Τα τολμηρά βλέμματα των Τιτάνων θαμβούνται τυφλωμένα από τας λάμψεις των εκρήξεων. Η φωτιά εξαπλούται μέχρι του χάους. Από ότι βλέπουν οι οφθαλμοί, απ’ ότι ακούουν τ’ αυτιά θα έλεγε κανείς ότι συγχέονται γη και ουρανός, η μέν γη σαλευόμενη από τα βαραθρά της ο δε ουρανός γκρεμιζόμενος από το ύψος του. Ταυτοχρόνος οι άνεμοι υψώνουν πυκνούς στροβίλους σκόνης».

Όχι, η παραπάνω περιγραφή δεν ανήκει σε αυτόπτη μάρτυρα του ολέθρου στη Χιροσίμα (σαν σήμερα στις 6 Αυγούστου 1945), αλλά στην «Θεογονία» του Ησίοδου. Όταν περνά λίγο διάστημα από τις φονικές ρίψεις των ατομικών βομβών, και ο κόσμος αρχίζει να συνειδητοποιεί πλέον αυτό που συνέβη, αρχίζουν οι αναφορές για το ιστορικό του φονικού όπλου.

Είναι αυτές οι πρώτες ατομικές βόμβες στην ιστορία της ανθρωπότητας, ή προηγήθηκαν άλλες ; Άλλοι μιλούν για τα βιβλικά Σόδομα και Γόμορρα, άλλοι για την Αποκάλυψη του Ιωάννη, ενώ κάποιοι φτάνουν στην ελληνική προϊστορία και στα κείμενα του Ησίοδου. Μαζί με αυτές τις αναφορές ξεκινούν και ολόκληρα μυθιστορήματα που μετατρέπουν την «Θεογονία» σε λαϊκό μυθιστόρημα της εποχής, με τίτλους που θα μπορούν να είναι : «Ο μικρός ήρωας Δίας και η ατομική βόμβα»….

Χαρακτηριστικά η «Βραδυνή» των ημερών δημοσιεύει σε δύο συνέχειες μια παρόμοια γλαφυρή ιστορία : «Μόλις ο Δίας επληροφορήθη δια των μυστικών σημάτων των ηλιακών κατόπτρων την εφεύρεσιν του τρομερού όπλου εις το οποίον καμία δύναμις δεν είχε τρόπον και μέσα να αντισταθεί εξέπεμψε σήμα να μεταφερθεί με πάσαν προσοχήν και μυστικότητα εις τον Όλυμπον, και να συνοδεύεται από τον Ήφαιστον και ολόκληρον το τεχνικόν συνεργείον. Την ίδιαν ημέραν το μυστικόν της διασπάσεως του ατόμου, ευρίσκετε είς τας χείρας του Διός. Η τρομερά δύναμις που ημπορούσε να καταστρέψει χώρας, πόλεις, και την γην ολόκληρον ήτο εις τας χείρας του Κεραυνίου Διός».