Μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΑΠΕ,  είπε πως δύο είναι τα κρίσιμα θέματα. Το πρώτο είναι η βελτίωση των αριθμών να αποτυπωθεί και στην κοινωνία, να είναι δίκαιη η ανάπτυξη. Το δεύτερο ζήτημα -σύμφωνα με τον κ. Κατρούγκαλο- είναι να είναι διαρκής (η ανάπτυξη). Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος πρέπει -είπε- «να αλλάξουμε εντελώς το παραγωγικό μοντέλο που είχαμε… Ακριβώς εκεί είναι το κρίσιμο θέμα, να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε πλήρως τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, ότι είμαστε μια φυσική γέφυρα ανάμεσα στη Δύση, την Ανατολή, τον Αραβικό κόσμο, την Αφρική». Όπως τόνισε ο κ. Κατρούγκαλος «αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης».

Για τη Διάσκεψη για το Κυπριακό στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας, ο κ. Κατρούγκαλος τόνισε, μεταξύ άλλων: «Για το αν θα έχουμε τελικά, κατάληξη θετική εξαρτάται απολύτως από την τουρκική πλευρά, γιατί και οι δύο κοινότητες έχουν δείξει ένα πνεύμα ευελιξίας, για πρώτη φορά για παράδειγμα είμαστε τόσο κοντά στο να συναινέσουν, να βρεθεί μια συναινετική λύση στο εδαφικό ζήτημα και προφανώς και η ελληνική πλευρά είναι πάντοτε υπέρ της λύσης με βάση τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών».

Ερωτηθείς για την πρόσφατη δήλωση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ ότι η Γερμανία θα δώσει ελάφρυνση χρέους στην Ελλάδα, αλλά όχι σε αυτή την κυβέρνηση, παρά σε μια άλλη κυβέρνηση, ο κ. Κατρούγκαλος απάντησε: «Αυτό που είπε ο κ. Βέμπερ δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό που επεδίωκε η ίδια σκληρή γερμανική Δεξιά όλη την προηγούμενη περίοδο, να φτάσει μέχρι το σημείο ακόμα και να θυσιάσει την οικονομία της χώρας, έναν ολόκληρο λαό, τον ελληνικό, για να στείλει ένα μήνυμα σύμφωνα με τις δικές της πολιτικές αντιλήψεις στην Ευρώπη. Δυστυχώς για αυτούς και ευτυχώς για την Ευρώπη, αυτό το μήνυμα δεν περνά».

Ερωτηθείς σχετικά για το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και για το αν υπάρχει προοπτική -εφόσον τεθούν κάποιες βάσεις- συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ μ’ αυτόν τον χώρο της Κεντροαριστεράς που φαίνεται να είναι στα «σπάργανα», ο κ. Κατρούγκαλος επισήμανε πως «αν μπορέσουν να ξεπεράσουν εκείνον τον εαυτό τους που συνεργάστηκε με τη ΝΔ του Σαμαρά και απομονώσουν αυτούς που εύχονται και σήμερα τη συνεργασία με τον κ. Μητσοτάκη, αν ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις αυτές της συμπόρευσης και συνέχισης της συμπόρευσης του νεοφιλελευθερισμού, υπάρχουν προοπτικές συνεργασίας με την Αριστερά».