Όπως σημειώνει, ο αριθμός των σημαντικών θανάτων φέτος υπήρξε “πρωτοφανής”. Άλλωστε ενδεικτικό αυτή της αύξησης των θανάτων είναι ότι ο ίδιος πήρε άδεια για να παρουσιάσει για μια ώρα τις απώλειες στο τέλος του 2016, ενώ ως τώρα είχε ένα μισάωρο στη διάθεση του.

Εξετάζοντας τα βασικά στατιστικά στοιχεία, τονίζει ότι υπάρχει μια πολύ σαφής ανοδική τάση σε αυτές τις απώλειες, καθώς οι θάνατοι διασήμων ήταν το 2012 μόλις 5 μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου ενώ στο ίδιο διάστημα του 2016 έχουν φτάσει τις 24.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι «Γιατί;». Υπάρχουν ορισμένοι λόγοι, απαντά ο Serpell.
1Ον “Οι άνθρωποι που έγιναν διάσημοι στη δεκαετία του 1960 εισέρχονται πλέον στην δεκαετία των ’70 και αρχίζουν να πεθαίνουν»

2ον “Υπάρχουν περισσότεροι διάσημοι από το παρελθόν, όταν οι μόνοι πραγματικά διάσημοι ήταν από το σινεμά

3ον Αυτοί που τώρα πεθαίνουν ανήκουν στη γενιά του baby-boom, που γεννήθηκαν μεταξύ του 1946 και του 1964, όταν υπήρξε μια τεράστια αύξηση του πληθυσμού. Περισσότερα μωρά στη γενιά του baby-boom, σημαίνει περισσότερους διάσημους στη συνέχεια. Τώρα, αυτά τα διάσημα πρώην βρέφη, είναι μεταξύ 52 και 70 και πεθαίνουν.

4ον Ένας άλλος παράγοντας που συμβάλει στην εντύπωση ότι περισσότερες διασημότητες πεθαίνουν είναι ότι έχουμε περισσότερες διασημότητες από ό, τι πριν, λόγω και των social media.

Σύμφωνα με τον συντάκτη, το «θανατικό» θα συνεχιστεί. «Κατά τη διάρκεια των επόμενων 10 ετών, αυτοί οι άνθρωποι θα μπαίνουν στα 80 τους και θα αυξηθούν οι θάνατοι», γράφει ο Nick Serpell, προσθέτοντας ότι στους θανάτους αυτούς, «δεν μετράμε και τις δυσάρεστες εκπλήξεις, όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν νωρίς».