«Θα το πω για πρώτη φορά… Ο πατέρας μου ο συγχωρεμένος μαχαίρωσε τη μάνα μου. Εγώ ήμουν ένα παιδί που ήμουν κάτω και του τραβούσα το παντελόνι γιατί τη σκότωνε μπροστά μου και την πήγα εγώ στην αστυνομία. Ήταν τυχερός γιατί απαγορεύθηκε ο απόπλους και γλίτωσε το αυτόφωρο. Η μάνα μου το μετάνιωσε και πάλι από την αρχή. Αλλά την είχε μαχαιρώσει, τρεις ημέρες πέρασε στο νοσοκομείο… Δεν ήξερε η γειτονιά ότι ο πατέρας μου κακοποιούσε τη μάνα μου; Ξέρεις πόσες νύχτες πηγαίναμε και μέναμε σε γειτόνισσες; Σε πόσα σπίτια κοιμήθηκα, σε πόσα πατώματα κοιμήθηκα» είπε η Ζήνα Κουτσελίνη.

«Δεν υπάρχει λύση γιατί αυτοί που διοικούν δεν είναι σαν τη Ζήνα. Δεν ξέρουν τι σημαίνει να είσαι ένα παιδί στο δρόμο, να είσαι μία μάνα κακοποιημένη» πρόσθεσε.

Η πίστη στον Θεό

Σε άλλο σημείο της συνέντευηξης, η Ζήνα Κουτσελίνη μίλησε για τη βαθιά της πίστη. «Πολλές φορές που σκέφτηκα να τα διαλύσω όλα πήγα και άναψα ένα κεράκι και αυτό το κεράκι μου έδειξε τον δρόμο και αυτός ο δρόμος ήταν ουσιαστικός… Μια φορά κοιμάμαι και βλέπω δίπλα μου την Παναγία και μου είπε “μην φοβάσαι, εγώ εδώ είμαι εδώ”. Είδα μία εικόνα με την Παναγία κίτρινη και καφέ. Εκείνο το πρωί θα πήγαινα στο μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ και είδα εκεί την εικόνα της Παναγίας που είδα στον ύπνο μου. Έπεσα, γονάτισα και είπε “Θεέ μου, είσαι εδώ, ευχαριστώ”» δήλωσε.