Κι αυτό, σε μια περίοδο κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ βυθιζόταν δημοσκοπικά λόγω των εσωκομματικών συγκρούσεων και της αδυναμίας του Στ. Κασσελάκη να αρθρώσει πολιτικό λόγο μένοντας σε επικοινωνιακά παιχνίδια.

Το ΠΑΣΟΚ πληρώνει την έλλειψη πυξίδας σε βασικά ζητήματα. Δεν υπερψήφισε το νομοσχέδιο για την επιστολική ψήφο στις ευρωεκλογές, με τη δικαιολογία ότι η κυβέρνηση θέλησε να την επεκτείνει στις εθνικές εκλογές, καθώς υπήρχε συμφωνία των κομμάτων για τις κάλπες του Ιουνίου.

Και βεβαίως ο Ν. Ανδρουλάκης μπουρδουκλώθηκε στο θέμα των μη κρατικών πανεπιστημίων, όπου το αρχικό ναι έγινε όχι, με προφάσεις και εφευρήματα περί σκανδιναβικού μοντέλου. Παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία της βάσης του ΠΑΣΟΚ ήταν υπέρ των κυβερνητικών νομοθετημάτων, η ηγεσία του κόμματος θέλησε να διαφοροποιήσει τη στάση της. Κι αυτό αποτυπώνεται με αρνητικό τρόπο για τον κ. Ανδρουλάκη στις δημοσκοπήσεις.

Είναι σαφές ότι αν το ΠΑΣΟΚ βρεθεί ξανά στην τρίτη θέση στις ευρωεκλογές, με τον ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο αλλά σε χαμηλά ποσοστά, στη Χαρ. Τρικούπη θα υπάρξει πρόβλημα. Ενα σημαντικό τμήμα ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ τάσσεται υπέρ των μεταρρυθμίσεων και δεν μπορεί να αντιληφθεί το όχι σε όλα που έχει αποφασίσει η ηγεσία του.

Ο Κασελλάκης μπορεί με το οικονομικό πρόγραμμα που παρουσίασε να επιβεβαίωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει λαϊκιστικό κόμμα που δεν έχει πρόβλημα να προχωρά με ακάλυπτες υποσχέσεις, αλλά το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη που έχει μένος κατά της κυβέρνησης θα χάσει τους ψηφοφόρους του που πιστεύουν στις αλλαγές, ενώ ταυτόχρονα δεν μπορεί να κερδίσει από τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο λαϊκισμός εκφράζεται πιο αυθεντικά από το κόμμα Κασσελάκη.