Τα αμήχανα μηνύματα στα social media με καταγγελίες κατά της ΕΡΤ ή κατά των άλλων τηλεοπτικών σταθμών που δεν «έκοψαν» πρόγραμμα για να μεταδώσουν ζωντανά τον κ. Τσίπρα δεν έπεισαν ούτε τους πιο φανατικούς υποστηρικτές και ψηφοφόρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και ο βασικός λόγος ήταν ότι είχε ήδη ξεκινήσει η επί της ουσίας κριτική εντός των τειχών.

Στελέχη ρωτούσαν αν υπήρξε προετοιμασία και τι κινήσεις έγιναν για την κατάλληλη προβολή και αναπαραγωγή της εκδήλωσης στο Ζάππειο και απάντηση δεν έπαιρναν. Δεν εννοούσαν, προφανώς, το γραφείο Τύπου του κόμματος που σηκώνει όλο το βάρος της προβολής των θέσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του προέδρου της, αλλά τις ενέργειες που γίνονται από ψηλά, όταν ένα κόμμα προετοιμάζει σωστά την παρέμβασή του.

Ρωτούσαν επίσης – και απάντηση δεν έπαιρναν – για το αν η ατάκα Πολάκη που επιβεβαίωσε ότι το άνοιγμα των θυρίδων το 2015 ήταν πράγματι στα σχέδια της τότε κυβέρνησης και μάζεψε όλα τα φώτα της δημοσιότητας ήταν σε γνώση της ηγεσίας. Ρωτούσαν να μάθουν ποιος ήταν ο πολιτικός και επικοινωνιακός κεντρικός στόχος της παρέμβασης του προέδρου, αν είχε τεθεί από πριν συγκεκριμένα και αν τελικά επετεύχθη. Και αναρωτιόντουσαν αν μπορεί να σταθεί το επιχείρημα περί αποκλεισμού του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ από τα ΜΜΕ και σχέδιο φίμωσής του όταν – όπως σημειώνει ο Γ. Λακόπουλος στο anoixtoparathyro.gr – «την επόμενη, εκτός από την “Αυγή”, που είχε τις προτάσεις πρώτο θέμα, ο υπόλοιπος Τύπος αδιαφόρησε: ακόμη και η Εφημερίδα των Συντακτών αφιέρωσε ένα διστηλάκι χαμηλά και οι ιστοσελίδες περισσότερο ενδιαφέρθηκαν να διαμορφώσουν σκηνικό τύπου Καρέζη – Βουγιουκλάκη, με την κοκεταρία δύο κυριών που εμφανίσθηκαν στο Ζάππειο ντυμένες στα λευκά».

Σημειώνεται ότι ακόμα και για αυτό το θέμα, δηλαδή την ανάδειξη των ενδυματολογικών επιλογών των κυριών Αχτσιόγλου και Νοτοπούλου έναντι των προτάσεων του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του Covid 19 στην οικονομία, αντέδρασε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος με ανάρτησή του στο Facebook και όχι συντεταγμένα η ηγεσία και η Κουμουνδούρου.

Πολλά λέγονται ακόμα στο εσωκομματικό παρασκήνιο. Οτι με την γκρίνια πως «τα ΜΜΕ δεν παίζουν ΣΥΡΙΖΑ» δεν μπορεί να καλυφθεί η έλλειψη στόχων, η προχειρότητα και πολλές φορές η αδιάφορη για τους πολίτες – ακόμα και τους φίλα προσκείμενους – επανάληψη των προτάσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Δεν μπορεί να καλυφθεί η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να παρέμβει στη διαμόρφωση της καθημερινής ατζέντας, που αποτελεί προϋπόθεση για να μπορέσει να αναλάβει – αν αναλάβει – την πρωτοβουλία των κινήσεων. Και πως ακόμα και να υπήρχαν ΜΜΕ που σκοπίμως δεν ασχολούνται με τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, θα αναγκάζονταν να ασχοληθούν περισσότερο, αν η παρουσία του ήταν δυναμική και συντεταγμένη. Ή μόνο δυναμική, όπως συνέβη από το 2012.