Ο κ. Παυλόπουλος επαναλαμβάνει τη θέση του ότι το χρέος σε καμία περίπτωση δεν είναι βιώσιμο και ότι μεγεθύνθηκε από την πολιτική της λιτότητας και της ύφεσης. Αναγνωρίζει ότι δεν επιδέχεται «κούρεμα» λόγω ESM, αλλά ότι «επιβάλλεται ρύθμιση με επιμήκυνση και μείωση των επιτοκίων».

Αναφορικά με τα επιτόκια, σημειώνει ότι άλλες χώρες δανείζονται με πολύ μικρότερα και επιπλέον, εμείς έχουμε ένα χρέος απέναντι στο ΔΝΤ, όπου το επιτόκιο του είναι αρκετά μεγάλο.

Για τα εθνικά θέματα και την ώρα που το «θερμόμετρο» της έντασης με την Τουρκία ανεβαίνει, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπογραμμίζει: «Μία μόνο διάφορα έχουμε με την Τουρκία, την οριοθέτηση της νησιώτικης υφαλοκρηπίδας. Όλα τα άλλα δεν είναι υπαρκτά. Τα λύνουν οι κανόνες του Διεθνούς Δίκαιου και ιδιαίτερα η Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία καθορίζει τα σύνορα της Ελλάδας και της ΕΕ».

Σχετικά με το Κυπριακό, ο κ. Παυλόπουλος τονίζει ότι η επίλυσή του θα γίνει αποκλειστικά στη βάση της ευρωπαϊκής λύσης, όπως άλλωστε επιβάλλει η θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της ΕΕ, ενώ για την επιθυμία ένταξης των Σκοπίων στην ΕΕ, επισημαίνει ότι η χώρα οφείλει να γνωρίζει ότι το πρωτογενές Ευρωπαϊκό Δίκαιο επιβάλλει, όποιο κράτος γίνει μέλος της ΕΕ να μην έχει αλυτρωτικές τάσεις έναντι άλλων, γιατί τότε παραβιάζει το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Πόσω μάλλον όταν «έχεις ένα όνομα, που βοά στη κυριολεξία αλυτρωτισμό», όπως είπε χαρακτηριστικά. Μάλιστα διευκρινίζει ότι το βέτο δικαιούται να το θέσει μια χώρα, που θα κληθεί να αποφασίσει και εκείνη, εάν θα πρέπει τα Σκόπια να μπουν στη Ε.Ε.. Το βέτο, λοιπόν, υπάρχει διότι το κράτος των Σκοπίων δεν πληροί το ευρωπαϊκό κεκτημένο και αυτό δεν είναι ελληνική θέση, είναι ευρωπαϊκή, σημειώνει χαρακτηριστικά.

Ο κ Παυλόπουλος θεωρεί αναγκαία την «αλλαγή της πορείας του σκάφους» της Ευρώπης, καθώς «δεν ήταν προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τον «παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο» που ξεκίνησε «μετά το 2008 με την κατάρρευση της Lehman Brothers». Προσθέτει ότι ακολούθησαν οι λανθασμένες εκτιμήσεις για την επιρροή της Ευροζώνης στον περιορισμό της κρίσης του ελλείμματος. Ωστόσο, συνεχίζει, το 2009 το έλλειμμα, σε σχέση με την πρόβλεψη που είχε γίνει, ήταν διπλάσιο στον μέσο όρο της ευρωζώνης. «Δεν ήταν μόνον ελληνικό το πρόβλημα».

Επισημαίνει ότι η επιβεβλημένη λιτότητα χωρίς τη μέριμνα του κοινωνικού κράτους δημιούργησε μια τεράστια κρίση χρέους, που είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ευρωζώνης. Η Ευρώπη την κρίση αυτή, την μετατρέπει και σε τραπεζική κρίση, μη διαθέτοντας μια ευέλικτη Κεντρική Τράπεζα (π.χ. που να διαθέτει ευρωομόλογα) για να αντιμετωπίσει την κατάσταση, και παρακολουθεί το πρόβλημα να «γιγαντώνεται».

Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, την οποία ο κ. Παυλόπουλος χαρακτηρίζει «ασθενή κρίκο εκείνης της εποχής», σημειώνει ότι η Ευρώπη, για άλλη μια φορά ανέτοιμη, «δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει την Ελλάδα με ένα πρόγραμμα ευρωπαϊκό». Για το ΔΝΤ, σημειώσε ότι επέβαλλε ένα «εξαρχής προβληματικό» πρόγραμμα με λανθασμένο τον υπολογισμό του συντελεστή ύφεσης, με αποτέλεσμα την αύξηση της ύφεσης και τη δημιουργία της κρίσης του χρέους.

Συγκριμένα, για την κρίση χρέους ο κ. Παυλόπουλος σημείωσε στη συνέντευξη: «Το χρέος δεν ήταν σε καμία περίπτωση βιώσιμο από την στιγμή κατά την οποία, λόγω της πολιτικής λιτότητας και της συρρίκνωσης του ΑΕΠ, άλλαξε το κλάσμα από πλευράς αριθμητή-παρονομαστή, με αποτέλεσμα αυτό το τεράστιο πρόβλημα που έχουμε σήμερα. Έπρεπε, λοιπόν, στην περίπτωση αυτή να υπάρξει ρύθμιση. Ποτέ δεν μίλησα και ήμουν από τους λίγους την εποχή εκείνη που έλεγα «προσέξτε, δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για κούρεμα του χρέους, διότι δεν είναι νοητό κούρεμα χρέους, ιδιαίτερα από την ώρα που δημιουργήθηκε ο ESM και απαγορεύει το κούρεμα». Αυτό το έλεγε ο κ. Σόιμπλε, χωρίς όμως να λέει την υπόλοιπη αλήθεια. Δηλαδή, κούρεμα όχι, αλλά ρύθμιση του χρέους οπωσδήποτε. Με δύο μεθόδους. Δεν είναι και πολλές άλλωστε: η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και η μείωση των επιτοκίων» είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Ο κ. Παυλόπουλος επιμένει στη διαμόρφωση μιας κοινής στάσης των χωρών του Νότου για την παράνομη μετανάστευση, όπως το λεγόμενο Quattro group, το οποίο είχε διαμορφώσει ως υπουργός Εσωτερικών με την Ιταλία, τη Μάλτα και την Κύπρο. Αυτό που πρέπει να κάνουμε, εξηγεί ο κ Παυλόπουλος, εμείς οι Νότιοι -που στην ουσία είμαστε «η κοιτίδα της Ευρώπης»- με τη φωνή μας, είναι να της θυμίζουμε ποιες είναι οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει αν γίνουν. Οχι για να αντιπαρατεθούμε με τον Βορρά, αλλά γιατί γνωρίζουμε καλύτερα τις ιδιαιτερότητες του Νότου.

Αναφορικά με την προσφυγική κρίση και την αντιμετώπιση της, ο κ. Παυλόπουλος καταδικάζει τα φοβικά σύνδρομα κρατών-μελών που είναι «ιδεολογικά ξένα» προς τα ευρωπαϊκά δεώδη, επισημαίνοντας ότι η Ευρώπη και στο ζήτημα αυτό «πρέπει να πάρει τα μέτρα της». Υπογραμμίζει ότι «η Ευρώπη δεν είναι ευκαιριακός χώρος και ότι εκείνοι οφείλουν να προσαρμοστούν με τις ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις». Προσθέτει ότι «δεν μπορεί η Ελλάδα να έχει κάνει ό,τι της αναλογεί για να παραμείνει στην Ευρώπη, εκπληρώνοντας τις υποχρεώσεις της και άλλοι -και μάλιστα λαοί οι οποίοι μπήκαν πολύ αργότερα και με πολύ μεγάλη ανοχή από εμάς- να μην το κάνουν».

Συνοψίζοντας, χαρακτηρίζει αναγκαία τη λήξη της προσφυγική κρίσης «κλείνοντας το μέτωπο της Συρίας και οπωσδήποτε αντιμετωπίζοντας τους πρόσφυγες ως ανθρώπους σ’ ένα πνεύμα αλληλεγγύης».

Εξαίρει την στάση της Άνγκελα Μέρκελ στο ζήτημα αυτό που ουσιαστικά λέει: «Είναι δυνατόν πεντακόσια εκατομμύρια Ευρωπαίοι να μην μπορούμε να διαχειριστούμε ένα εκατομμύριο πρόσφυγες»; Και δεν αποκλείει η ηγετική της φυσιογνωμία στη Γερμανία να αποτυπωθεί και ως ευρωπαϊκή, εάν δείξει ότι πάνω από όλα «σκέπτεται περισσότερο το Ευρωπαϊκό όραμα».

Για την προκλητική συμπεριφορά του Τούρκου ηγέτη Ταγίπ Ερντογάν, σημειώνει ότι «δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς στις λεκτικές προκλήσεις, που ίσως λέγονται για εσωτερική κατανάλωση» και οφείλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι «όταν επιβουλεύεται την Συνθήκη της Λωζάννης, στην πραγματικότητα επιβουλεύεται σύνορα ελληνικά, αλλά ταυτοχρόνως και ευρωπαϊκά και η Ευρώπη πρέπει να το καταλάβει».

Ερωτηθείς ο Πρόεδρος για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της γείτονος, απαντά ότι «δυστυχώς μέχρι τώρα δεν το έχει δείξει». Υπογραμμίζει ότι ο ίδιος έχει ξεκαθαρίσει στον Ερντογάν ότι «δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω στα εθνικά μας θέματα, γιατί στηρίζονται στο διεθνές και στο ευρωπαϊκό δίκαιο».

Για το Κυπριακό, ειδικότερα, τονίζει ότι δεν πρόκειται για πρόβλημα, ελληνοτουρκικό, ελληνοκυπριακό ή τουρκοκυπριακό, αλλά για διεθνές και ταυτοχρόνως ευρωπαϊκό. «Γι’ αυτό λέμε και στον κ. Ερντογάν και στον κ. Ακιντζί, στο πλαίσιο δικοινοτικών συνομιλιών, ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση για την Κυπριακή Δημοκρατία, που δεν είναι συμβατή με το κεκτημένο της Ευρώπης».

Η ευρωπαϊκή λύση, διευκρινίζει ο κ. Παυλόπουλος, σημαίνει «πρώτον, ομοσπονδιακό κράτος – συνομοσπονδία αποκλείεται. Δεύτερον, μια ενιαία κυριαρχία -γεγονός που αποκλείει στρατεύματα Κατοχής και εγγυήτριες δυνάμεις- και μία ιθαγένεια. Αυτές είναι οι βάσεις που έχουν μπει στις συζητήσεις, επισημαίνει ο κ Παυλόπουλος, ο οποίος θεωρεί σημαντικό να αντιληφθεί ο κ. Ερντογάν ότι η Κύπρος ως ευρωπαϊκή χώρα δεν είναι δυνατόν να κοιτάζει κατά την Ανατολή, αλλα και κατά τη Δύση. Κάτι αντίστοιχο που «συμβαίνει και με το Σκοπιανό».