Οι διαφημίσεις στον Τύπο της περιόδου, δεν έχουν μακέτες, αλλά κείμενα, που σήμερα φαίνονται αστεία: «Μπύρα ;Ποια; Εκείνη που πωλούν οι αδελφοί Φραγκίσκου εις το μέγα ζυθοπωλείον των επί της οδού Πατησίων. Η μπύρα της «Κασταλίας». Η ξανθή, η αφρώδης. Αυτή μάλιστα. Είναι έγκλημα να περάσει και μια ημέρα χωρίς να την πιείτε. Εις υγείαν σας».

Κάποιες φορές η διαφήμιση μπύρας, γίνεται συνδυαστικά με αυτή του χώρου πώλησης, αφού ότι κάποια μαγαζιά πωλούν αποκλειστικά συγκεκριμένες φίρμες: «Η διεύθυνσις του Πριγκηπικού ζαχαροπλαστείου, οδός Σταδίου 36, αναπληρούσα μιαν έλλειψην του, και κατ’ απαίτησην της πολυπληθούς πελατείας του, εγκατέστησε τέλεια μηχανήματα και προσφέρει παγωμένη μπύραν Φιξ από την θαυμαστωτέραν και τελειοτάτην παραγωγήν του επαξίως φημισμένου καταστήματος».

Το ίδιο παρακάτω: «Κατενθουσιασμένοι είναι τώρα οι θαμώνες του εν τη πλατεία της Ομονοίας ζυθοπωλείου Ζαχαράτου. Αφ’ ενός η γλυκυτάτη μουσική και εξ άλλου η θαυμασία μπύρα, αποτελούν ένα ντουέτο ελκυστικώτατον. Και ο κόσμος φυσικά συρρέει διπλάσιος τώρα, και φεύγει πάντοτε κατενθουσιασμένος και με μιαν ομόφωνον γνώμην, ότι δεύτερον παρόμοιον ζυθοπωλείον και παρόμοια ορχήστρα, και, ιδίως, παρόμοια μπύρα δεν υπάρχει εις τας Αθήνας. Η τελευταία μάλιστα ημπορεί να κάμει φίλους των Αθηνών και …Γερμανούς ακόμη».

[fwduvp preset_id=”test” playlist_id=”Test”]