Μία ακόμη τηλεοπτική σεζόν τελειώνει. Τι γεύση και συναισθήματα σου αφήνει ο ρόλος της Τζοβάνας στο «Ασε μας, ρε μαμά»;

Τα συναισθήματα είναι πάντα ανάμικτα, χαρά και λύπη. Χαρά γιατί ήταν μια δουλειά που ολοκληρώθηκε με επιτυχία κάνοντας τον κύκλο της ανεμπόδιστα. Λύπη γιατί ολοκληρώθηκε, μαζί με τον ρόλο αποχαιρετάς και τα κομμάτια του εαυτού σου που έδωσε στην εν λόγω ηρωίδα. Αλλά αυτό συμβαίνει με όλα. Η γεύση ενός φρούτου υπάρχει αφού το φας. Η Τζοβάνα για μένα είναι ένας πολύ ανθρώπινος και θετικός χαρακτήρας. Προσπαθεί με πείσμα να πετύχει πράγματα όχι γιατί τα θέλει πραγματικά, μα γιατί κάποιος τής είπε ότι δεν μπορεί. Το όμορφο στοιχείο του χαρακτήρα της είναι ότι στο τέλος δεν αλλοιώνεται.

Αν πήγαινες λίγους μήνες πίσω και έπρεπε ξανά να διαλέξεις ανάμεσα στις τηλεοπτικές προτάσεις που είχες, θα διάλεγες και πάλι την εν λόγω σειρά;

Αν και δεν το κάνω ποτέ αυτό γενικά στη ζωή μου, να αναρωτιέμαι δηλαδή τι θα άλλαζα αν πήγαινα τον χρόνο πίσω, η απάντηση είναι ναι. Ηταν μια σειρά με εξαιρετικούς συνάδελφους, στην οποία δεθήκαμε και σαν άνθρωποι με ορισμένους και διατηρούμε στενές σχέσεις και εκτός των γυρισμάτων.

Ποια είναι τα κριτήριά σου για τις τηλεοπτικές δουλειές; Μετά από 15 χρόνια στον χώρο, τα standards σου έχουν ανέβει;

Δεν έχει να κάνει με τα δικά μου standards γιατί δεν είναι αυτά που καθορίζουν το πλαίσιο μιας δουλειάς όταν αυτή γίνεται. Τα δεδομένα προσφέρονται και ή προσαρμόζεσαι ή είσαι εκτός. Παρ’ όλα αυτά το πρώτο πράγμα που θα κοιτάξω είναι το κείμενο στο σύνολο και μετά ο ρόλος που καλούμαι να ενσαρκώσω. Μου έχει τύχει να με καλέσει σκηνοθέτης να μου προτείνει έναν ρόλο και εγώ να του προτείνω μια συνάδελφο που πίστευα ότι της ταίριαζε περισσότερο και μάλιστα σε στιγμή της ζωής μου που είχα ανάγκη και τα χρήματα και τον ρόλο. Θέλω τα πράγματα να γίνονται δίκαια και σωστά. Με λίγα λόγια λοιπόν, κείμενο, ρόλος, συνάδελφοι.

Βρίσκεσαι σε συζητήσεις για του χρόνου;

Μετά από μια πολύ έντονη σεζόν, η αλήθεια είναι ότι έχω ανάγκη από ξεκούραση. Παρ’ όλα αυτά, επειδή ο χώρος μας είναι πολύ επισφαλής και δεν ξέρεις ποτέ τι σου ξημερώνει, βρίσκομαι σε κάποιες συζητήσεις και για τηλεόραση και για θέατρο, άλλα προς το παρόν δεν είναι κάτι που μπορώ να ανακοινώσω.

Κεφάλαιο «Ετερος Εγώ, Νέμεσις»… Αναμένουμε αγωνιωδώς την τρίτη σεζόν. Τι μπορείς να μάς αποκαλύψεις και για όσα θα δούμε και για τη Μάρθα;

Η αλήθεια είναι ότι σε αυτόν τον κύκλο είναι αδύνατον να πεις κάτι που να μην είναι spoiler. Η Μάρθα αντιμετωπίζοντας τις καινούργιες προκλήσεις που εμφανίζονται, παράλληλα κουβαλά το δίλημμα του παρελθόντος σε ό,τι αφορά τον Λαΐνη και τη σχέση του με τη Δανάη. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι σίγουρα αυτός ο κύκλος είναι ο πιο ανθρωποκεντρικός και ο πιο ευαίσθητος από όλους, χωρίς να χάνει σε τίποτα από μυστήριο και ατμόσφαιρα, όπως μας έχει συνηθίσει.

Τι σημαίνει για σένα Νέμεσις;

Στη σειρά η Νέμεσις έχει την έννοια της Θείας Δίκης. Προσωπικά δεν είμαι της εκδίκησης, άλλα πιστεύω στη Θεία Δίκη και εφόσον πιστεύω, προσπαθώ με τους συνάνθρωπους μου να μην κάνω κάτι που θα με φέρει αντιμέτωπη μαζί της.

Νιώθεις ότι είναι η σειρά που πραγματικά άλλαξε τα δεδομένα στη μυθοπλασία στην Ελλάδα;

Ναι, το πιστεύω. Οχι ότι δεν υπήρξαν αξιόλογες σειρές πριν, μα νομίζω ότι το  «Ετερος Εγώ» έδειξε ότι μπορούμε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο και μάλιστα σε είδος. Ηταν και η εποχή, όταν ξεκίνησε σαν σειρά, οι κινηματογραφικές πλατφόρμες ήταν ήδη σε τροχιά μεγάλης ανάπτυξης και το κοινό είχε αυστηρά κριτήρια. Θεωρώ ότι σαν σειρά είναι από τις αρτιότερες που έχουμε δει σε όλα τα επίπεδα και από τις ελάχιστες που καταφέρνει τα sequel να είναι καλύτερα των προηγούμενων κύκλων. Επιπροσθέτως η εικαστική προσέγγιση έδειξε μια άλλη Ελλάδα, μια άλλη αισθητική που νομίζω μας είχε λείψει. Ομορφα τοπία, εσωτερικά και εξωτερικά, όμορφος λόγος και χαρακτήρες ολοκληρωμένοι και ξεκάθαροι. Και φυσικά το σενάριο.

Πώς είναι το να συνεργάζεσαι, κάτω από απαιτητικές συνθήκες, για ένα τέλειο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, με τον σύντροφό σου στη ζωή; (σ.σ.: Σωτήρης Τσαφούλιας)

Ο Σωτήρης είναι ένας σκηνοθέτης που γενικά δεν «ενοχλεί» τον ηθοποιό. Τον εμπιστεύεται και του αφήνει χώρο. Αυτό κάποιες φορές είναι λυτρωτικό και άλλες φωτιστικό. Εχει πολύ ξεκάθαρα στο μυαλό του τι θέλει και πού βαδίζει ο κάθε ρόλος και καταφέρνει με έναν μαγικό τρόπο να μοιάζει απών ενώ βρίσκεται παντού.

Πριν από λίγες μέρες έγινες 37 ετών! Πώς βρίσκει αυτός ο νέος χρόνος την Αννα;

Τη βρίσκει κατά έναν χρόνο ωριμότερη από τον προηγούμενο.

Σβήνοντας τα κεράκια σου, τι ευχή θα κάνεις;

Οσο και αν ακούγεται συνηθισμένο, υγεία και νόηση. Πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε σοβαρά τα μηνύματα που μας στέλνει ο πλανήτης. Εύχομαι σύνεση και λογική στους ηγέτες όλων των λαών. Εύχομαι να γίνουμε άνθρωποι γιατί δυστυχώς χρόνο με τον χρόνο απομακρυνόμαστε από την έννοια της λέξης.

Αν κάνεις έναν μικρό απολογισμό, πόσο έχεις δει τη ζωή σου να αλλάζει από την ηλικία των 20 και μετά;

Είμαι ένας άνθρωπος που δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος και ότι τα όνειρα δεν πρέπει να τα εγκαταλείπεις ποτέ. Με αυτόν τον άξονα λοιπόν δεν έχει αλλάξει κάτι στη ζωή μου από τα 20 μου μέχρι σήμερα.

Νιώθεις ότι ο χρόνος που περνά είναι σύμμαχος στο κομμάτι της ωριμότητας και κατ’ επέκταση της ευτυχίας;

Ο χρόνος είναι μια ανθρώπινη εφεύρεση, σχετική και δεν αποτελεί ούτε εχθρό ούτε σύμμαχο. Η ωριμότητα και η ευτυχία είναι έννοιες που δεν έχουν να κάνουν με τον χρόνο, άλλα με τον άνθρωπο και με το πώς ο κάθε άνθρωπος δουλεύει τον εαυτό του στο διάβα της ζωής του μέσα από όσα του τυχαίνουν.

Το καλοκαιράκι έφτασε και οι περισσότερες γυναίκες αγχωνόμαστε για την εικόνα μας. Εσύ πώς τα πας με όλο αυτό;

Με το να αγχωνόμαστε αλλάζει κάτι; Βοηθά λέτε το άγχος στη γράμμωση; Οφείλουμε να σεβόμαστε και να προσέχουμε το σώμα μας, όπως και την ψυχή μας.  Καθένας μας όπως μπορεί και όπως θέλει. Το πρόβλημα στις μέρες μας δεν είναι τα κορμιά, αλλά τα μυαλά. Ας επικεντρωθούμε λίγο σε αυτό.

Προσέχεις πολύ τη διατροφή και το σώμα σου;

Προσπαθώ να προσέχω αλλά περισσότερο προσπαθώ να ακούω τι χρειάζονται ο οργανισμός μου και η ψυχή μου την εκάστοτε περίοδο της ζωής μου. Δεν είναι όλες οι εποχές ίδιες, αλλά ούτε και οι απαιτήσεις της κάθε περιόδου. Με αυτό το κριτήριο πορεύομαι αναλόγως. Ο στόχος μου είναι να διατηρώ γενικά τις ισορροπίες. Να με αγαπώ και να με φροντίζω!

Κάνεις τις ατασθαλίες σου;

Νομίζω όλοι κάνουμε κάποιες ατασθαλίες, λατρεύω τα ζυμαρικά και ίσως μερικές φορές το παρακάνω!

Μοιράσου μαζί μας 5 πράγματα που σου αρέσουν το καλοκαίρι…

Το καλοκαίρι είναι η αγαπημένη μου εποχή… νιώθω πιο κοντά σε αυτό που είμαι! Η θάλασσα, ο ήλιος, η ανεμελιά, το καρπούζι και η παύση, η διακοπή είναι κάτι που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μαζί του για εμένα.

Τι δεν θα άλλαζες στην καθημερινότητά σου;

Στην καθημερινότητά μου το μόνο που δεν θα άλλαζα είναι η στιγμή που ξυπνάω και νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη που είμαι ζωντανή, αρτιμελής και το σύμπαν με έχει προικίσει με όλα τα εφόδια για να ζήσω και να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα! Πάνω από όλα όμως αισθάνομαι ευγνωμοσύνη που κατέχω την ικανότητα να αγαπώ και να μπορώ να το εκφράζω!

*Από την έντυπη έκδοση ΤΥΠΟΣ TV