Η πόλη ιδρύθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα με ευθεία διαταγή του Τούρκου Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίντ Β’ γύρω στο 1897, προκειμένου να εξυπηρετήσει ως καταφύγιο για τους Μουσουλμάνους Κρητικούς, που εγκατέλειψαν την Κρήτη, όταν το νησί έπαψε να αποτελεί τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κατά τη φυλετική και θρησκευτική διένεξη μετά την αναχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί.

Έχει πληθυσμό περίπου 8.000 κατοίκων, των οποίων η πλειοψηφία ακόμα μιλάει την κρητική διάλεκτο στην καθημερινότητά τους και διατηρούν τα ήθη και έθιμα της παλαιάς τους πατρίδας.

Εξισλαμισμός και εκτόπιση

Οι λόγοι για τους οποίους εκδιώχθηκαν από την Κρήτη είναι κυρίως θρησκευτικοί: πολλοί είχαν εξισλαμιστεί κατά την οθωμανική κατοχή και θεωρήθηκαν προδότες από τους ντόπιους.

Η Κρήτη έπεσε στους Τούρκους το 17ο αιώνα, μετά από μακροχρόνια και επίμονη αντίσταση από τους Βενετούς που είχαν κυβερνήσει το νησί μέχρι τότε. Στους επόμενους αιώνες, πολλοί Κρητικοί άλλαξαν θρησκεία, ασπάστηκαν το Ισλάμ και έγιναν Αλεβίτες μουσουλμάνοι, που είναι το κυρίαρχο θρησκευτικό δόγμα των Τούρκων.

Το 1866, η τελική επανάσταση ξέσπασε στην Κρήτη, καταλήγοντας τελικά στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.

Κρητικοί επαναστάτες ήρθαν σε συμπλοκή με τον οθωμανικό στρατό κατοχής και επιδίωξαν την ανεξαρτησία και την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Όπως και πριν, η θρησκεία διαίρεσε πολλές κρητικές οικογένειες. Οι Οθωμανοί χρησιμοποίησαν ομάδες οπλισμένων φανατικών μουσουλμάνων, μερικοί από τους οποίους ήταν εγγενείς Κρητικοί, σε εχθροπραξίες κατά των χριστιανικών χωριών. Ωστόσο, πολλοί Κρήτες μουσουλμάνοι πολέμησαν μαζί με χριστιανούς ενάντια στους Τούρκους, αν και γενικότερα οι χριστιανοί Κρητικοί θεωρούσαν εχθρούς τους αλλόθρησκους συμπατριώτες τους.

Μετά από την τελική απόσυρση του οθωμανικού στρατού από την Κρήτη, οι περισσότεροι Κρητικοί μουσουλμάνοι τράπηκαν σε φυγή από το νησί, φοβούμενοι εκδίκηση ενάντιά τους.

Όμως σε μερικές οικογένειες από αυτές που εγκατέλειψαν την Κρήτη η φυγή τους έγινε με την βία επειδή πολεμούσαν τους τούρκους (Οι Καλησπεράδες) και έτσι ήταν η Σύρια και ο Λίβανος μία εύκολη λύση..

Καθημερινότητα

Οι κάτοικοι της πόλης Χαμιντιέ είναι σήμερα Σύροι πολίτες. Πολλοί από αυτούς πολέμησαν στον πόλεμο των έξι ημερών, καθώς επίσης και στο Λίβανο.

Όπως και οι Κρητικοί του Λιβάνου, οι κάτοικοι του Χαμεντίγιε εφαρμόζουν τη μονογαμία και είναι υπέρ της μόρφωσης αγοριών και κοριτσιών. Τα κορίτσια συνήθως παντρεύονται σε μικρή ηλικία και συναναστρέφονται κυρίως ομόφυλές τους

Η εγγύτητα της Κύπρου στη συριακή ακτή παρέχει μια πλούσια πηγή πολιτιστικής επαφής μέσω των ελληνικών τηλεοπτικών σταθμών, των οποίων τα προγράμματα παίζουν ένα κεντρικό ρόλο στη βοήθεια των ελληνόφωνων κατοίκων του χωριού να διατηρήσουν τη γλώσσα τους.

Πηγή: ekriti.gr