Μιλώντας στο Reader.gr εκτιμά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τεράστιες ευθύνες για το ότι οδήγησε αγωνιστές στην μιζέρια ενώ παράλληλα σχολιάζει καυστικά τις πρόσφατες δηλώσεις της Εύας Καϊλή λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «υπάρχει και ο αντικομμουνισμός της ηλιθιότητας…, ο οποίος βασικά δεν παλεύεται».

Η κυβέρνηση μιλά για την ανάπτυξη που έρχεται. Εσείς υποστηρίζετε ότι οι εργαζόμενοι δεν θα έχουν όφελος, όμως το ποσοστό της ανεργίας έχει μειωθεί και ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε νέο μέρισμα στους πιο αδύναμους. Δεν είναι αυτές εξελίξεις που θα ανακουφίσουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα;

Η ανάπτυξη για την οποία μιλάει η κυβέρνηση είναι προς όφελος μόνο των μονοπωλίων, αφού η εργατική τάξη, ο λαός, θα συνεχίζουν να πληρώνουν το μάρμαρο με τους μισθούς πείνας, τα σμπαραλιασμένα εργασιακά δικαιώματα, την ταφόπλακα στην κοινωνική ασφάλιση, την ίδια ώρα που το κεφάλαιο απολαμβάνει φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, αναπτυξιακά πακέτα, τζάμπα εργατική δύναμη. Η κυβέρνηση για να προϋπαντήσει μια τέτοια ανάπτυξη, έχει ήδη νομοθετήσει μέτρα για μετά το 2019, πρωτογενή πλεονάσματα ως το 2060, ενώ και με την τρίτη αξιολόγηση επιτίθεται και στο δικαίωμα της απεργίας. Απόδειξη ότι «δίκαιη» ανάπτυξη, σε ένα άδικο σύστημα, όπως είναι το εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε, δεν μπορεί να υπάρξει. Η πραγματική ανεργία παραμένει σε υψηλά επίπεδα, δεν αποτυπώνεται στις λίστες του ΟΑΕΔ, δεν μειώνεται ακόμα και όταν γενικεύεται η μερική απασχόληση. Τα παραδείγματα αμέτρητα και πιο πρόσφατο το ναυάγιο στη Σαλαμίνα. Από τη μια πανηγύρια για το ότι ο Πειραιάς γίνεται «πύλη εισόδου», «διεθνής κόμβος» και από την άλλη πλοία επιπλέοντα φέρετρα καταστρέφουν την υγεία και το περιβάλλον. Αυτή είναι η ανάπτυξή τους. Όσο για το νέο μέρισμα που υποσχέθηκε ο κ. Τσίπρας, είναι τα ψίχουλα που πέφτουν κάτω από το τραπέζι της καπιταλιστικής κερδοφορίας και εξανεμίζονται την ίδια στιγμή δίχως να χορταίνουν, τον άνεργο, τον εξαθλιωμένο. Εκτός κι αν θεωρείτε ότι μια κυβέρνηση την οποία εκλέγει ο λαός για να λύσει προβλήματα, πρέπει να την μετράμε με τη μεζούρα μιας τοπικής εκκλησιαστικής ενορίας για το έργο ελεημοσύνης που επιτελεί κατά διαστήματα.

Βγαίνουμε από τα μνημόνια όπως λέει η κυβέρνηση; Είναι η τρίτη αξιολόγηση η τελευταία πράξη μιας 8ετίας βαριάς λιτότητας; Βλέπουμε επιτέλους το «φως στο τούνελ»;

Το πως γίνεται να «βγαίνουμε από τα μνημόνια» και την ίδια ώρα να έχουμε νέες μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις, αύξηση των φόρων, έτοιμες περικοπές σε περίπτωση απόκλισης από τους δημοσιονομικούς στόχους, αυτό μόνο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μπορεί να το απαντήσει. Και ο λαός μας από το «τα δύσκολα είναι πίσω μας» που ακούει σε κάθε αξιολόγηση, βρίσκεται μπροστά σε νέες απώλειες. Μόνο τα μονοπώλια μπορούν να δουν το «φως στο τούνελ» για τα κέρδη τους, η στήριξη των οποίων θα απαιτεί διαρκώς νέα μέτρα. Έτσι στο όνομα να μην απειληθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη, θα δυναμώνει η αντεργατική θύελλα. Απόδειξη η Γαλλία του πρόσφατα λατρεμένου του Τσίπρα, Μακρόν, που δεν έχει και μνημόνια, δεν έχει «κουαρτέτο», αλλά ετοιμάζεται νέα φάση της επίθεσης σε όλα τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα. Στη Γαλλία οι μεγαλοεπιχειρηματίες πανηγυρίζουν για τις νέες μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης Μακρόν, ο οποίος πρόσφατα εξέφρασε και την ολόπλευρη στήριξή του στην ελληνική κυβέρνηση η οποία βαδίζει στον ίδιο δρόμο. 

Οι κινητοποιήσεις από το 2012 και έπειτα δεν έχουν την ίδια ένταση με πριν. Η κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει κατ’ επανάληψη το επιχείρημα αυτό, ότι δηλαδή «δεν βλέπουν κάποιον να διαμαρτύρεται». Μήπως ο κόσμος είναι ευχαριστημένος από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Από το 2012 μέχρι σήμερα έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Και αν θέλουμε να μιλήσουμε για την κατάσταση του εργατικού-λαϊκού κινήματος, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς έχει βάλει το χεράκι του, αλλά έχει τεράστιες ευθύνες για το ότι οδήγησε έναν κόσμο αγωνιστή στην μιζέρια, τη μοιρολατρία, την απογοήτευση, στην ανοχή του μικρότερου κακού που πάντα δυστυχώς σε αυτή τη χώρα αποδεικνύεται μεγαλύτερο. Σήμερα όμως, αυτός ο λαϊκός κόσμος μπορεί να βγάλει συμπεράσματα για το τι ακριβώς συμβαίνει και τι κίνημα χρειάζεται. Όχι κίνημα που να σταματάει έξω από το Μαξίμου, μέχρι να αλλάξει ο αντιλαϊκός διαχειριστής, να τα διπλώνει στις πρώτες δυσκολίες, να τα χάνει μπροστά στο ψεύτικο δίλημμα «χρεοκοπία ή μνημόνια»; Αλλά, κίνημα που να βάζει σημάδι τον πραγματικό αντίπαλο που έχει όλη την εξουσία και την ιδιοκτησία, με τα οποία ελέγχει το πολιτικό του προσωπικό, όπως οι υπουργοί των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Αυτό το κίνημα με γραμμή ρήξης και σύγκρουσης με το σύστημα χρειάζεται σήμερα να ανασυνταχθεί. Και σε αυτή την υπόθεση, εμείς, ως ΚΚΕ, δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις. 

Ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξή του στη ΔΕΘ υποστήριξε ότι οι Πανελλαδικές καταργούνται -όπως τις ξέραμε- και θα καταφέρει ένα χτύπημα στην παραπαιδεία. Ένα πρόσφατο βίντεο της ΚΝΕ, ειρωνεύονταν την «κατάργηση των Πανελληνίων» και έκλεινε με τη φράση «Συναγερμός από την πρώτη μέρα σε όλα τα σχολεία». Είναι το σύνθημα για ένα νέο «Κάτσε καλά, Γεράσιμε»;

Όπως πολύ εύστοχα και καυστικά αναδείχτηκε στο βιντεάκι της ΚΝΕ, όχι μόνο δεν καταργούνται οι πανελλήνιες -όπως βέβαια δεν καταργήθηκαν και τα μνημόνια, ο ΕΝΦΙΑ κ.ο.κ- όχι μόνο δεν «αλλάζει» το σημερινό εξοντωτικό σχολείο, αλλά γίνεται ακόμα χειρότερο, ακόμα πιο ταξικό, ακόμα πιο ανταγωνιστικό για τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Σε αυτό το σχολείο είναι ξεκάθαρο ότι αυτό που θα μαθαίνουν τα παιδιά θα είναι απόλυτα προσανατολισμένο στις εξετάσεις, ο μαθητής θα κυνηγά τα «SOS». Όχι μόνο δε θα «χτυπηθεί» η παραπαιδεία, αλλά θα γίνει η «χαρά» των φροντιστηριαρχών! Η πρόταση του ΚΚΕ για το σχολείο βρίσκεται στον αντίποδα από τα σχέδια της κυβέρνησης. Είναι το σχολείο που δεν κοιτάει στην τσέπη, δε διαχωρίζει, αλλά μορφώνει πραγματικά και ολόπλευρα όλα τα παιδιά. Είναι το σχολείο που δεν αντιμετωπίζει τα παιδιά σαν «παπαγαλάκια», αλλά βάζει τις βάσεις για ανθρώπους δημιουργικούς, με κριτική σκέψη, μορφωμένους, όποιο επάγγελμα και αν ακολουθήσουν στη ζωή τους. Αυτό το σχολείο θα γίνει πραγματικότητα, όταν η κοινωνία, θα έχει στόχο την πραγματική ικανοποίηση των αναγκών του λαού και της νεολαίας και όχι τη μεγιστοποίηση τους κέρδους μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών, που το σύνθημα «όλοι για έναν και ένας για όλους» θα γίνεται σταδιακά κανόνας. Με αυτές τις θέσεις στεκόμαστε απέναντι στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για το Λύκειο, συμβάλλοντας με όλες μας τις δυνάμεις για ανάπτυξη μαθητικών αγώνων που θα ακυρώσουν τα σχέδια της κυβέρνησης.

Πρόσφατα έγινε πρώτο θέμα της επικαιρότητας, ένα Συνέδριο στην Εσθονία καταδίκης των «εγκλημάτων» του κομμουνισμού και η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να πάρει μέρος. Από πολλούς ειπώθηκε ότι πρόκειται για συνέδριο αθώωσης του Ναζισμού και των εγκλημάτων του. Θεωρείτε πως είναι πρόβλημα μόνο των χωρών της Βαλτικής, που έχουν ένα παρελθόν συμπάθειας με τη ναζιστική Γερμανία ή γενικότερο;

Στις χώρες της βαλτικής βρίσκει πρόσφορο έδαφος ο αντικομμουνισμός και η αθώωση του ναζισμού, μέσω ανιστόρητων ταυτίσεων, γιατί όλα αυτά πριμοδοτούνται από τα ίδια τα επιτελεία της ΕΕ, αφού ο αντικομουνισμός είναι η επίσημη ιδεολογία της. Για παράδειγμα στην Εσθονία οι δολοφόνοι των εσθονικών SS που πολέμησαν στο πλευρό των διεθνών εγκληματιών της ναζιστικής Γερμανίας αναγορεύονται σε ήρωες, η δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος απαγορεύεται, ενώ η μόνη περίοδος στην ιστορία της που η Εσθονία υπήρξε πραγματικά ελεύθερη και ισότιμη στα πλαίσια της σύνθεσης της ΕΣΣΔ θεωρείται «κατοχή»! Η μέρα απελευθέρωσης της Εσθονίας από τον Κόκκινο Στρατό και τους Εσθονούς παρτιζάνους έχει καθιερωθεί ως «μέρα πένθους», την ίδια στιγμή που σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και όλου του κόσμου, γιορτάζεται ως η Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών! Η ΕΕ με πακτωλό ευρωενωσιακών κονδυλίων επιχειρεί να καθιερώσει την 23η Αυγούστου ως «Ευρωπαϊκή ημέρα μνήμης για τα θύματα των γενικά ολοκληρωτικών καθεστώτων». Θέλει να ξαναγράψει την ιστορία των λαών, για να μη μάθουν οι νεότερες γενιές πως το τέρας του ναζισμού βρήκε στο σοσιαλισμό και την ΕΣΣΔ τη δύναμη που τελικά τον συνέτριψε. Για να μη μάθουν πως τον προηγούμενο αιώνα οικοδομήθηκε ένα ανώτερο κοινωνικό σύστημα, ο σοσιαλισμός, που εξάλειψε την ανεργία και πρόσφερε υψηλού επιπέδου παιδεία, υγεία, πολιτισμό, αθλητισμό στη νεολαία. Η κυβέρνηση πάντως δεν απάντησε στο ερώτημα γιατί φέτος αρνήθηκε να πάει στο Συνέδριο στην Εσθονία ενώ είχε πάει στο αντίστοιχο περσινό. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. 

«Μισθοί Στάλιν», «οι σταλινικοί την άφησαν ορφανή», «ο σταλινισμός στην εξουσία», είναι μόνο μερικοί τίτλοι από πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Πριν μια δεκαετία θα ήταν αδιανόητο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας να διεκδικεί την μνήμη του Ιωάννη Μεταξά, και ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, να μιλά για εγκληματίες κομμουνιστές που σκότωσαν τον παππού της. Πρόκειται για ζήτημα προσώπων ή εποχής; 

Καλά, υπάρχει ο επεξεργασμένος αντικομμουνισμός «με το γάντι» (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ και λοιπές δημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις), υπάρχει ο αντικομμουνισμός με το «κονσερβοκούτι» (όπως η εγκληματική Χρυσή Αυγή, κάποιοι θύλακες στη ΝΔ, άλλοι γραφικοί ακροδεξιοί κ.ά), υπάρχει και ο αντικομμουνισμός της ηλιθιότητας (όπως της ευρωβουλευτίνας του ΠΑΣΟΚ και κάποιων άλλων), ο οποίος βασικά και δεν παλεύεται. Από όλα έχει λοιπόν ο αντικομουνιστικός μπαξές. Παρόλα αυτά όμως, υπάρχει ένα μεγαλύτερο, κατά την γνώμη μου, ερώτημα από το δικό σας: Γιατί αφού όπως λένε, ο σοσιαλισμός έχει χρεοκοπήσει και ο καπιταλισμός είναι το παρόν και το μέλλον, ανίκητος, αφού όπως λένε δεν ανεβαίνει το ΚΚΕ και δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος όπως αυτοί μόνο τον αντιλαμβάνονται, γιατί λοιπόν, με την πρώτη ευκαιρία ο αντικομμουνισμός, η συκοφάντηση του σοσιαλισμού, της ΕΣΣΔ, του ΚΚΕ και των θέσεών του οργιάζουν; Τι φοβούνται; Προφανώς πυροβολούν το μακρινό παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον. Ξέρουν πολύ καλά πως το σάπιο σύστημα της ανεργίας, της φτώχειας, του φασισμού, της δικτατορίας του κεφαλαίου, των πολέμων δεν έχει πλέον ακόμα για πολύ ούτε παρόν, ούτε πολύ περισσότερο δεν έχει κανένα μέλλον. 

Το ΚΚΕ πραγματοποιεί σειρά εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση και σε λίγους μήνες θα ξεκινήσει εκδηλώσεις και για τα 100 χρόνια από την δική του ίδρυση. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει στο κόσμο μια χώρα που οι κομμουνιστές να μπορούν να φέρουν σαν παράδειγμα οργάνωσης της κοινωνίας. Τα λάθη και οι ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες, δεν αποτελούν “βαρίδι” για τη σημερινή σας προπαγάνδα; Όσες φορές και να δικαιωθείτε στις σύγχρονες εκτιμήσεις σας, δεν θα υπάρχει πάντα το “βαρίδι” ότι “ναι, αλλά αυτά που λέτε, δοκιμάστηκαν και απέτυχαν”;

Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας ένα προοδευτικό, ανώτερο κοινωνικό σύστημα δεν εδραιώθηκε μια κι έξω. Ο σημερινός καπιταλισμός για παράδειγμα μπόρεσε να εδραιωθεί έναντι της φεουδαρχίας ως νέο ανώτερο κοινωνικό σύστημα τότε σε διάρκεια αιώνων: Από το 1400 που εμφανίστηκε μόνο μετά το 1800 και κυρίως μετά το 1900 άρχισε να αναπτύσσεται πλήρως. Η εργατική εξουσία νίκησε για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα και κράτησε μόλις 70 μέρες στη Γαλλία, με την Κομμούνα του Παρισιού. Την δεύτερη φορά ολοκληρωμένα με την Οχτωβριανή Επανάσταση το 1917 και κράτησε για 70 και κάτι χρόνια. Η τρίτη φορά στον αιώνα μας ελπίζουμε να νικήσει οριστικά και αμετάκλητα, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να σωθεί η ανθρωπότητα από την πείνα, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την εκμετάλλευση, την ανεργία, του πολέμους.

Εξάλλου, μην ξεχνάτε ότι αυτά που λέμε σήμερα, δηλαδή η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, δεν έχει δοκιμαστεί στην Ελλάδα. Και η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ μπορεί να γίνει πραγματικότητα στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Γιατί η χώρα μας έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την κοινωνικοποίηση, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής, με την εργατική εξουσία. Η Ελλάδα διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, ακόμα και υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης. Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, αξιόλογο ορυκτό πλούτο, βιομηχανική, βιοτεχνική και αγροτική παραγωγή, μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των λαϊκών αναγκών, όπως των διατροφικών και ενεργειακών, των μεταφορών, των κατασκευών δημόσιων έργων υποδομής και λαϊκής στέγης. Εμείς έχουμε μελετήσει και έχουμε βγάλει συμπεράσματα για τις αιτίες ανατροπής, με τη διαφορά ότι εμείς “δεν πετάμε το μωρό μαζί με τα απόνερα”, δεν μηδενίζουμε την προσφορά του σοσιαλισμού.

Τα 100χρονα της Οκτωβριανής Επανάστασης είναι μια ευκαιρία ιδιαίτερα για τη νεολαία σήμερα να προβληματιστεί, να ψάξει, να διαβάσει, να ρωτήσει και να βρει όσα το σύστημα του κρύβει, για τον σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε. Να κρίνει και να συγκρίνει. Ό,τι έχει ακούσει αυτή η γενιά για το σοσιαλισμό στον 20ο αιώνα είναι: διαστρέβλωση, δαιμονοποίηση, συκοφαντία, τα πάντα επιστρατεύονται να συσκοτίσουν το εξής: ότι ο εργαζόμενος άνθρωπος προσπάθησε να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, να κυβερνήσει ο ίδιος τη ζωή του, να έχει ο ίδιος την εξουσία, να βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας την τάξη των εκμεταλλευτών, των καπιταλιστών.

Πηγή Reader.gr