Μπορεί το θέμα να το έθεσε η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου στον Αλέξη Τσίπρα, ωστόσο το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό αφού δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα.

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με ανάρτησή του στο facebook εξηγεί πως το Σύνταγμα δεν παραπέμπει στον κοινό νομοθέτη για τη ρύθμιση πτυχών του ζητήματος του ορίου ηλικίας των δικαστικών λειτουργών. Τα όρια είναι συνταγματικώς δεδομένα και σαφή.

Το όριο ηλικίας των δικαστικών λειτουργών κατά το Σύνταγμα

Σύμφωνα με το άρθρο 88 παρ. 5 του Συντάγματος: «Οι δικαστικοί λειτουργοί έως και το βαθμό του εφέτη ή του αντεισαγγελέα εφετών και τους αντίστοιχους με αυτούς βαθμούς, αποχωρούν υποχρεωτικά από την υπηρεσία μόλις συμπληρώσουν το εξηκοστό πέμπτο έτος της ηλικίας τους και όλοι όσοι έχουν βαθμούς ανώτερους από αυτούς ή τους αντίστοιχους με αυτούς αποχωρούν υποχρεωτικά από την υπηρεσία μόλις συμπληρώσουν το εξηκοστό έβδομο έτος της ηλικίας τους. Για την εφαρμογή της διάταξης αυτής θεωρείται σε κάθε περίπτωση ως ημέρα που συμπληρώνεται το όριο αυτό η 30ή Ιουνίου του έτους της αποχώρησης του δικαστικού λειτουργού».

Η διάταξη αυτή ρυθμίζει πλήρως, σε συνταγματικό επίπεδο, τα σχετικά με το όριο ηλικίας των δικαστικών λειτουργών. Η συνταγματική διάταξη δεν επιφυλάσσεται υπέρ του νόμου. Δεν παραπέμπει στον κοινό νομοθέτη για τη ρύθμιση πτυχών του ζητήματος του ορίου ηλικίας των δικαστικών λειτουργών. Τα όρια είναι συνταγματικώς δεδομένα και σαφή.

Αντιθέτως στο άρθρο 16 παρ. 6 εδάφιο γ´ του Συντάγματος που ρυθμίζει το όριο ηλικίας των καθηγητών ΑΕΙ, περιέχεται ρητή παραπομπή στο νόμο ( επιφύλαξη υπέρ του νόμου). Τίθεται εκ του Συντάγματος το όριο του 67ου έτους της ηλικίας, εφόσον ο κοινός νόμος δεν ορίσει διαφορετικό όριο. Η διαφορά στη γραμματική διατύπωση του άρθρου 16 παρ. 6 και του άρθρου 88 παρ. 5 είναι χαρακτηριστική. Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 16 παρ. 6 εδάφιο γ´ : «Νόμος ορίζει το όριο ηλικίας των καθηγητών των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων· έως ότου εκδοθεί ο νόμος αυτός οι καθηγητές που υπηρετούν αποχωρούν αυτοδικαίως μόλις λήξει το ακαδημαϊκό έτος στο οποίο συμπληρώνουν το εξηκοστό έβδομο έτος της ηλικίας τους».

Μεταφέρεται δημοσιογραφικά η άποψη κάποιων ότι το άρθρο 88 παρ. 6 προβλέπει το όριο ηλικίας των δικαστικών λειτουργών ως εγγύηση υπέρ αυτών. Άρα δεν μπορούν λόγω ισοβιότητας να απολυθούν πριν συμπληρώσουν το όριο, αλλά μπορούν να παραμείνουν, αν το επιθυμούν και για όσο χρόνο το επιθυμούν!

Το όριο ηλικίας που θέτει το άρθρο 88 παρ. 5 δεν συνιστά εγγύηση προσωπική αλλά θεσμική με τη μορφή κανόνα που διέπει την οργάνωση και λειτουργία της δικαιοσύνης διασφαλίζοντας την ομαλή υπηρεσιακή εξέλιξη όλων των δικαστικών λειτουργών, των παλαιότερων που αποχωρούν και των νεώτερων για τους οποίους ανοίγουν θέσεις προς προαγωγή.

Την απάντηση τη δίνει άλλωστε ρητά η μεταβατική διάταξη του άρθρου 118 παρ. 1 του Συντάγματος: «Αφότου αρχίσει να ισχύει το Σύνταγμα [αυτό έγινε στις 11.6.1975] οι δικαστικοί λειτουργοί, από το βαθμό του προέδρου ή εισαγγελέα εφετών και άνω, ή τον αντίστοιχο με αυτούς, αποχωρούν από την υπηρεσία, όπως έως τώρα, μόλις συμπληρώσουν το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας τους· το όριο αυτό μειώνεται από το έτος 1977 κατά ένα έτος ετησίως έως το εξηκοστό έβδομο έτος».

Είναι συνεπώς προφανές ότι το άρθρο 88 παρ. 5 θέτει όριο ηλικίας που αποκλείεται να αυξηθεί με νόμο, το δε άρθρο 118 παρ. 1 δεν αφήνει κανένα περιθώριο ερμηνευτικού αυτοσχεδιασμού.