Ο Όσιος Μακεδόνιος στους πνευματικούς του αγώνες είχε ως παλαίστρα και στάδιο, τις κορυφές των ορέων. Δεν εγκαταστάθηκε σε έναν τόπο, αλλά συνεχώς μετακινείτο από τον έναν τόπο στον άλλο, στη Φοινίκη, στη Συρία, στην Κιλικία. Και ασκήτευε κατ’ αυτόν τον τρόπο, προκειμένου να αποφύγει τις ενοχλήσεις από εκείνους που προσέτρεχαν κοντά του.

Επί σαράντα πέντε χρόνια, λοιπόν, ο Όσιος Μακεδόνιος ασκήτεψε με τον τρόπο αυτό και δεν χρησιμοποίησε ούτε σκηνή ούτε καλύβα, αλλά διέμενε μέσα σε βαθύ λάκκο. Όταν όμως γέρασε, υποχώρησε σε κάποιους που τον παρακαλούσαν και κατασκεύασε μια καλύβα. Έτσι συνέχισε τον ασκητικό αγώνα για είκοσι πέντε χρόνια.

Ο Όσιος έλαβε από τον Θεό το χάρισμα της θαυματουργίας και κοιμήθηκε με ειρήνη τον 4ο αιώνα μ.Χ.

Ένα από τα πολλά θαύματα του είναι και το εξής: Κάποτε έφεραν στον Όσιο μια γυναίκα, η οποία από ενέργεια του διαβόλου, έτρωγε πολύ φαγητό και τον παρακάλεσαν να την κάνει καλά. Ο Όσιος σπλαχνίσθηκε την κοπέλα και αφού προσευχήθηκε στον Θεό, έβαλε το δεξί του χέρι στο νερό και έκανε το σημείο του Σταυρού. Όταν η κοπέλα ήπιε από το νερό αυτό, έγινε αμέσως καλά.

Τέλος να σημειώσουμε ότι ο Θεοδώρητος αναφέρει ότι ο Όσιος Μακεδόνιος επειδή ζούσε σε λάκκους ονομαζόταν και Όσιος Γουβάς γιατί γούβα στην συριακή γλώσσα σημαίνει λάκκος. Επίσης, ονομαζόταν και Κριθοφάγος επειδή για τροφή του είχε το κριθάρι.

Πηγή:dogma.gr