Όπως αναφέρει: «Τις τελευταίες ημέρες διακινούνται πολλές ανακριβείς πληροφορίες από δήθεν γνώστες της διαδικασίας που διέπει τον χαρακτηρισμό και αποχαρακτηρισμό κρατικών εγγράφων. Συναφώς και προς αποφυγή περαιτέρω παρανοήσεων επισημαίνουμε τα εξής:

Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία:

1) Μόνος αρμόδιος για τον χαρακτηρισμό ενός εγγράφου ως απορρήτου είναι η εκδούσα αρχή

2) Βασικό κριτήριο επιλογής της διαβάθμισης είναι η αξιολόγηση του περιεχομένου του εγγράφου, με γνώμονα την δυνητική βλάβη που θα μπορούσε να προκαλέσει στα εθνικά συμφέροντα η τυχόν δημοσιοποίησή του. Εφόσον το έγγραφο διαβαθμιστεί, υπόκειται στους περιορισμούς του Εθνικού Κανονισμού Ασφαλείας.

3) Σε ό,τι αφορά στο Υπουργείο Εξωτερικών, προβλέπεται ότι “επιτρέπεται ο κατ’ εξαίρεσιν αποχαρακτηρισμός ενός εγγράφου, εφόσον συντρέχουν λόγοι υπηρεσιακού ή υπέρτερου εθνικού συμφέροντος.

Ο αποχαρακτηρισμός ενεργείται με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών, μετά από αιτιολογημένη γνώμη της Επιτροπής αποχαρακτηρισμού, η οποία συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών”. Συνεπώς, η ερμηνεία του περιεχομένου και ο αυθαίρετος «χαρακτηρισμός» ενός κρατικού εγγράφου από αναρμόδιους που εμφανίζονται σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ασφαλώς και δεν υποκαθιστά την προβλεπόμενη δια του νόμου διαδικασία αποχαρακτηρισμού του.

Τα ανωτέρω δεν είναι παρά μια αναφορά στην κείμενη νομοθεσία. Δεν αντιλαμβανόμαστε συνεπώς τους ισχυρισμούς ορισμένων κύκλων που διατείνονται ότι η μη δημοσιοποίηση απόρρητων εγγράφων συνιστά αντιδημοκρατική μεθόδευση και παραπέμπει σε νόμους περί κατασκοπείας.

Αν οι κύκλοι αυτοί θεωρούν ότι η εφαρμογή των νόμων του Ελληνικού Κράτους απειλεί τη δημοκρατία, τότε αντί να κατηγορούν το Υπουργείο Εξωτερικών που επικαλείται και εφαρμόζει τους νόμους του Ελληνικού Κράτους θα πρέπει να ζητήσουν αλλαγή του νόμου και να εξηγήσουν για ποιο λόγο και προς τι τον ψήφισαν οι ίδιοι.