Για το Βερολίνο και το Παρίσι θέμα δεν είναι μόνο η συμφωνία για την αναβάθμιση των F-16, παρά το ότι φρόντισαν να γίνει γνωστό πως ενοχλήθηκαν επειδή η Ελλάδα στο πλαίσιο της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ αλλά και τον πυρήνα της Ε.Ε. διαπραγματευόταν επί τουλάχιστον οκτώ μήνες εν κρυπτώ, χωρίς να ενημερώσει τους εταίρους της στην Ε.Ε. και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ. Στέκονται πλέον επιφυλακτικά έναντι της Ελλάδας και κυρίως έναντι του Ελληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα (σύμφωνα με απολύτως έγκυρες πληροφορίες και κατά του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά τον οποίο θεωρούν αντι-ευρωπαϊστή με φιλοατλαντικές απόψεις και θέσεις) εκτιμώντας ότι επιδιώκοντας τη στήριξη του αμερικανικού παράγοντα και του Ντόναλντ Τραμπ προσωπικά, η ελληνική κυβέρνηση θα αποκλίνει από τις ευρωπαϊκές θέσεις, σε μία κρίσιμη περίοδο για το μέλλον της Ε.Ε.

Ευρωπαϊκές πηγές σημειώνουν ότι η καταγραφή και παρακολούθηση της στροφής της Ελλάδας προς τον Ντόναλντ Τραμπ συμβαίνει σε μία ευαίσθητη φάση όπου:

Πρώτον, κυριαρχεί έντονος ανταγωνισμός ΗΠΑ – Ε.Ε. σε οικονομικό και εμπορικό επίπεδο που σύμφωνα με την Ευρώπη προκάλεσε ο Ντόναλντ Τραμπ με μία σειρά αποφάσεων εσωστρέφειας για την αμερικανική οικονομία.

Από την αύξηση των δασμών για εισαγωγή προϊόντων στις ΗΠΑ σε απαγορευτικά επίπεδα για ευρωπαϊκές εταιρείες και δη μεγάλες ευρωπαϊκές βιομηχανίες μέχρι τη στάση απαξίωσης διεθνών συμφωνιών αλλά και διεθνών οργανισμών που οι ΗΠΑ συμμετέχουν μαζί με χώρες της Ε.Ε. Για το Βερολίνο και τη Γαλλία ο Τραμπ «ξηλώνει» την πολιτική Ομπάμα έναντι της Ευρώπης, αυτή η τακτική δεν μένει και δεν θα μείνει αναπάντητη από την Ε.Ε. (σ.σ. μετά το πρόστιμο που επεβλήθη από τις ΗΠΑ στην Ντόιτσε Μπανγκ, ακολούθησε το κυνηγητό της Ε.Ε. κατά της Google ) και ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης που μπήκε στον πειρασμό να εκθειάσει προσωπικά τον Αμερικανό πρόεδρο, φεύγοντας από το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Για παράδειγμα, πηγές της γαλλικής διπλωματίας σημειώνουν πως ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν ο πρώτον Ευρωπαίος ηγέτης που προσκάλεσε επισήμως στο Παρίσι και υποδέχθηκε τον Ντόναλντ Τραμπ με όλες τις τιμές του γαλλικού πρωτοκόλλου έναντι ηγέτη άλλης χώρας, δεν ξέφυγε σε κανένα σημείο από το θεσμικό πλαίσιο της επίσκεψης, όπως πολλάκις – θεωρούν ότι – έκανε ο κ. Τσίπρας.

Δεύτερον, η Ε.Ε. βρίσκεται σε φάση προετοιμασίας σημαντικών αλλαγών στη δομή και τη λειτουργία της και προ κρίσιμων αποφάσεων με σκοπό την εμβάθυνση και την ενίσχυσή της και σε αυτή τη διαδρομή, όπως επισημαίνεται, «θα συμβάλουν και θα ακολουθήσουν όσοι θέλουν και μπορούν».

Επί της ουσίας, στην Ευρώπη βλέπουν ότι η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός επιδιώκουν τη στήριξη του Ντόναλντ Τραμπ «με κάθε τρόπο», όπως επιδιώκουν και το κτίσιμο προσωπικής σχέσης Τσίπρα – Τραμπ, χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις ισορροπίες και τη στρατηγική της Ε.Ε. Ευρωπαίοι διπλωμάτες, για παράδειγμα, σημείωσαν διαρροή του Μαξίμου όπου σημειωνόταν διάλογος ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ και τον Αλέξη Τσίπρα με τον Αμερικανό πρόεδρο να ρωτά τον Ελληνα πρωθυπουργό αν βάλλεται και εκείνος στην Ελλάδα από τα «συστημικά ΜΜΕ» όπως βάλλουν τα αμερικανικά ΜΜΕ τον ίδιο και τον Αλέξη Τσίπρα να απαντά – προφανώς – καταφατικά.

Πηγές της γαλλικής διπλωματίας προβάλλουν ερωτηματικά για το κατά πόσο ισχύει η δημόσια στήριξη του κ. Τσίπρα στο σχέδιο αλλαγών του κ. Μακρόν για την Ευρώπη, όταν κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα ο Ελληνας πρωθυπουργός στήριξε δημοσίως τις προτάσεις του Εμανουέλ Μακρόν για την Ευρώπη, προτάσεις που περιείχαν και την Ενιαία Ευρωπαϊκή Στρατηγική Αμυνας και Ασφάλειας, τη στήριξη της ιδέας για Ενιαία Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία αλλά και τη δημιουργία Ενιαίου Ευρωπαϊκού Στρατού.

Σημειώνουν επίσης ότι ο κ. Μακρόν κατά τη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή» όταν είχε έρθει στην Αθήνα, σε απάντησή του για το εξοπλιστικό, είχε απαντήσει: «Η Γαλλία επιθυμεί από καιρό την οικοδόμηση μιας σχέσης άμυνας που να επιτρέπει στην Ελλάδα την ανάπτυξη των απαραίτητων μέσων για την προστασία των συμφερόντων της. Οι πολεμικές μας αεροπορίες εξοπλίστηκαν από κοινού με τα πολεμικά αεροσκάφη Mirage. Επίσης, στο επίπεδο του Πολεμικού Ναυτικού, οι σχέσεις είναι στενές. Ολα αυτά δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς, που επιθυμώ να αξιοποιηθούν. Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί, επίσης, από την πλευρά της Ελλάδας τη βούληση για πλήρη ένταξη στο πλαίσιο της Ευρώπης της Αμυνας. Αυτό περνά μέσα από την επιλογή εξοπλισμών που επιτρέπουν τη στήριξη μιας αληθινής ευρωπαϊκής βιομηχανικής βάσης στον τομέα της άμυνας».

Στο κρίσιμο ερώτημα «αν η επιφύλαξη των Ευρωπαίων επηρεάσει τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις για το ελληνικό πρόγραμμα» ευρωπαϊκές πηγές σημειώνουν ότι προς το παρόν δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα εξαιτίας και του γεγονότος ότι στη Γερμανία η κυβέρνηση έχει ακόμα υπηρεσιακό χαρακτήρα και δύσκολα σε αυτό το διάστημα μπορούν να ληφθούν στρατηγικές αποφάσεις. Σημειώνουν πάντως ότι σε αυτό το πλαίσιο οι Θεσμοί θα μείνουν αυστηρά στο γράμμα και το πνεύμα του προγράμματος, αξιώνοντας την κατά γράμμα και χωρίς καμία παρέκκλιση των όσων έχουν συμφωνηθεί.

Γιάννης Καμπουράκης

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής