Σε αντίθεση με όσα πιστεύει ο κόσμος, η βάση της Αθηναϊκής καντάδας δεν βρίσκεται στη περιοχή της Πλάκας, αλλά σε αυτή της Νεάπολης στα σημερινά Εξάρχεια.

Εκεί, οι πρώτοι τολμηροί κιθαρωδοί κάνουν τις μελωδικές τους βόλτες, είτε υμνώντας τη γυναίκα και τον έρωτα, είτε εκφράζοντας, τις περισσότερες φορές χωρίς αποτέλεσμα, την αγάπη τους στη δική τους «μούσα». Άλλοτε οι έρωτες είναι ανεκπλήρωτοι, άλλοτε οι «μούσες» δεν πείθονται από τα τραγούδια, άλλοτε γονείς και γείτονες της κοπέλας είναι ιδιαίτερα επιθετικοί, πετώντας τους νερό, παπούτσια, ή ότι άλλο βρίσκουν πρόχειρο στο σπίτι.

Σκίτσο του Μίνου Αργυράκη με κανταδόρους στην «Οδό Ονείρων» όπως δημοσιεύεται το 1949 στο περιοδικό «Ελληνική Δημιουργία».

Για να είσαι τότε κανταδόρος, δεν αρκεί μόνο η γνώση κάποιου οργάνου (κιθάρα, μαντολίνο, ακορντεόν κλπ) και να είσαι ερωτευμένος, αλλά πρέπει να διαθέτεις και καλή φωνή. Δεν είναι λίγοι οι κανταδόροι που κάνουν καριέρα τραγουδιστή σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ κάποιοι φτάνουν και στη Σκάλα του Μιλάνου. Κάθε περιοχή συγκροτεί τη δική της ομάδα, η οποία, με τα πόδια ή συνοδεία κάρου, διασχίζει τους άδειους δρόμους της πρωτεύουσας φτάνοντας κάποιες φορές μέχρι τον Πειραιά. Πολλές από αυτές τις συνθέσεις μάλιστα γίνονται επιτυχίες της εποχής και τραγουδιούνται παντού.

**Κανταδόροι με παρτιτούρες και ημίψηλα καπέλα … επί το έργον.**

Οι βραδινές αστυνομικές περίπολοι είναι συνήθως ανεκτικοί απέναντί τους, εκτός της περιόδου που διευθυντής της Αστυνομίας στη πρωτεύουσα αναλαμβάνει ο περίφημος Μπαϊρακτάρης, ο οποίος, κατά χρονογράφο της εποχής, τους τα «ψέλνει» με διαφορετικό τρόπο :«Τόση ήτο η μανία του, ώστε οι αστυνομικοί περίπολοι τους κατεδίωκαν σαν να ήταν λυσσασμένα σκυλιά. Αλίμονο αν ηκούετο ήχος κιθάρας κάτω από τα παράθυρα ερωτολήπτου κόρης. Αι περίπολοι εφήρμοζον όλους τους κανόνες της πολιορκητικής και προέβαιναν εις έφοδον. Τα άσματα έπαυον και τα κοντάκια των όπλων διεδέχοντο την αρμονίαν». Οι επιχειρήσεις «σκούπα» κατά των κανταδόρων, καταλήγουν συχνά σε ξυλοφόρτωμα, κόψιμο των μουστακιών, κούρεμα μαλλιών, αλλά και σπάσιμο των οργάνων του εγκλήματος.

**Χρονογράφημα των αρχών του 20ου αιώνα για τους κανταδόρους, με τον χαρακτηριστικό τίτλο : «Νυχτοπούλια».**

Η ιστορία θέλει τον κανταδόρο Παντελή Μάστορα, να είναι ο μόνος που γλιτώνει με όπλο το θάρρος του. Όταν τον συλλαμβάνει ο Μπαϊρακτάρης να τραγουδά, ο Μάστορας απαντά δυναμικά :«Σκότωσέ με αν θέλεις, αλλά τρία πράγματα δεν θα σε αφήσω να κάνεις: Να με κουρέψεις, να μου μισο-κόψεις το μουστάκι, και να μου σπάσεις την κιθάρα». Ο Μάστορας ανταμείβεται για την παλικαριά να παραμείνει ψύχραιμος ακόμα και όταν έρχεται η πιστόλα στον κρόταφό του, με το να απομακρυνθεί ανέπαφος αυτός και η κιθάρα του…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

19/11/2024

04:59