Η μείωση των φόρων και η αλλαγή θεσμικού πλαισίου για τις επενδύσεις έφεραν ώθηση ανάπτυξης, ενώ τα αποτελέσματα είναι απτά σε βασικούς τομείς, όπως η ψηφιοποίηση του κράτους, η αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος και η ενίσχυση του ΕΣΥ. Μία φιλελεύθερη, κεντροδεξιά κυβέρνηση άσκησε την ισχυρότερη κοινωνική πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τόσο κατά τη διάρκεια της πανδημίας όσο και μετά, με την ενεργειακή κρίση, χωρίς όμως να θέσει σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα. Τα ελλείμματα μειώνονται, το δημόσιο χρέος επίσης, ενώ η απασχόληση έχει φθάσει σε επίπεδα-ρεκόρ.

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μείνει στο επίπεδο των καταγγελιών, των ακάλυπτων υποσχέσεων, του λαϊκισμού και των Προγραμμάτων της Θεσσαλονίκης, δηλαδή έχει μείνει στο 2015. Η Ελλάδα, όμως, πηγαίνει μπροστά και οι πολίτες το 2023 θα επιλέξουν κυβέρνηση μέχρι το 2027. Από τη μία πλευρά, υπάρχουν η σταθερότητα, η συνέπεια, η συνέχεια και η σοβαρότητα και, από την άλλη, η περιπέτεια, η ακυβερνησία, ο τυχοδιωκτισμός και οι ευκαιριακές συμμαχίες.

Η κάρτα ενίσχυσης των πολιτών που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, η οποία εξουδετερώνει τον πληθωρισμό για βασικά είδη ανάγκης, καλύπτει τη συντριπτική πλειονότητα των νοικοκυριών για το 10% των αγορών τους από σούπερ μάρκετ, φούρνους και καταστήματα τροφίμων. Και είναι ακατανόητες οι μίζερες αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που μιλάει για ψίχουλα, όταν επί ημερών του οι φόροι σε τρόφιμα, προϊόντα και υπηρεσίες αυξήθηκαν υπέρογκα σε βάρος των πολιτών και ιδίως των φτωχότερων.

Η συζήτηση στη Βουλή για την ψήφιση του Προϋπολογισμού ανέδειξε για μια ακόμα φορά τις χαώδεις διαφορές μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα. Ολοι αντιλαμβάνονται, πλέον, και τη διαφορά των δύο μεγάλων κομμάτων, αλλά και την κρισιμότητα της κάλπης. Γιατί αυτό που τελικά θα κριθεί είναι η πορεία της χώρας προς το αύριο.