Ο κ. Μητσοτάκης σημειώνει: «Όταν ανέλαβα Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης έβαλα ως προτεραιότητα την εφαρμογή ενός συστήματος αξιολόγησης των Δημοσίων Υπαλλήλων. Δεν λέω νέου συστήματος, γιατί το “σύστημα” που βρήκα αφορούσε μια κατ’ επίφαση αξιολόγηση. Όλοι οι υπάλληλοι έπαιρναν δέκα και η αξιολόγηση δεν είχε ούτε θετική, ούτε αρνητική επίπτωση».

Και συνεχίζει: «Το σύστημα αξιολόγησης του Ν. 4250/2014, εισήγαγε την έννοια της συγκριτικής αξιολόγησης, και επέβαλλε διαφάνεια, ειδικά στις διαδικασίες και στα όργανα ενστάσεων. Όχι μόνο δεν οδηγούσε σε απολύσεις, όπως ψευδώς υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, αντιθέτως, έκανε τη συνέντευξη μέσο βελτίωσης των υπαλλήλων, ιδίως των πιο αδύναμων. Το σύστημα αυτό ήταν μεταβατικό. Κατέθεσα πρόταση για το πάγιο σύστημα αξιολόγησης σε δημόσια διαβούλευση τον Ιανουάριο του 2015. Ήταν μια τολμηρή μεταρρύθμιση με σημαντικές καινοτομίες.

Τις απαριθμώ συνοπτικά:

– Σύνδεση της αξιολόγησης με συγκεκριμένα και συμφωνημένα παραδοτέα. Αυτοαξιολόγηση του υπαλλήλου.

– Επιβράβευση των καλύτερων με ταχύτερη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή.

– Θεσμοθέτηση ατομικού πλάνου ανάπτυξης των αδύναμων υπαλλήλων με έμφαση στην επιμόρφωση, αφού δεν θέλαμε κανένας να μείνει πίσω.

Το νέο σύστημα ήταν η καρδιά μιας φιλόδοξης και ολοκληρωμένης πολιτικής για το ανθρώπινο δυναμικό στο Δημόσιο. Και ήταν συνδεδεμένο με το νεωτερικό σύστημα επιλογής προϊσταμένων του Ν. 4275/2014, αλλά και με την σχεδιαζόμενη κινητικότητα.

Ο εξορθολογισμός και η αναβάθμιση της Δημόσιας Διοίκησης πολεμήθηκε, λοιδορήθηκε, συκοφαντήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του. Οι δυνάμεις της αδράνειας, αυτοί που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε στο Κράτος, βρήκαν στους σημερινούς κυβερνώντες τον πιο αδίστακτο συμπαραστάτη.

Και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτω από το βάρος των μνημονιακών του δεσμεύσεων, κλήθηκε να εφαρμόσει τη δική του αξιολόγηση, η αντίδραση ήταν η προβλεπόμενη. Η σημερινή μαζική άρνηση εφαρμογής της αξιολόγησης είναι προϊόν του απόλυτου λαϊκισμού με τον οποίο πολιτεύθηκε, χωρίς ευθύνη και χωρίς ντροπή, ο ΣΥΡΙΖΑ το 2014.

Η αξιολόγηση στο Δημόσιο θα εφαρμοστεί. Η κοινωνία τη θέλει και κανείς δεν έχει να φοβηθεί από αυτό. Ούτε οι πολλοί και πολύ άξιοι Δημόσιοι Υπάλληλοι που, με αυταπάρνηση και κάτω από συνθήκες αντίξοες, τιμούν τον όρκο τους και γι’ αυτό αξίζουν τιμή και αναγνώριση για τον κόπο τους.

Ούτε και αυτοί που δεν αποδίδουν όπως πρέπει και γι’ αυτό πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να γίνουν καλύτεροι. Γιατί οι καλύτεροι δεν επιλέγονται με κλήρωση… Και γιατί με ψέματα δεν γίνεται πολιτική.