Πρόκειται για ένα σχέδιο νόμου που ορίζει την έννοια του σεξισμού ως πρακτικής μέσω της οποίας υποβαθμίζεται το άτομο με βάση το φύλο του, ενώ ορίζεται και η έννοια του γλωσσικού σεξισμού. Μάλιστα η χρήση σεξιστικής γλώσσας ανάγεται σε πειθαρχικό παράπτωμα και προσδιορίζεται η πράξη της παρενόχλησης και της σεξουαλικής παρενόχλησης.

Μεταξύ άλλων το νομοσχέδιο ορίζει αύξηση του ποσοστού του γυναικείου φύλου στο σύνολο των υποψηφίων σε βουλευτικές και δημοτικές εκλογές. Παράλληλα προβλέπει ένα σχέδιο υποστήριξης ανά δήμο συμβουλευτικών υπηρεσιών, ξενώνων φιλοξενίας και γραμμής υποστήριξης.

Για τις δημόσιες υπηρεσίες ορίζει δράσεις σχετικά με τη διάσταση του φύλου, ενώ τα υπουργεία θα πρέπει κάθε χρόνο να δημοσιοποιούν έκθεση προόδου όσον αφορά την εξάλειψη των διακρίσεων με βάση το φύλο.

Στον τομέα των ΜΜΕ και της διαφήμισης προτείνεται, μεταξύ άλλων, η απαγόρευση της χρήσης σεξιστικού λόγου και κάθε αναφοράς με σεξιστικό περιεχόμενο κατά την αναπαραγωγή διαφημιστικών, τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών μηνυμάτων και η έκδοση από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης οδηγιών σχετικών με την ενσωμάτωση της αρχής της ισότητας των φύλων και της μη διάκρισης λόγω φύλου στα μεταδιδόμενα προγράμματα των ραδιοτηλεοπτικών φορέων.

ΕΛ.ΟΙΚ.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου