Στο δελτίο αυτό ο ΣΕΒ σήκωσε ασυνήθιστα υψηλά τους τόνους της κριτικής του προς τον Αλέξη Τσίπρα με αφορμή τις εξαγγελίες του στη ΔΕΘ, αλλά και τη στάση της κυβέρνησης στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, όπου, μεταξύ άλλων, χαρακτήριζε τον πρωθυπουργό ως «άλλο Ρομπέν των Δασών που αναλαμβάνει να μοιράσει τα λεφτά των αδειών για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών».

Ορθή επανάληψη

Όπως αναφέρει το liberal.gr στο νέο δελτίο που εστάλη ως ορθή επανάληψη έχουν απαλειφθεί ολόκληρες παράγραφοι και επίμαχες φράσεις, παρότι σε γενικές γραμμές το κείμενο συνεχίζει να κινείται στη φιλοσοφία της σύγκρισης μεταξύ των εξαγγελιών Τσίπρα («κρατισμός, «υπερφορολόγηση», αντιαναπτυξιακή πολιτική κλπ) και των αντίστοιχων του Κ. Μητσοτάκη (μείωση φόρων, αναπτυξιακά κίνητρα, μείωση δημόσιων δαπανών κλπ) που κατά τον ΣΕΒ αποδεικνύουν με νόημα ότι «όπως και στην πολιτική έτσι και στην οικονομία δεν υπάρχουν αδιέξοδα».

Οι παρεμβάσεις στο κείμενο είναι εκτεταμένες και ως επί το πλείστον αφορούν στην απάλειψη λέξεων, φράσεων και χαρακτηρισμών που αποδίδονταν είτε ευθέως στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, είτε στις πολιτικές θέσεις του.

Για παράδειγμα, η επίμαχη αναφορά στον… «Ρομπέν των Δασών» διεγράφη πλήρως, ενώ άλλαξε και η αρχική διατύπωση με την οποία ο ΣΕΒ αναφέρονταν σε «διαδικασία κατάφωρης παραβίασης της οικονομικής και επιχειρηματικής ελευθερίας στη λειτουργία των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών». Λέξεις επίσης όπως η «ακατάσχετη παροχολογία» αναβαπτίστηκαν σε «παροχές».

Αντίστοιχα απαλείφθηκε η φράση ότι «τέτοιο οικονομικό σύστημα δεν απαντιέται πουθενά στον κόσμο» , «ο Πρωθυπουργός υπερθεμάτισε από υπερβάλλοντα ιδεολογικό ενθουσιασμό και όχι μετά λόγου γνώσεως», στο σημείο όπου ο ΣΕΒ ασκεί κριτική στην άποψη του Α. Τσίπρα ότι «η αύξηση των μισθών και η αναδιανομή εισοδημάτων υπέρ του κόσμου της εργασίας είναι προϋπόθεση της ανάπτυξης, και όχι αποτέλεσμα της».

Μια ακόμη επικριτική αναφορά του ΣΕΒ που εξαφανίστηκε από την ανάλυση του ήταν ότι «η αναφορά του Πρωθυπουργού στην έννοια της ανταγωνιστικής ανάπτυξης δημιουργεί αμφιβολίες για την αναπτυξιακή κατεύθυνση της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής».

Διεγράφη επίσης ένα ολόκληρο τμήμα της ανάλυσης που συνέκρινε τις πολιτικές των δύο μεγάλων κομμάτων για την ανάπτυξη. Μεταξύ αυτών η φράση που ανέφερε ότι ο πρωθυπουργός «εύχεται η ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί με τους ρυθμούς που προβλέπει το πρόγραμμα προσαρμογής, στην βάση των κρατικών παρεμβάσεων στην οικονομία και παρά την υπερφορολόγηση να στραγγαλίζει την οικονομική δραστηριότητα και «το μόνο που είχε να πει ο Πρωθυπουργός σε όσους σηκώνουν δυσβάσταχτα φορολογικά βάρη είναι να κάνουν υπομονή γιατί έρχεται η ανάπτυξη, το φως στο βάθος του τούνελ είναι ορατό, υπάρχει πυξίδα, οδικός χάρτης, σχέδιο και άλλα τονωτικά της ψυχολογίας αλλά, τελείως, αναποτελεσματικά για την αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας στο βαθμό που τα λόγια δεν συνοδεύονται από τις αντίστοιχες πράξεις».

Ο πραγματικός λόγος που επέβαλε στον ΣΕΒ να αλλάξει το περιεχόμενο και το ύφος της εβδομαδιαίας ανάλυσής του δεν είναι γνωστός. Επισήμως η αντικατάσταση του εβδομαδιαίου δελτίου αποδόθηκε στο ότι ήταν «αρχικό σχέδιο» και στη συνέχεια, μόλις αντιλήφθηκαν το λάθος, έστειλαν το τελικό.

Έξωθεν παρεμβάσεις – εσωτερικές διαφωνίες

Ανεπισήμως, ωστόσο, είναι προφανές ότι υπήρξαν έξωθεν παρεμβάσεις και αναταραχή στο εσωτερικό του ΣΕΒ, όταν έγινε αντιληπτό ότι η κριτική ξεπερνούσε τα όρια που θα επιθυμούσε η διοίκηση του Συνδέσμου και δημιουργούσε περιθώρια για «παρερμηνείες» σε μια περίοδο που ο πρωθυπουργός βρίσκεται στη Νέα Υόρκη για να προωθήσει τα ελληνικά συμφέροντα και η κυβέρνηση του διαπραγματεύεται με τους δανειστές για τις δύο κρίσιμες αξιολογήσεις.

Οι σχέσεις κυβέρνησης – ΣΕΒ θεωρούνται εξαιρετικά καλές τα τελευταία χρόνια και δεν είναι κάτι καινούριο ότι σημαντικοί επιχειρηματίες – μέλη του Συνδέσμου είχαν ρίξει από νωρίς και κρατούν μέχρι και σήμερα ανοιχτές τις γέφυρες επικοινωνίας με το Μέγαρο Μαξίμου.

Από την άλλη, το εβδομαδιαίο δελτίο του ΣΕΒ για την οικονομία έχει εξελιχθεί εδώ και καιρό σε «εργαλείο» άσκησης κριτικής και ενίοτε μοιάζει να λειτουργεί άλλοτε ως μέσο διαφοροποίησης από την επίσημη γραμμή της διοίκησης του Συνδέσμου και άλλοτε ως μοχλός πίεσης ώστε να διοχετεύονται δημοσίως θέσεις και απόψεις οι οποίες δεν αποτελούν απαραιτήτως θεσμικά αιτήματα του ΣΕΒ.

Θυμίζουμε ότι την τελευταία φορά που προκλήθηκε μεγάλος θόρυβος και πυροδοτήθηκε κόντρα μεταξύ κυβέρνησης και ΣΕΒ ήταν όταν μέσω του εβδομαδιαίο δελτίου υπήρξε εμφανής διαφοροποίηση του Συνδέσμου για τα εργασιακά (Συλλογική Σύμβαση) σε σχέση με τα όσα είχαν συμφωνηθεί μεταξύ των εκπροσώπων των εργοδοτών και της κυβέρνησης. Αλλά και λίγο νωρίτερα όταν με αφορμή ανάλυση του ΣΕΒ που εμμέσως αναφέρονταν στην ανάγκη απολύσεων ή μείωσης μισθών στο Δημόσιο ξεκίνησε δημόσια αντιπαράθεση με το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, η οποία μαίνεται μέχρι και σήμερα.