«Είναι μια κίνηση ρεαλισμού πάνω σε μια παρτίδα σκάκι, θα έλεγα, στην οποία οι καθυστερήσεις παίζουν πολύ μεγάλο και πολύ αρνητικό ρόλο από πλευράς των κυρίαρχων κύκλων και ιδιαίτερα του κ. Σόιμπλε. Παρόλαυτα είναι μια κίνηση με ρεαλιστικό πρόσημο» (…).

«Εν αναμονή των εξελίξεων της στρατηγικής του ΔΝΤ, της πολιτικής Τραμπ, της υποβόσκουσας αντιπαράθεσης και αντίθεσης ΗΠΑ- Γερμανίας και τον μίνι οικονομικό πόλεμο που υπάρχει με τις εταιρείες τους κλπ, πιστεύω πως ενώ η πλειοψηφία των υπόλοιπων Ευρωπαίων από τα μέσα του καλοκαιριού, ή στις αρχές του φθινοπώρου ή εν πάση περιπτώσει μετά τις αμερικανικές εκλογές είχαν δει το θέμα, πάρα πολύ καθυστερημένα και ο κ. Σόιμπλε αντιλαμβάνεται ότι το πρόσχημα ή το φύλλο συκής για την παραμονή και την παράταση της παραμονής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα δεν μπορεί πλέον να ισχύει.(…)

«Ο κ. Σόιμπλε χθες έκανε μια παράλληλη, διπλή κίνηση που αφορούσε προφανώς και το εσωτερικό της χώρας του. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι καθησύχασε κάποιους κύκλους που βλέπανε μπροστά τους την περιπέτεια ενός νέου προγράμματος. Το σίγουρο είναι ότι αποδίδει η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης και ότι δεν είναι διατεθειμένη η παρούσα ελληνική κυβέρνηση και καμία κυβέρνηση, εφόσον το πρόγραμμα τηρείται και η οικονομία όπως φαίνεται προχωράει με ρυθμούς ίσως και καλύτερους από αυτούς που υπήρχαν στις προεκτιμήσεις του προγράμματος, να μπει σε νέο πρόγραμμα και σε νέα μέτρα. Η επιμονή αυτή, μια μεγάλη γραμμή, ένα ανάχωμα ας το πούμε σε όλη την συζήτηση περί τέταρτου μνημονίου, νέων μέτρων και τα λοιπά, φαίνεται πως αποδίδει με την έννοια ότι πηγαίνει τη συζήτηση σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο» (…).

«Η χώρα μας δεν έχει συνομολογήσει μια συμφωνία μόνο με τον κ. Σόιμπλε ούτε πρέπει να πάμε στην παραδοχή ότι πρόκειται ήδη για μια τελειωμένη γερμανική Ευρώπη. Υπάρχει ένας πολύ διαφορετικός συσχετισμός σε σχέση με πέρυσι, πόσω μάλλον σε σχέση με πρόπερσι. Και εννοώ συσχετισμός απόψεων όχι ακριβώς πολιτικών δυνάμεων, διότι γνωρίζετε πολύ καλά ότι υπάρχουν εκφάνσεις από την άκρα δεξιά μέχρι τη ριζοσπαστική αριστερά. Απόψεις πολύ διαφορετικές, μια πανσπερμία θα έλεγε κανείς αλλά το μέτωπο εναντίον της λιτότητας στην Ευρώπη είναι πάρα πολύ διευρυμένο πλέον και έρχεται από διάφορες πλευρές. Ακόμα και μέσα από το κατεστημένο και μέσα από τις ελίτ που βλέπουν ότι θα υπάρξει μια πολύ μεγάλη στέρηση της Ευρώπης και σε αναπτυξιακούς δείκτες.

Ταυτόχρονα θα υπάρξει μια πολύ μεγάλη και παρατεταμένη ανισοτιμία, η οποία φαίνεται και από τα τερατώδη πλεονάσματα που ετησίως η Γερμανία καταγράφει, εντός της Ευρώπης, βέβαια. Αρά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά και νομίζω ότι ενόψει των Γερμανικών εκλογών και των εξελίξεων εκεί αλλά και της προσεχούς θέσης του κ. Σόιμπλε στο πολιτικό σκηνικό, κάτι που ούτε ο ίδιος δεν το ξέρει ακόμα, ούτε εμείς κάνουμε τους προφήτες, ή θεωρούμε ότι πρέπει κανείς από τώρα να σκέφτεται τυχόν άλλα μπλοκ που θα σχηματιστούν εκεί. Πάντως οι διεργασίες είναι σε κίνηση, η Ευρώπη είναι σε μεταβατική φάση, είναι σε μεταβατική φάση το διεθνές στερέωμα και όλες οι σταθερές της παγκοσμιοποίησης και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μια ελληνική κυβέρνηση που ξέρει και έχει κάνει την επιλογή να είναι μέσα στο γήπεδο, να είναι παίκτης από την πλευρά όσων προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματα και όχι να τα δημιουργήσουν. Και με αυτή την έν