Στις 25 Οκτωβρίου 47χρονος φωτογράφος Στηβ Χάθαγουεϊ καθώς εξερευνούσε ένα μικρό ηφαστειογενές νησί περίπου 30 μίλια από την νότια ακτή τη Νέας Ζηλανδίας ανακάλυψε κάτι που έδωσε τέλος σε μια αναζήτηση που κράτησε πάνω από 10 χρόνια.

«Πάντα ήθελα να δω ένα», δήλωσε ο Χάθαγουει την Τετάρτη σε μία συζήτηση για το πυρόσωμα που άγγιζε τα 8 μέτρα – μια αποικία από μικροσκοπικά θαλάσσια ζώα που ενώνονται σχηματίζοντας αυτή τη πλεούμενη μάζα. Οι μυστηριακές του ιδιότητες και η βιοφυταύγειά του παρακίνησαν μερικούς επιστήμονες να το αποκαλέσουν «αλλόκοτο ιππόκαμπο των θαλασσών». Δηλώνουν χαρακτηριστικά ότι νοιώθουν σαν να πρόκειται για έναν «εκλεπτυσμένο φτερωτό βόα».

Μολονότι συχνά περιγράφονται ως σκουληκόμορφα πλάσματα, τα πυροσώματα είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο συνδεδεμένα με τους ανθρώπους από όσο μπορεί κανείς να φανταστεί. Μερικές από τις πρώτες αναφορές για αυτά τα πλάσματα έρχονται από ναύτες ήδη την περίοδο του 1800 που περίεργες παρατήρησαν λάμψεις μέσα στη θάλασσα.

Ο Χάθαγουεϊ έιπε ότι εκείνος και ο φίλος του, Άντριου Μπατλλ, γύριζαν ένα προωθητικό βίντεο στο βυθό τις θάλασσας για το Λευκό Νησί της Νέας Ζηλανδίας όταν βρέθηκε μπροστά τους αυτό το θαλάσσιο κτήνος. Η οικογένεια του Μπαττλ έχει στην ιδιοκτησία της αυτό το νησί από το 1930 και ισχυρίζεται ότι περιέχει ένα ενεργό ηφαίστειο και ποικιλόμορφη χλωρίδα και πανίδα.

Παρ’ ότι το μεγαλύτερο μέρος της 11χρονης καριέρας του στη μαγνητοσκόπηση έχει γίνει κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας ο Χάθαγουεϊ δηλώνει ότι έχει κολυμπήσει ακόμα και με φάλαινες, αλλά ποτέ ως σήμερα δεν είχε αντιμετωπίσει ένα πυρόσωμα.

Μόλις συνειδητοποίησε ότι ένα τέτοιο πλάσμα βρίσκεται στο βυθό της θάλασσας ακριβώς απέναντι του, κατάλαβε ότι έπρεπε να κινηθεί γρήγορα προκειμένου να το πιάσει στον φακό.

«Έχω υπάρξει πολλές φορές κάτω από το νερό και έχω δει πολλά ζώα. Γνωρίζω ότι η φύση δεν περιμένει κανέναν και έτσι δεν θα μπορούσα να αφήσω αυτήν την ευκαιρία να γλιστρήσει από τα χέρια μου» δήλωσε.

Ο Χάθαγουεϊ είπε πως η άνοιξη φέρνει αμέτρητα φυτοπλαγκτόν, τα οποία αποτελούν τροφή για τα πυροσώματα και απέδωσε σε αυτά την αιτία της εμφάνισης αυτού του τρομερού πλάσματος μπροστά του.

Η Λίνσντεϊ Σάλα, μια επιστήμονας στο Ίδρυμα Ωκεανογραφίας του Σκριππς στην Καλιφόρνια, είπε ότι, ενώ δεν μεγαλώνουν όλα τα πυροσώματα στο μέγεθος που είδε ο Χάθαγουεϊ, πολλά από αυτά μπορούν να γίνουν αρκετά μεγάλα και σε σπάνιες περιπτώσεις δύνανται να αγγίξουν ακόμα και τα 14 με 18 μέτρα.

Τα πυροσώματα αποτελούνται από χιλιάδες μικρότερους οργανισμούς, οι οποίοι τα βοηθούν να τρέφεται και να εξερευνά τους ωκεανούς. Στην πραγματικότητα η θέαση πυροσωμάτων δεν είναι τόσο σπάνιο φαινόμενο και συνήθως αυτόπτες μάρτυρες είναι δύτες και άλλοι άνθρωποι που περνούν πολύ χρόνο κάτω από το νερό.

Εντυπωσιασμένος από το μέγεθος των ωκεανών ο Χάθαγουεϊ είπε ότι μικρός διάβαζε συχνά ιστορίες ανθρώπων που βίωναν ανάλογες περιπέτειες στους ωκεανούς με ένα αίσθημα ζήλιας.

«Για μένα σημασία είχε πάντα να θέλω να δω ο ίδιος τέτοια πράγματα για τον εαυτό μου και μέτα να τα μοιραστώ με τους άλλους. Ακόμα και ο πιο εύγλωττος άνθρωπος στον κόσμο δεν θα μπορούσε να βρει τις λέξεις για να περιγράψει το πλάσμα το οποίο είδαμε» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Χάθαγουεϊ.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]