Πέντε λεπτά αργότερα όταν ο νυχτοφύλακας του πολυκαταστήματος «Κατράντζος σπορ», που βρίσκεται λίγα μέτρα παρακάτω στη διασταύρωση των οδών Σταδίου και Αιόλου, φτάνει με το ασανσέρ στον πέμπτο όροφο  τον βλέπει πνιγμένο στους καπνούς. Πλέον, τις επόμενες ώρες η πρωτεύουσα ζει τα δικά της «εμπορικά Δεκεμβριανά»…

Στο κέντρο της πόλης επικρατεί πανικός. Εκκενώνονται εσπευσμένα ξενοδοχεία με τουρίστες, η Τροχαία αποκλείει κάθε πρόσβαση στη περιοχή, ενώ η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα σε όλο το κέντρο.

Οι φωτιές στα δύο πολυκαταστήματα απλώνονται αστραπιαία παντού μέσα σε μια κόλαση εκρήξεων. Είναι τέτοια η θερμότητα που εκπέμπεται, που το νερό από  τις πυροσβεστικές μάνικες εξατμίζεται πριν φτάσει στο στόχο του.

Στο κτίριο του «Κατράντζος σπορ» η τεράστια εσωτερική θερμότητα οδηγεί σε σταδιακή αλλοίωση των εσωτερικών τοιχωμάτων, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει η πρόσοψη του στη μέση του δρόμου.  Στις 4 το πρωί καταρρέει ο 7ος και 8ος όροφος, ενώ τις επόμενες ώρες ακολουθούν οι επόμενοι.

Την ευθύνη των εμπρηστών αναλαμβάνει τα ξημερώματα με τηλεφώνημα σε εφημερίδες η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση «Οκτώβρης 1980». Στην προκήρυξη που ακολουθεί τις επόμενες ημέρες, η άγνωστη οργάνωση καταγγέλλει τον τρόπο λειτουργίας των πολυκαταστημάτων, μιλά για εκμετάλλευση και καταπίεση των εργαζομένων σε αυτά, ενώ καταλήγει με επαναστατικές οδηγίες :«Να απαλλοτριώνουμε ότι χρειαζόμαστε για τις ανάγκες μας από τα αφεντικά.

Ότι δεν μπορούμε ή δεν χρειαζόμαστε να το απαλλοτριώνουμε, να το καταστρέφουμε γιατί η μόνη χρησιμότητά του είναι να δίνει κέρδη στα αφεντικά – ιδιοκτήτες».

Έξι μήνες μετά, στις 3 Ιουνίου 1981, πυρπολούνται ταυτόχρονα τα καταστήματα «Κλαουδάτος» στην πλατεία Δημαρχείου και «Ατενέ» στην οδό Σταδίου, στις 4 Ιουλίου τη σκυτάλη παίρνει η πυρπόληση του πολυκαταστήματος «Δραγώνας» στην οδό Αιόλου, ενώ τρεις ημέρες μετά καίγεται το πολυκατάστημα «Λαμπρόπουλος» στον Πειραιά.

Ο δρόμος των πολυεθνικών υπέρ –καταστημάτων και των εισαγόμενων προϊόντων  είναι πλέον ανοιχτός, και περνά  πάνω από τις στάχτες του ελληνικού λιανεμπορίου…