Τη δεκαετία του 1980 ο Τζίμης Πανούσης εργαζόταν στην Εθνική, μια δουλειά ιδιαιτέρως προσοδοφόρα εκείνη την εποχή. Όμως δεν του ταίριαζε καθόλου…
Έτσι αποφάσισε να παραιτηθεί και έστειλε μια επιστολή, γραμμένη στο δικό του μοναδικό ύφος. Ο Πανούσης στην επιστολή ειρωνεύται το τραπεζικό σύστημα, τα ρουσφέτια, τις προσλήψεις με αδιαφανείς διαδικασίες στο Δημόσιο και τις πολιτικές κόντρες.
Η επιστολή που παρουσιάζει η Μηχανή του Χρόνου συντάχθηκε στον πληθυντικό αριθμό, για να σατιρίσει τη σοβαροφάνεια των συναδέλφων του. Από τις πρώτες κιόλας γραμμές ξεκαθάρισε ότι αν και «ταλαντούχος ηθοποιός, αρνείται να συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του υπαλλήλου, στη μεγάλη φίλη του ελληνικού λαού, Εθνική Τράπεζα».
Ο Πανούσης τα έβαλε με το τραπεζικό σύστημα το οποίο έγραφε πως είναι «μια καλοστημένη παράσταση των μεγαλοκεφαλαιούχων μετόχων πάνω στην πλάτη του ελληνικού λαού», στην οποία, αν και «προνομιούχος είχε το ρόλο κομπάρσου». Ο Πανούσης έπαιρνε 10.683 δρχ το μήνα, ποσό που το χαρακτήρισε ειρωνικά στην επιστολή του «υπέρογκο» και συνέχισε δηλώνοντας «στενοχωρημένος που θα έπαυε στο εξής να «συμφωνεί με εκατοντάδες όμορφους αριθμούς επί 8 ώρες ημερησίως».
Ντεγκρέτσια: Η αμηχανία ενός επώνυμου με ονομασία προέλευσης... - Η μακρά ιστορία από την αρχή
Στον επίλογο της επιστολής, απείλησε ότι θα επιστρέψει στην Τράπεζα, όποτε όμως αυτός θελήσει και «κατόπιν βεβαίως αδιάβλητου διαγωνισμού», καθώς όπως τόνισε ο πατέρας του ήταν «βασικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας».
Στο τέλος, αφού αρνήθηκε κατηγορηματικά να «μείνει μισθωτός σκλάβος» δεν παρέλειψε να δώσει και συγχαρητήρια στον εαυτό του γράφοντας «μπράβο ρε μάγκα», για την απόφασή του να απαρνηθεί τα δημοσιοϋπαλληλικά του καθήκοντα.
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]