροφορίες, δεν πρόκειται να ζητήσει και το προσεχές διάστημα. Απλώς θα αυξάνει την ένταση της φωνής του, φτάνοντας μέχρι το χωρίς πολιτικό νόημα και διά ταύτα «φύγετε» και αποφεύγοντας το πιεστικό αίτημα για εκλογές. Αποφεύγοντας έτσι και το ενδεχόμενο να αλλάξει γνώμη ο Κ. Μητσοτάκης και να εισακούσει το αίτημά του…

Αλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει ότι βρίσκεται μάλλον στη χειρότερη εσωκομματική κατάσταση που έχει βρεθεί ποτέ. Είναι περισσότερο διχασμένος παρά ποτέ. Ο Αλ. Τσίπρας, ο άλλοτε αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος του παιχνιδιού, βλέπει ότι έχει χάσει σχεδόν το μισό κόμμα. Η «Ομπρέλα» μαζί με τους «53», όπως καταγράφηκε και στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη των Νομαρχιακών Επιτροπών, ελέγχουν περίπου το 50% των εκλεγέντων. «Ποτέ άλλοτε από υπάρξεως ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχε τόσο ισχυρή εσωκομματική αντιπολίτευση», έλεγε ιστορικό στέλεχος μετά την 7ωρη και θυελλώδη σε αρκετές στιγμές της συνεδρίαση του 40μελούς Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος. Οπου τέθηκαν μετ’ επιτάσεως -και μεταξύ άλλων- το θέμα του «πολακισμού», δηλαδή της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η διαφοροποίηση των Ν. Φίλη και Θ. Δρίτσα στην ψηφοφορία για το Ελληνικό.

Το τελευταίο σημείο ανέδειξε ένα ευρύτερης σημασίας θέμα, όπως η δημοκρατική λειτουργία του κόμματος και των οργάνων του. Η «Ομπρέλα» και οι «53» αμφισβήτησαν ευθέως την πολιτική νομιμοποίηση του «πρωινού καφέ» ως πολιτικού οργάνου. Ζήτησαν μάλιστα διά του Ν. Φίλη και τη συμμετοχή των Δ. Παπαδημούλη–Αν. Ξανθού στον «πρωινό καφέ», πρόταση που απέρριψε ο Αλ. Τσίπρας. Κάθε μέρα που περνά δείχνει όλο και περισσότερο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει πια με «δύο κόμματα σε ένα». Αυτές οι συνθήκες δεν διασφαλίζουν ούτε την παραγωγή πολιτικής ούτε την ενότητα ούτε τη μαχητικότητα. Επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ, πέραν της μεγάλης δημοσκοπικής διαφοράς που συνεχίζει να τον χωρίζει από τη Ν.Δ. (παρά τη φθορά της Ν.Δ.), έχει κι έναν επιπλέον λόγο να μην θέλει να πάει σε εκλογές: Το διαλυτικό κλίμα που επικρατεί στο εσωτερικό του.

Από την πλευρά του, το Μέγαρο Μαξίμου συνεκτιμώντας κι αυτές τις παραμέτρους, επιλέγει να μην πάει σε πρόωρες εκλογές, προκαλώντας τον «ξαφνικό θάνατο» του Αλ. Τσίπρα. Αλλά να παρασύρει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρό του στο τερέν της προγραμματικής και μεταρρυθμιστικής αντιπαράθεσης, ποντάροντας με μεγάλη ασφάλεια στην περαιτέρω φθορά του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με ένα χρόνο κρίσης και κυριαρχίας της πανδημίας δεν κατάφερε να εισπράξει τίποτα από την κυβερνητική φθορά.

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Το Μέγαρο Μαξίμου τονίζει σε όλους τους τόνους ότι «υπάρχουν 10 λόγοι αισιοδοξίας για την πορεία της οικονομίας». Αυτοί οι «10 λόγοι» είναι:  

1. Η αύξηση των καταθέσεων.
2. Η ενεργοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης, καθώς εντός του β’ εξαμήνου θα πέσουν στην ελληνική οικονομία τα πρώρα 4 δισ.
3. Το άνοιγμα του τουρισμού από τις 15 Μαΐου.
4. Η συνέχιση της μείωσης της φορολογίας. Ο Κ. Μητσοτάκης προανήγγειλε τη μη ισχύ της εισφοράς αλληλεγγύης και το 2022.
5. Η συνέχιση της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών.
6. Τα αρνητικά επιτόκια δανεισμού της χώρας, ακόμα και σε συνθήκες μεγάλης ύφεσης.
7. Ενδείξεις, όπως το πρόσφατο δημοσίευμα του Ρόιτερς, ότι λόγω της εξάπλωσης της τηλεργασίας η Ελλάδα μπορεί να γίνει χώρα «ψηφιακών νομάδων», οι οποίοι θα δουλεύουν από εδώ.
8. Οι ώριμες επενδύσεις στην πράσινη οικονομία.
9. Η νέα, πολύ καλύτερη εικόνα που έχει πλέον η Ελλάδα στο εξωτερικό.
10. Η εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, το οποίο έτσι θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει -και εκ των ένδον- την ανάπτυξη.