Όπως ξέρουμε και σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η παραλλαγή Όμικρον που αναφέρεται επίσης ως B.1.1.529, έχει 3 κύριες υποπαραλλαγές: BA.1, BA.2 και BA.3. Η ΒΑ/1 επικρατεί στις περισσότερες χώρες αλλά η ΒΑ.2 παρατηρείται σε αρκετές χώρες όπως η Νότια Αφρική, η Μεγάλη Βρετανία, η Ολλανδία και η Δανία. H η BA.2 φαίνεται να είναι πιο μεταδοτική από την BA.1.

Αυξάνει όμως η ΒΑ.2 τον κίνδυνο για σοβαρή λοίμωξη;

Μια πρόσφατη μελέτη από την Ιαπωνία, που έλαβε μεγάλη δημοσιότητα στα διεθνή ΜΜΕ και το twitter, ασχολήθηκε με την σύγκριση της μεταδοτικότητας και της παθογένεσης μεταξύ Όμικρον ΒΑ.1 και ΒΑ.2. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έχουν δημιουργήσει ανησυχία πως ίσως η λοίμωξη από ΒΑ.2 προκαλεί πιο σοβαρή νόσο.

Ο κ. Μόσιαλος προσθέτει ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε και κάτι άλλο. Παρακολουθήσαμε το κύμα της Όμικρον με ανησυχία κυρίως λόγω του συγκριτικού πλεονεκτήματος στη μεταδοτικότητα σε σχέση με τη Δέλτα και σημειώνει:

Η μελέτη αυτή διερεύνησε ενδελεχώς μεν αλλά σε ανεμβολίαστα ποντίκια δε, κυτταρικούς μηχανισμούς επώασης και παραγωγής της ΒΑ.1 και της ΒΑ.2 .

Άρα, ναι, τα αποτελέσματα μπορεί να βοηθήσουν να καταλάβουμε πόσο διαφορετικά λειτουργούν οι δύο τύποι της Όμικρον. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι σωστό να αντιστοιχίσουμε τη δυνατότητα της ΒΑ.2 να προκαλέσει σοβαρή νόσο σε εμβολιασμένους ανθρώπους, επειδή αυτό συνέβηκε στα ανεμβολίαστα ποντίκια.

Όμως υπάρχουν στοιχεία από την Ν. Αφρική που μας βοηθούν να εξάγουμε συμπεράσματα για την ΒΑ.2 καθώς δημοσιοποιήθηκαν τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από τον νοτιοαφρικανικό φορέα NICD . Τα στοιχεία δείχνουν πως το ίδιο ποσοστό περιπτώσεων BA.1 και BA.2 εισήχθησαν στο νοσοκομείο. Μεταξύ 95.470 μοριακών τεστ που έγιναν, η θετικότητα για ΒΑ.1 και ΒΑ.2 ήταν 3.4% και 3.4% αντίστοιχα. Από τους 3058 που νοσηλεύτηκαν, παρόμοιο κλάσμα αντιμετώπισε κλινικά σοβαρή νόσο. Αυτό αντιστοιχεί σε 33.5% σε όσους νόσησαν και νοσηλεύτηκαν με BA.1 και 30.5 % για όσους νόσησαν και νοσηλεύτηκαν με την BA.2. Μετά από στρωματοποίηση των στοιχείων (για παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, οι συννοσηρότητες) δεν παρατηρήθηκε διαφορά στον κίνδυνο για σοβαρή λοίμωξη που προκαλεί η ΒΑ.2 σε σχέση με την ΒΑ.1

Επίσης, ούτε από τα στοιχεία από την Αγγλία ούτε από την Δανία προκύπτει πως υπάρχει λόγος ανησυχίας για πιο σοβαρή νόσο από την ΒΑ.2 στους εμβολιασμένους.

Στην Αγγλία, αυτό το διάστημα, τα κρούσματα και ο επιπολασμός τηής BA.2 συνεχίζουν να αυξάνονται, αλλά όχι με τον ρυθμό που ”ξέφυγε” η Όμικρον BA.1 τον Δεκέμβριο που μας πέρασε. Η αύξηση της BA.2 σταδιακά επιβραδύνεται, με χρόνο διπλασιασμού 4,5 ημερών σε σύγκριση με 3,8 την περασμένη εβδομάδα. Με βάση τις επιδημιολογικές αναλύσεις, η BA.2 αντιστοιχούσε σε 1 στις 5 λοιμώξεις στην Αγγλία στις 8 Φεβρουαρίου. Αυτό βέβαια και πάλι είναι ένας μέσος όρος που κρύβει τις σημαντικές περιφερειακές διακυμάνσεις, που κυμαίνονται από 40% στο Λονδίνο έως 4% στο βορειοανατολικό τμήμα της Αγγλίας.

Θα ξέρουμε σύντομα από πιο στοχευμένες μελέτες σε τι ακριβώς διαφέρει η ΒΑ.1 από την ΒΑ.2 στον ανεμβολίαστο και στον εμβολιασμένο πληθυσμό.

Μια νέα μικρή μελέτη όμως για την ΒΑ.2 έδειξε πως παρόμοια με την BA.1, υπήρξε μικρή εξουδετερωτική δυνατότητα του ιού πριν από την τρίτη ενισχυτική δόση. Αλλά μετά από την 3η δόση, οι τίτλοι εξουδετερωτικών αντισωμάτων (η μέτρηση δηλαδή σε ένα δείγμα αίματος) ανέβηκαν έντονα τόσο έναντι του BA.1 όσο και έναντι του BA.2. Οι τίτλοι εξουδετέρωσης μεταξύ BA.1 και BA.2 ήταν σχετικά παρόμοιοι.

Επίσης, φάνηκε ότι τα άτομα που έχουν εμβολιαστεί και στη συνέχεια μολυνθεί με BA.1 έχουν υψηλούς τίτλους εξουδετερωτικών αντισωμάτων έναντι του BA.2

Δεν πρέπει να ξεχνάμε και κάτι άλλο όμως, αναφέρει ο κ. Μόσιαλος. «Μεταξύ των BA.1 και BA.2, υπάρχουν παρόμοιες αλλά και πολλές ξεχωριστές μεταλλάξεις και ο ρόλος καθεμιάς από αυτές δεν είναι ακόμη γνωστός. Ως εκ τούτου δεν γνωρίζουμε ακριβώς γιατί η BA.2 φαίνεται να είναι πιο μεταδοτική από την BA.1. Αυτός είναι ο ρόλος της συνεχούς έρευνας και των ερευνητών για τον κορονοϊό. Και αυτό κάνουν. Ο δικός μας είναι να μένουμε ενήμεροι και να προστατεύουμε τους πιο ευάλωτους».