Στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν καλά ότι, αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις εκλογές -όποτε κι αν γίνουν- και σχηματίσει κυβέρνηση, θα προχωρήσει στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, που θα αναζητήσει ευθύνες για τα capital controls, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το σχέδιο X(άος) για επιστροφή στη δραχμή που ήρθε με δραματικό τρόπο στην επικαιρότητα λόγω των αποκαλύψεων του Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ.

Γνωρίζουν επίσης ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν είναι Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος στη διάρκεια της δικαστικής του περιπέτειας δεν κάρφωσε ποτέ τον Γιώργο Παπανδρέου. Αντίθετα, από τον Γ. Βαρουφάκη μπορεί να αναμένει κανείς ότι, αν βρεθεί ενώπιον μιας Εξεταστικής Επιτροπής, θα πει όλα όσα μπορεί να εκθέσουν τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Ηδη, άλλωστε, έχει υποστηρίξει πως με δική του ενθάρρυνση και εντολή επεξεργαζόταν σενάρια εκτάκτου ανάγκης για την περίπτωση που οι πιστωτές προωθούσαν το Grexit.

Στο Μέγαρο Μαξίμου, λοιπόν, γνωρίζουν ότι, αν στηθεί μια τέτοια Εξεταστική, ο Αλέξης Τσίπρας θα μπλέξει. Και αυτό είναι κάτι που δεν το θέλουν με τίποτα. Θεωρούν πάντα το καραμανλικό σύστημα της Ν.Δ. πιο φιλικό από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους δικούς του, εφόσον μάλιστα οι ίδιοι ποτέ δεν έχουν αναφερθεί σε ευθύνες του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, για την κρίση, όπως έχουν κάνει κατά καιρούς στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Ομως, δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη ότι θα μπορέσουν να συνεννοηθούν με το σημερινό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που έχει σημαντικό προβάδισμα σε όλους τους δημοσκοπικούς δείκτες έναντι του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Επομένως, για τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγετική του ομάδα είναι πολύ κρίσιμο να μην πετύχει αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές η Ν.Δ., εφόσον τις κερδίσει, ή, εναλλακτικά, να μην μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, γιατί τότε το πιθανότερο είναι ότι θα στηθεί ταχύτατα Εξεταστική για το καλοκαίρι του 2015.

Με βάση αυτό το σκεπτικό, κρίσιμο για την κυβέρνηση είναι να ψηφιστεί ο νόμος για την απλή αναλογική έστω με απλή πλειοψηφία, ώστε να ισχύσει τουλάχιστον από τις μεθεπόμενες εκλογές, που θα εύχονται να είναι επαναληπτικές, να γίνουν δηλαδή επειδή η Ν.Δ., ακόμη κι αν κερδίσει, δεν θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Κρίσιμο είναι επίσης, με βάση το ίδιο σκεπτικό, να κρατηθεί το ΠΑΣΟΚ μακριά από τη Ν.Δ. για να μην υπάρχει δεδομένος κυβερνητικός εταίρος για τον Κυρ. Μητσοτάκη.

Και στο σημείο αυτό αναδεικνύεται το πολιτικό βάθος της πρωτοβουλίας της κυβέρνησης για την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Προτείνοντας ένα νόμο πολύ κοντά σε εκείνον που είχε καταθέσει το ΠΑΣΟΚ επί ηγεσίας Ευάγγελου Βενιζέλου ήλπιζαν ότι η Φώφη Γεννηματά δεν θα μπορούσε να πει όχι. Και τότε θα φτιαχνόταν, δυνητικά, μια συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ με το βλέμμα στο μέλλον.

Ομως, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι. Η Φώφη Γεννηματά, τελικά, ακολούθησε τη γραμμή του Ευάγγελου Βενιζέλου ότι τώρα είναι μια διαφορετική συγκυρία και επομένως δεν τίθεται θέμα αποδοχής της απλής αναλογικής του ΣΥΡΙΖΑ. Και έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ μένει μόνο με την Ενωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη και πιθανώς τη Χρυσή Αυγή (που δεν έχει ακόμη ανοίξει τα χαρτιά της), ενώ το ΚΚΕ θα υπερψηφίσει τα άρθρα για την κατάργηση του μπόνους στο πρώτο κόμμα και για την ψήφο στα 17, αλλά θα καταψηφίσει επί της αρχής.

Η ένταση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είναι πια μεγάλη, όμως η ελπίδα ότι η Χαριλάου Τρικούπη δεν θα προσφερθεί για κυβερνητική συνεργασία στη Ν.Δ. εάν κερδίσει τις εκλογές είναι ζωντανή. Και είναι ζωντανή επειδή αρκετοί στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι η εκλογική τους κακοδαιμονία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση Σαμαρά και δεν θέλουν να επαναληφθεί το ίδιο λάθος. Βέβαια, αν βρεθούν μπροστά σε τέτοιο δίλημμα και οι υπουργήσιμοι θα το σκεφτούν διαφορετικά και ο φόβος της ακυβερνησίας θα προκαλέσει δεύτερες σκέψεις και τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται εκ προοιμίου δεδομένο.

Με το Ποτάμι δεν ασχολούνται ιδιαίτερα στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς θεωρούν ότι θα απορροφηθεί από τη Ν.Δ. ή αν δοκιμάσει τις δυνάμεις του αυτόνομα δεν θα εκπροσωπηθεί στην επόμενη Βουλή. Το γεγονός ότι το Ποτάμι πήρε γρήγορα τη θέση της Ν.Δ. για Εξεταστική εδώ και τώρα αφού έγιναν γνωστές οι αποκαλύψεις Γκάλμπρεϊθ επιβεβαίωσε στο Μαξίμου αυτή την άποψη, ότι δηλαδή ο Σταύρος Θεοδωράκης ακολουθεί τον Κυρ. Μητσοτάκη.

Είναι μπερδεμένο

Η Βαρουφακειάδα, που σε μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση άρχισε να ξετυλίγεται πάνω στην επέτειο ενός χρόνου από το δημοψήφισμα, περιπλέκει τα πράγματα, γιατί φέρνει ξανά στο προσκήνιο το αίτημα της Ν.Δ. για Εξεταστική, οξύνει την πόλωση μεταξύ κυβέρνησης και φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης, καίει τις γέφυρες του ΣΥΡΙΖΑ με τα κόμματα του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου.

Ηταν 14 Ιουλίου 2015, λίγες μέρες μετά το δημοψήφισμα, όταν ο Γ. Βαρουφάκης, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό της Αυστραλίας, είχε βγάλει στη φόρα τις λεπτομέρειες: «Δεν πίστευα ποτέ πως πρέπει να πάμε κατευθείαν σε νέο νόμισμα.

Η άποψή μου ήταν πως αν τολμούσαν να κλείσουν τις τράπεζές μας, κάτι που θεωρούσα επιθετική κίνηση απίστευτης ισχύος, θα πρέπει να απαντήσουμε δυναμικά χωρίς να περνάμε το σημείο χωρίς επιστροφή. Θα πρέπει να εκδώσουμε δικά μας IOUs ή τουλάχιστον να ανακοινώσουμε ότι θα εκδώσουμε δική μας ρευστότητα σε ευρώ. Θα πρέπει να “κουρέψουμε” τα ελληνικά ομόλογα του 2012 που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή να ανακοινώσουμε ότι θα το κάνουμε. Και θα πρέπει να πάρουμε τον έλεγχο της Τραπέζης της Ελλάδος.

Αυτό ήταν το τρίπτυχο, τα τρία πράγματα με τα οποία νόμισα ότι έπρεπε να απαντήσουμε αν η ΕΚΤ έκλεινε τις τράπεζές μας. Προειδοποιούσα το Υπουργικό Συμβούλιο ότι αυτό θα συνέβαινε (η ΕΚΤ θα έκλεινε τις τράπεζές μας) για ένα μήνα, προκειμένου να μας σύρει σε μια εξευτελιστική συμφωνία. Οταν συνέβη η σύστασή μου για “ενεργητική” απάντηση, ας πούμε ότι καταψηφίστηκε».

Αγγελική Σπανού

Διαβάστε περισσότερα στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής που κυκλοφορεί