«Ίσως η περίπτωση του κ. Τσίπρα είναι φαινόμενο μοναδικό στην ιστορία, αφού ενώ βρίσκεται στην εξουσία εδώ και δύο χρόνια κι έχει επιβαρύνει τη χώρα με το πιο επώδυνο και αχρείαστο μνημόνιο, τώρα μας οδηγεί σε νέο 4ο μνημόνιο, επιρρίπτοντας τις ευθύνες γι’ αυτό στην αξιωματική αντιπολίτευση», αναφέρεται σε ενημερωτικό σημείωμα που εκδόθηκε από το επικοινωνιακό επιτελείο του Μοσχάτου.

«Η τακτική όμως αυτή αποτελεί σαφέστατη ομολογία πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Με την συγκεκριμένη επιχειρηματολογία ο κ. Τσίπρας παραδέχεται ότι δεν θα εξαντλήσει την τετραετία», υποστηρίζεται στο non paper της ΝΔ στο οποίο προστίθενται τα εξής:

«Ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2019 και με την εφαρμογή του 3ου μνημονίου, που φέρει την υπογραφή του και είναι αποκλειστικά δική του επιλογή, θα οδηγούσε τη χώρα μέχρι το 2018 (δηλαδή στη λήξη του προγράμματος), έξω από την κρίση. Μα, αν ισχύει αυτό πώς θα φέρει 4ο μνημόνιο ο κ. Μητσοτάκης; Αν ο κ. Τσίπρας μας οδηγήσει σε έξοδο από την κρίση έως το τέλος της τετραετίας του πώς – και για ποιο λόγο – θα φέρει νέο μνημόνιο ο διάδοχός του; Η επίκληση αυτήν την ώρα – έστω και ως απειλή – ενός 4ου μνημονίου δεν αποτελεί ομολογία αποτυχίας της πολιτικής του;

Είναι φανερό ότι ο κ. Τσίπρας βρίσκεται σε σύγχυση. Ο ρόλος του πρωθυπουργού φαίνεται ότι τον μπερδεύει και θέλει να επιστρέψει στο ρόλο της Αντιπολίτευσης που τον ξέρει καλά. Μέχρι τότε όμως έχει μπροστά του μια διαπραγμάτευση που δεν έχει την ψυχική δύναμη να κάνει.

Είναι προσωπικά υπεύθυνος για την αποτυχία στην οικονομία. Αγωνίζεται να φτάσει τους δείκτες εκεί που ήταν πριν από δύο χρόνια και ξέρει ότι θα του πάρει καιρό να το επιτύχει, αν το επιτύχει. Την ίδια ώρα η κοινωνία, όπως και η οικονομία, βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Το κίνημα «δεν πληρώνω» η πολιτική του έχει μετατρέψει σε κίνημα «δεν έχω να πληρώσω». Και είναι αλήθεια ότι οι Έλληνες δεν έχουν να πληρώσουν ούτε για τα βασικά, αφού ό,τι είχαν τους τα έχει πάρει το Κράτος μέσω της υπερφορολόγησης. Η πραγματικότητα είναι ότι η κοινωνία στενάζει και βρίσκεται ένα βήμα πριν από την έκρηξη.

Έχει μπροστά του τη διαπραγμάτευση για τη β’ αξιολόγηση, στην οποία όμως προσέρχεται πολιτικά αδύναμος, χωρίς ισχύ, και χωρίς τη στήριξη ή έστω την ανοχή μιας κοινωνίας η οποία δεν έχει πλέον αντοχές. Τι θα διαπραγματευθεί λοιπόν; Όταν ήταν πολιτικά ισχυρός έφερε στη χώρα το 3ο και αχρείαστο μνημόνιο των 86 δις ευρώ; Τι περιμένει τον ελληνικό λαό από τη νέα διαπραγμάτευση του κ. Τσίπρα με τους δανειστές; Τώρα που είναι πολιτικά αδύναμος τι πιστεύει ότι θα επιτύχει; Θα υπογράψει ό,τι του δώσουν.

Ο κ. Τσίπρας δεν αντέχει να εξαντλήσει την τετραετία. Αντί να επιρρίπτει λοιπόν τις ευθύνες του στην αξιωματική αντιπολίτευση για τη δική του ανικανότητα, η οποία σε συνδυασμό με τις ιδεοληψίες του, τον οδήγησε στη σημερινή, πολιτικά δυσχερή για τον ίδιο, αλλά τραγική για τη χώρα, κατάσταση, η μόνη έντιμη επιλογή που έχει, είναι να προχωρήσει άμεσα σε εκλογές. Θα είναι μια απόφαση λυτρωτική για τη χώρα αλλά και για τον ίδιο.

Όσο γρηγορότερα οδηγηθούμε σε εκλογές τόσο καλύτερα για τη χώρα. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια ικανή και ισχυρή κυβέρνηση που θα δώσει αξιοπιστία στη χώρα. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια σταθερή κυβέρνηση και έναν πρωθυπουργό με κύρος. Μόνη λύση είναι η πολιτική αλλαγή. Και αυτό στις Δημοκρατίες γίνεται μόνο μέσα από εκλογές».