Ανατριχίλα και συνάμα συγκίνηση προκαλούν τα λόγια Γιάννη Βαρδή, ο οποίος τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα του, Αντώνη Βαρδή, μιλά στην «Espresso» για την απουσία του, με αφορμή το ολοκαίνουργιο τραγούδι «Μια ζωή θα είσαι εδώ» που κυκλοφορεί, με τις φωνές και των δύο.

Σε κλίμα συγκίνησης, ο τραγουδιστής παραδέχεται ότι δεν έχει ξεπεράσει τον χαμό του, καθώς, όπως λέει χαρακτηριστικά, «ήμουν και είμαι το απόλυτο παιδί του μπαμπά μου και θα είμαι μέχρι να πεθάνω». Παράλληλα αναφέρεται στις τελευταίες, δύσκολες στιγμές του σπουδαίου δημιουργού, στο μεγάλο του παράπονο ότι τα ραδιόφωνα δεν έπαιζαν τα τραγούδια του που ερμήνευε ο ίδιος, και στο ότι υπάρχουν πολλά ακόμα ανέκδοτα κομμάτια του.

«Η αλήθεια είναι ότι δεν πηγαίνω πολύ συχνά στο μνήμα του πατέρα μου. Τον είχα δει πριν από μερικούς μήνες στον ύπνο μου και μου είχε πει: “Είμαι παντού. Τζάμπα πηγαίνεις”. Ομως μην ξεχνάς ότι μένω στο σπίτι όπου μέναμε μαζί και έχω καθημερινά την ενέργειά του κοντά μου. Του… μιλάω καθημερινά, σαν να είναι εκεί. Τον νιώθω κοντά μου» μας λέει με μια ειλικρίνεια που συγκινεί!

Ωστόσο, ο χρόνος άρχισε σιγά σιγά να επουλώνει τις πληγές που άφησε στον Γιάννη η πρόωρη φυγή του πατέρα του: «Αρχισα να σκέφτομαι τις ωραίες στιγμές που ζήσαμε μαζί. Τον θυμάμαι πλέον πολύ πιο όμορφα. Χωρίς να έχω τα ερωτηματικά: “Γιατί σε μένα, Θεέ μου;” Τον σκέφτομαι κάθε στιγμή» αναφέρει, απαλλαγμένος όμως από το βάρος του πένθους που είχε τα προηγούμενα χρόνια.

Ωστόσο, το τραγούδι που ηχογράφησε πρόσφατα και στο οποίο ακούγεται και η φωνή του Αντώνη Βαρδή τού ξανάφερε στη μνήμη έντονα συναισθήματα: «Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στο στούντιο και τον άκουσα να τραγουδάει πήγα να κλάψω. Αλλά είπα στον εαυτό μου ότι πρέπει να τελειώσει η ηχογράφηση. Και έκανα μεγάλη προσπάθεια. Και όταν τελείωσε η ηχογράφηση, λύγισα. Κάθε φορά που το ακούω, κλαίω και νιώθω πολύ έντονα την έλλειψη της παρουσίας του».

Γυρνώντας πίσω τον χρόνο, θυμάται τις τελευταίες μέρες που έζησαν μαζί. «Υπάρχουν φορές που σκέφτομαι ακόμα εκείνες τις τραγικές στιγμές. Γιατί όταν ένας άνθρωπος τόσο δυναμικός όσο ήταν ο πατέρας μου προσπαθεί να γίνει καλά και δεν τον βοηθάει ο οργανισμός του, αυτό είναι πολύ θλιβερό. Και η μοίρα τον χτύπησε στα αδύνατα σημεία του, που ήταν οι φωνητικές του χορδές και η αριστερή του πλευρά… Δεν μπορούσε να μιλάει και δεν μπορούσε να πιάσει κιθάρα. Ηταν δύο “χτυπήματα” που του στοίχισαν πολύ στην ψυχολογία του. Για ενάμιση χρόνο που εκείνος “πάλευε” εγώ ήμουν έντονα φορτισμένος συναισθηματικά. Απλά προσπαθούσα να μην το δείξω».

Αραγε, υπάρχουν πράγματα που δεν εξομολογήθηκε ποτέ στον πατέρα του; «Οχι. Ευτυχώς, με τον πατέρα μου είχαμε τόσο ισχυρή σχέση, που δεν μας έμειναν απωθημένα. Τα λέγαμε όλα ο ένας στον άλλον».

Τα χρόνια πριν, αλλά και μετά τον θάνατο του Αντώνη Βαρδή κάποια δημοσιεύματα ανέφεραν ότι χτυπούσε τις συντρόφους του. Σήμερα ο γιος του νιώθει την ανάγκη να αποκαταστήσει τη μνήμη του: «Είναι αστείο να ισχυρίζεται κάποιος αυτές τις πράξεις. Ο πατέρας μου έγραφε τραγούδια αφιερωμένα στις συντρόφους του. Πώς είναι δυνατόν και να τις χτυπούσε παράλληλα; Και για ποιο λόγο όλα αυτά ακούστηκαν μετά τον θάνατό του, που ο ίδιος δεν μπορούσε να απαντήσει; Για να πάρουν λίγη από τη λάμψη του, που είναι ένα τίποτα; Είναι πραγματικά αισχρό».

Αν και τραγούδια του Αντώνη Βαρδή ερμήνευσαν οι μεγαλύτερες φωνές της Ελλάδας, όπως αποκαλύπτει σήμερα ο γιος του, εκείνος δεν απέκτησε χρήματα:

«Δεν έβγαλε χρήματα ο πατέρας μου από το τραγούδι, δυστυχώς. Και σκέψου ότι δεν έκανε σπατάλες. Ηταν άνθρωπος του σπιτιού. Και θα σου πω γιατί δεν έβγαλε χρήματα: ο πατέρας μου είχε το χάρισμα να γράφει πολύ ωραία τραγούδια. Ομως, τα έδινε στους τραγουδιστές χωρίς να παίρνει χρήματα. Τα έδινε απλόχερα μέσα από την καρδιά του. Σκέψου ότι την τελευταία πενταετία της ζωής του ζητούσε κάποιο αντίτιμο από τους καλλιτέχνες για να τους γράψει τραγούδια. Και εκεί ήταν η διαφωνία μας. Σκέψου ότι πολλές από τις τελευταίες του συμφωνίες τις έκανα εγώ, γιατί εκείνος ντρεπόταν. Ενιωθε άβολα» μας λέει.

Πηγή: Espressonews.gr

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]